Heimilisritið - 01.08.1943, Blaðsíða 38

Heimilisritið - 01.08.1943, Blaðsíða 38
Andmæli — og þó . •. Það hefur verið talið óskyn- samlegt og jafnvel hættulegt að andmæla þjóðhöfðingja — þótt slíkt sé að vísu oft vandkvæðum bundið. Trúnaðarmaður Napole- ons, Ney márskálkur, kunni samt lagið á því að leiðbeina honum á réttan hátt. Dag nokkurn ræddu þeir um hina alkunnu rannsókn- arleiðangra Cooks. „Það var sorglegt!“ sagði Na- poleon, „að Cook skyldi adazt skömmu eftir fyrstu ferð sína“. „Já það má nú segja, yðar há- tign“, svaraði Ney. „En til allr- ar hamingju lét Cook það ekki á sig fá, heldur lagði af stað í næsta leiðangur sinn eins og ekk- ert hefði í skorist“. Sjóferðaævintýri Amerísk dansstúlka fór eitt sinn með skemmtiferðaskipi til Suðurlanda. Þegar hún fór að dansa aftur að hálfum mánuði liðnum, söfn- uðust starfssystur hennar um- herfis hana og spurðu frétta. „Þetta var hryllilega andstyggi- leg ferð“, sagði hún. „Káetan mín var niðri á neðsta dekki og við matborðið mitt voru sex upp- þornaðar og gamlar piparmeyjar. Það „var alveg aglegt“. Hinar dansstúlkurnar kinnkuðu kolli. Þær gátu vel skilið hana. „Já, en nú kemur það versta“, sagði hún. „Af einhverjum mis- skilningi átti káetufélagi minn að vera karlmaður. Hann kom inn þegar ég var nýháttuð fyrsta kvöldið". „Hvað ertu að segja?“ sögðu hinar. „Já, hvað finnst ykkur. En það sem var allra, allra verst — hann kunni ekki orð í ensku!“ Hafði drepið þá alla Narvaes hét spanskur einræð- isherra, sem uppi var á 19. öld. Þegar hann lá bánaleguna spurði skriftafaðirinn: Fyrirgefur yðar hátign óvinum sinum ? Hinn deyjandi maður svaraði: Hvaða óvinum ? Ég hef látið drepa þá alla. Norsk nútímafyndni I norskum kaupstað, heimsótti hálfbjáni nokkur bæjarstjórann, sem auðvitað var kvíslingur. „Mig langar bara til þess að spyrja yður einnar spumingar“, sagði hálfbjáninn. „Hvað ætlið þér að gera, ef Þjóðverjar tapa stríðinu ?“ Bæjarstjórinn brosti góðlátlega og sagði: „Þjóðverjar sigra á- reiðanlega“. „En ef þeir myndu nú tapa“, spurði hinn og horfði sljóum augum á höfðingjann. „O, ef svo færi, myndi ég setja upp hattinn og fara“. „Hatinn? Á hvað ætlið þér að setja hann?“ 36 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.