Heimilisritið - 01.08.1943, Qupperneq 12

þegar hún hélt heimleiðis. Það var
að minnsta kosti ekki önnur stúlka,
sem hafði valdið fjarveru Winstons.
„Spyrjið hann sjólfan", hafði Jones
sagt, og það ætlaði hún að gera taf-
arlaust.
Hún opnaði varlega herbergisdyr
Winstons, lokaði þeim á eftir sér og
hallaði sér upp að hurðinni. Leon
vaf að greiða sér, en lagði greiðuna
frá sér og snéri sér að henni, þegar
hún var komin inn.
„Af hverju sagðirðu mér ekki fra
bílaverksmiðjunni þinni?“ spurði
hún.
„Eg ætlaði mér að gera það strax
og ég áleit að þú myndir hafa ein-
hvern áhuga á störfum mínum“. Og
hann bætti við: „Hver hefur frætt
þig um hana?“
„Jones,“ svaraði hún.
„Jones — hvaða Jones er það?“
Hún sagði honum það. Hann hlust-
aði með athygli og sagði svo:
„Hann er ekki svo afleitur! En
hvernig í dauðanum datt þér í hug
að fara til einkaspæjara?“
Hún varð niðurlút og óstyrk. Það
var undarlegt, að það skyldi vera
svona erfitt að ‘Segja honum það.
„Ég hélt — hélt — að þú um-
gengist kannske aðra konu meira en
mig“.
„Hefði þér þótt það leiðinlegt.
Margaret?"
„Ég veit ekki — já, ég held það“.
svaraði hún hljóðlátlega.
„Ef þér er nokkur ánægja af þvi
að heyra það, þá verð ég að segja
þér, Margaret, að ég hef aldrei elsk-
að annan kvenmann en þig — al-
drei langað til að eiga aðra konu
en þig. En ef þér er riákvæmlega
sama um tilfinningar minar, þá
skaltu geyma þespi orð mín eins og
Indíánar geyma höfuðleður hinna
sigruðu við beltisstað. —• Konum
þykir alltaf fengur í ástarjátningum.
jafnvel þótt þær elski ekki þann sem
játar þeim ást sína“.
Hún gekk til hans og lagði höfuð
sitt að barmi hans. Hann tók utan
um hana og lagði vangann að höfði
hennar. Sólin var að koma upp. Það
roðaði fyrir nýjum degi.
„Það er þér að þakka að ég hef
unnið allan tímann“, sagði hann.
„Ég hef þig alltaf hugfasta. Til sönn-
unar get ég bent þér á það, að ég
skírði bílinn, sem ég framleiði, eftir
fyrstu stöfunum í nafninu þínu . . .
En við skulum ekki tala meira um
það .... Við eigum allt lífið fram-
undan okkur og við höfum nógan
tíma til þess að tala nánar um það
allt.......
, Skrítlur
— Af hverju flyturðu úr þessu
húsi eftir að hafa dvalið þar í
þrjú ár og líkað ágætlega?
— Ég komst að raun um að
það væri ekkert bað þar.
Eiginkonan: — Hugsaðu þér
Alfred. Það er búið að finna upp
hnappalausar skyrtur!
Eiginmaðurinn: — Svo já? Þá
uppfundningu hef ég þekkt lengi.
10
HEIMILISRITIÐ