Læknablaðið - 01.04.1921, Blaðsíða 6

52
LÆKNABLAÐIÐ
vanalega: Til hvaða læknis leitaöiröu? Og svo siöan: Já, hann hefir svo
niikið aS gera í viStalstímanum og fær þá svo margar pantanir út í bæ,
aS hann sé ómögulegt aS ná í utan sins viStalstíma. ESa ])á hin sagan,
aS hann sé aS mestu hættur aS taka á móti sjúklingum.
Ástandið eins og það er. Honum nægir þessi skýring ekki, því a'S hann
veit, að i Rvík er nál. i læknir á hver þúsund nef, meira og minna starf-
andi. — En ástæSan liggur i öSru. — Hann kemst aS raun um, að v i S-
talstími allra lækna i Reykjavík fellur á aS eins %
h 1 u t a s ó 1 a r h r i n g s i n s, timabiliö frá kl. 11-—2 síSd. % h 1 u t a
hvers einasta sólarhrings er ekki hægt aS hitta
Reykjavíkurlækna á sínurn viötalstíma, nema eina ein-
ustu undantekningu, sem þannig fullsannar regluna. — Og þó er þessi
viötalstímastund ljóspunkturinn i aS ná í lækni. Sé hann liSinn hjá, ]>egar
læknis er þörf, vita ])eir best, sem í því lenda, hve erfitt er aS ná í lækni,
hvaS þá a'S velja hann eftir eigin geSþótta, sem loSir viS meira en góSu
hófi gegnir, og bendir greinilega á smábæjarbraginn hjá okkur. — Og
þó er þaS verra á nóttum. Ljósmæöurnar hæla heldur ekki læknunum
yfirleitt, fyrir hve viljugir þeir séu aö nóttu til aö svara, og koma þegar
kallaö er. Þær vita hvaö þaS er aS striSa við blæöingu á placenta
prævia, — eSa placenta retenta frá kl. i—4 að nóttu, áöur en náist i
lækni. Þótt slíks séu fá dæmi, sem betur fer, þá'mun þaS þó hafa átt
sér staS, og ýmislegt fleira litlu betra. — Og ekki aS gleyma slysunum.
t blööunum stendur stundum: MaSur datt út af hafnarbakkanum, eöa af
skipi, eöa niöur í lest, eSa húsgrunn .... H a n n v a r ö r e n d u r þ e g-
a r n á 8 i s t í 1 æ k n i, er svo niöurlagiö, eins og ekkert sé um aS vera.
Hver á sök? 1) Ekki launalausir læknar. Þreifi hver starfandi maSur
i sinn barm, hvort hann er ekki hvíldinni feginn, eftir eilíft strit
frá morgni til kvölds, engin skylda knýr ])á til aö hafa næturbjöllu eöa
gegna fram yfir ])aö, sem ])eirra eigin sjúkl. þurfa meS. 2) Ekki laun-
aöir læknar, ])ví aö enginn ])eirra fær laun fyrir aö gegna sjúkl. í bæn-
um nema héraSslæknir, og þaS er svo erfitt aS ætla 1 manni aö fullnægja
læknisþörf 6 þúsund héraösbúa a'S nóttu til, aö 16 þúsund ná engri átt,
síst með öllum öSrum trúnaSarstörfum, seni á héraSslækni hvíla á dag-
inn. Þótt ekki geti hann neitaö aö nóttu, þá getur hann einn ekki fullnægt
þörfinni meö daglegum störfum sínum. Þess ber lika aS gæta, aS annaS
sveitarfélag hefir líka nákvæmlega jafnmikinn rétt á honum og bæjar-
félag Reykjavíkur, og þurfa aö neyta þess réttar því fremur, sem aörir
læknar fást siöur þangaö en innanbæjar (Seltjarnarneshr.).
Bæjarfélagið á sökina. Böndin berast aö stjórn bæjarins, sem sér íbú-
unum m. a. fyrir sandi á svellaöar götur, til aö forSa slysum. og 7 (?)
næturvöröum til aS gæta næturfriöar og velsæmis borgaranna á nóttunni,
— aö hún einnig opni augun fyrir þeirri skyldu, sem á henni hvílir, aö
tryggja borgurunum skjóta læknishjálp ef voöa ber aS höndum og dauö-
inn stendur fyrir dyrum.
Hvað á hún að gera? Henni ber skylda til aS fylg'jast meö í hvaö ná-
grannaþjóðirnar gera í jafnmikilvægu máli og þessu og taka svo þaS
fyrirkomulag, sem best hentar, því aö ástandið eins og þaS er, er óhafandi
og fullnægir ekki kröfum tímans.