Heimilisritið - 01.08.1943, Blaðsíða 18

jireyttist aldrei á því að setja
út á Angus og s-törf hennar -—
hann gerði sér far um að finna
vanrækslu í starfi hennar — lagði
gildrur fyrir hana og striddi
henni. En hún lét engan bilbug
á sér finna.
Og það eitt espaði hann líka
.... en það sem honum þótti
þó verst, var hversu samvizku-
söm og dugleg hún var við störf
sín. Þegar hann tók eftir hand-
brögðum hennar, varð hann ó-
sjálfrátt að dázt að henni, en
hann þvingaði sig til þess að
láta það ekki í ljós, því að hann
einsetti sér að lítillækka hana.
Önnur orsök andúðar hans á
henni, var sú, hversu vinsæl hún
varð. Hún aflaði sér ekki ein-
ungis vina á sjúkrahúsinu, held-
ur einnig í bænum. Hún * varð
boðin og velkomin til allra, sem
henni kynntu&t.
Hann sagði við sjálfan sig, að
ástæðan væri einungis sú, að hún
væri dóttir milljónamærjngs ....
en hann vissi að raunin var önn-
ur.
EINU sinni þegar hún kom úr
sunnudagsheimsókn frá for-
eldrum sínum, sagði hann kulda-
lega:
„Hvers vegna eruð þér ekki
kyrrar heima. Þér eruð hérna
bara til þess að leika hjúkrunar-
konu“.
„Er ég að því?“
,,Já, og það vitið þér! Mill-
jónaerfinginn niðurlægir sig til
þess að sinna náðarverkhm! Fyr-
irtalcs hlutverk! Þetta er allt
uppgerð! Það þarf hugrekki og
þrautsegju, til þess að verða góð
hjúkrunárkona“.
,,Já, einmitt“, sagði hún og
gekk í burtu.
HONUM fannst beinlínis eins
og létt væri af sér þungu
fargi þegar hún tók við nætur-
hjúkrun um nokkurn tíma. Á
meðan bjóst hann að sjálfsögðu
við því að leiðir þeirra myndu
ekki liggja oftar saman.
En forlögin vildu samt haga
því á annan hátt.
Hislop iðkaði tennis af kappi
og var ágætur. í þeirri íþrótt.
Hann var vanur að taka þátt
í hinum árlega kappleik, sem
tennisklúbburinn stofjiaði til.
Þetta sumar átti meðal annars
að keppa um forkunnarfagran
farandbikar, sem klúbburinn
hafði látið smíða handa sigur-
vegurum í „mixed double“ —
það er að segja kvenmanni og
karlmanni og skyldi hvert par
valið saman með hlutkesti. Því
skal ekki neitað að Hislop hafði
nærri' því fengið taugaáfall, þeg-
ar hann komst að raun um,
að samherji hans á mótinu átti
að vera Peggy Angus.
„Til hamingju!“ lirópaði einn
af félögum hans. „Þama varstu
i sannleika sagt heppinn!“
„Ég hafði ekki hugmynd um,
að hún væri meðlimur í klúbbn-
um“, sagði Hislop.
16
HEIMILISRITIÐ