Aðventfréttir - 01.03.1996, Blaðsíða 32

Eftir tómu
gröfina
Ovösending frá forseta samtakanna
Imegin atriðum fjallar bænavikulesturinn þetta árið
um tvo mikilvæga sannleika: Krist krossfestan og
Krist að störfum í hina himneska musteri. Þetta
tvennt er nátengt og það er ekki fyrr en við skiljum
musterisþjónustuna í samhengi við krossinn að við
getum skilið boðskap okkar tíma. A sama tíma varpar
musterið ljósi á krossinn. Sannleikurinn er sá að við skilj-
um ekki annað án hins.
Hugmyndin um musterið er jafn gömul syndinni. Til-
beiðsla á hinum eina sanna Guði byrjaði fyrir 6.000 árum
við fyrsta altarið - fyrsta musterið. Þar útvegaði Guð öruggt
skjól þar sem syndugt mannkyn,
sem fann til smæðar sinnar og
einmannaleika, gat endurnýjað
sig í loforði Guðs. Við eigum
engin ölturu í dag en okkur er
gefið sama örugga loforðið.
Fyrir þúsundum ára, eftir að
Guð frelsaði Israelsmenn póli-
tískt séð undan oki Egypta, þá
sóttist hann eftir því að frelsa þá
andlega líka. Það gerði hann
með því að kenna þeim musterisþjónustuna sem snéri
þeim til frelsarans og meðalgöngu hans. Þetta frelsaði þá
frá synd og hræðilegum launum hennar. Þegar Hebrearn-
ir settust að í fyrirheitnalandinu byggðu þeir endanlegt
musteri í stað tjaldbúðarinnar sem þeir fluttu með sér í
eyðimörkinni. Endanlega musterið var svo við lýði, á einn
eða annan hátt, allt til komu Jesú (eyðileggingin af hálfu
Babýlonar er hér ekki talin með).
Af öllum musterum var það sem stóð á tíma Krists það
glæsilegasta. Jafnvel var svo komið að aðdáun margra á
musteinu sjálfu skyggði á raunverulega merkingu fórn-
anna.
Kristur kom meðal annars til að koma aftur á sannri til-
beiðslu á Guði, sem var löngu liðin undir lok og horfin í
lögmálsþrældómi og mannalögum. Hversu glæsilegt sem
það var þá gat musteri Heródesar ekki frelsað neinn. Að-
eins dauði hans sem fórnirnar höfðu bent fram til gat gert
það.
ÞJÓNUSTA KRI^TS GERIR OKKAR
HLUTVERK SKYRARA
Margir kristnir skilja að Kristur var fórnarlambið sem
spáð var fyrir um. Guð hefur þó gefið skýrari mynd í must-
erinu hvernig þessu er háttað. Kristur, lamb Guðs, er frels-
arinn og krossinn er altarið sem öll hin voru tákn um.
ROBERT S. FOLKENBERG
Þetta er eina fórnin sem getur friðþægt og hún var færð
fyrir 2.000 árum síðan. Kristur er náðastóllinn okkar. Blóð
hans er það sem hreinsar alla sekt þeirra iðrandi. Blóð
hans er tákn eilífs lífs. Dauði hans og upprisa lofa okkur
eilífu lífi. Tóm gröfin er trygging okkar.
En ef gröfin var tóm þá þýðir það að Kristur fór eitt-
hvað. Hebreabréfið sem er skýrast í umfjöllun sinni um
verk Krists eftir krossinn, segir okkur hvert Kristur fór og
hvað hann er að gera þar. Þar kemur greinilega fram að
Kristur fór til himins og starfar þar sem meðalgöngumað-
ur, með sínu eigin blóði. Þegar 2.300 árunum í Dn 8 og 9,
lauk þá byrjaði Kristur meðalgöngu sína í hinu allra helg-
asta.
Opinberun þessa mikli sannleika hefur gefið okkur
þann skilning sem við höfum á okkar tímum og á hlut-
verki aðventista í boðun um allan heim.
Enginn á að gera lítið úr virkni fórnarinnar á Golgata-
hæð eða draga í efa rétt Krists til að fyrirgefa þeim sem
hann keypti svo háu verði. Þetta er dýrð fagnaðarerindis-
ins og við erum þakklátir og óverðugir þiggjendur. Krist-
ur borgaði lausnargjaldið fyrir sálir okkar. Við getum ver-
ið viss um að hann kemur aftur til að heimta það sem
hann hefur keypt svo dýru verði.
Eg skora á söfnuð okkar að halda fast í Krist sem okkar
persónulegu fórn og æðsta prest. Að ganga þannig með
honum mun umbreyta lífi okkar. I stað þess að horfa
gagnrýnisaugum á næsta mann ættum við að gera eins og
Kristur og sjá þar verðmætan kandídat fyrir konungdæmi
Guðs. Hversu ööruvísi værum við ekki ef við gengjum í
vakandi vissu þess að Kristur er að störfum við meðal-
göngu?
Eg vona að bænavikulestrarnir kynni enn betur fyrir
ykkur hversu yndislegur frelsarinn, sem við treystum á, er.
Megi Guð blessa ykkur í vexti ykkar sem kristnir einstak-
lingar.
Yhhnr pirlrpcnir IrrnrSir
Robert S. Folltenberg er forseti ábalsamtaka
Sjöunda-dags adventista
32
AðventFréttir