Læknablaðið - 01.11.1921, Blaðsíða 11

LÆKNABLAÐIÐ
169
alt skraf um þaS. að ekki megi hækka taxtann fólksins vegna, er ekki
annaö en misskiliö og merglaust mannúðarvæl. Þaö munu lika varla
margir læknar vera þeir gyöingar, a'Ö þeir lieimti hærri borgun af íá-
tæklingum, en þeir eru færir um aö greiða, hvað sem öllum gjaldskrám
liður.
Okkur, sem praktiserum, þessum kongsins lausamönnum i læknastétt,
er geröur svo frekur og stórkostlegur óréttur með þessu fyrirkomulagi.
sem nú gildir, að mann hlýtur að reka í rogastans yfir þvi, að það skuli
vera runnið undan rifjum Læknafélagsins. Þess ætti þó að mega vænta
af þeim félagsskap, að hann vildi hlynna að þörfum læknavisinda og
þeirra, er þau stunda, án tillits til hvort þeir eru konunglegir embættis-
menn eða ekki. Það er ómögulegt að lifa á praxis einni saman, ef fylgt
er gjaldskrá héraðslækna, og ógerlegt að hafa að mun hærri taxta, ef
héraðslæknirinn á staðnum, sem ef til vill hefir nóg laun og hlunnindi
sér til lífsviðurværis, vill undirbjóða mann. Með því lagi er nær ómögu-
!egt að vera praktiserandi læknir, jafnvel ekki í þeim héruðum, sem eru
algerlega ofvaxin einum manni. Þetta getur orðið til þess, að ungir menn
og framgjarnir, sem nóg sjálfstraust hafa, en girnast ekki þau héruð, sem
til boða standa, þótt vellaunuð séu, verði gerðir útlægir af landi burt, og
er síst viðbúið, að það verði lökustu mennirnir. Það er óneitanlega fjandi
hart eftir 12 ára nám að vera ekki matvinnungur á stað, þar sem nóg
.starfsvið er fyrir mann, og verst er, að það skuli vera fyrir tilverknað
Læknafélagsins sjálfs. Eigi þykir mér það horfa læknastétt til þrifa, né
vera liklegt til að auka „collegialitet" og góða samvinnu, ef einstökum
stéttarbræðrum er þannig veitt „monopol" á heiluni landshlutum, eins
og nú er með héraðslækna, en aðrir eru gerðir að hornrekum og útlögtmi
með þeirn árangri, að skottulæknar og grasakerlingar verða athvarf fólks-
ins í þeim héruðum, sem eru of stór eða mannmörg fyrir héraðsl. einan.
Það er sorglegt til þess að vita, að þessi breyting á launafyrirkomu-
laginu skuli vera aðal afreksverk Læknafélags íslands, því að sú breyt-
ing miðar að því, aö gera læknana að verri embættismönnum, og almenn-
ing á ýmsum stöðum ver settan með læknishjálp en ella. Vonandi sér
félagið svo sóma sinn og hag almennings, að það beiti sér bráðlega fyrir
afnámi þessa ,,demoralisationssystems“. sem það sjálft á sök á, og konii
hlutfallinu á milli fastra launa og aukatekna í svipað lag og var fyrir
10—12 árum síðan. með viðeigandi hækkun, miðað við verðmæti krón-
unnar nú. Kolka.
Smágreinar og athugasemdir.
Læknapróf í U. S. Eins og fyr hefir verið getið um í Lbl., sendi Jón
Ól. Foss prófspurningar sinar. Er hér sýnishorn af þeirn en ekki rúm til
að tilfæra þær allar:
a. Líffæraf ræði: 1) Lýsið stuttlega os sacrum og os occipitale.
— 2) Færið ástæður fyrir því úr líffærafræði, hvers vegna infectionir
cru sérstakl. hættulegar á andliti og hársverði. — 3) Lýsið mjaðmarlið.