Læknablaðið - 01.07.1923, Blaðsíða 12

io6
LÆKNABLAÐIÐ
hvort ár. nú væri þingiö svo fásótt, aö ekki væri vansalaust, en myndi
betur sótt, cf sjaldnar væri haldiö. — Till. Stgr. Matth. samþ. meö io
atkv. gegn 2 og skyldi næsta læknaþing haldið á Akureyri.
M. Magnús flutti stutt erindi um skýrsluform 1 æ k n a, og
mælti hann fyrir hönd nefndar, sem kosin liaföi verið af Læknafél. Rvík-
ur. (M. Magriús, landl., (i. H.). Sagöi hann frá þ'eim breytingum. s<»m
nefndin hefði helst hugsaö sér. en mörg atriði voru þó enn á huldu. Bnr
fram þessa till.:
„Fundurinn kýs 3ja manna nefnd til þess aö vera i ráöum meö landh
um endurbætur á skýrslum lækna, og gengur aö því visu, aö þessum
endurbótum verði komið i framkvæmd svo fljótt sem fært þykir.
Sökum þess, hve fáir voru á fundi, var málinu vísaö til stjórnar félagsins.
í fundarlok voru einir 9 menn á fundi.
Fundarbók lesin upp. Fundi slitiö.
Guðm. Hannesson.
Þ. 9. júll voru landlækni og stjórnarráöi sendar samþyktir og áskor-
anir fundarins.
Memento.
Óvíöa munu geröar jafnlitlar kröfur til framkomu lækna sem á íslandi.
Hér á landi er það þolað, aö drykkfeldir menn stundi lækningar og gegni
vandasömum embættúm. Alþýöa manna er oröin svo vön Jiessum ósóma,
aö hún hefir jafnvel trú á ])vi, að sumir alkohólistarnir séu dugandi lækn-
ar. Stundum hefir þó veriö gerö tilraun til þess aö koma þeim úr em-
bætti, en strandað á því, aö heilbrigðisstjórn íandsins ekki einasta heldur
hlífiskildi yfir læknum sem gerast drykkfeldir í embættinu, heldur og
veitir embætti ungum kandidötum, sem eru vitanlegir drykkjumenn.
í sumar voru drykkfeldir embættislæknar, sem gegna mikilsvehöum
störfum og feröast á kostnaö rikissjóðs, mjög drukknir á strandferöaskipi
og mun ekki hafa séö vin á öðrum farþegum, þótt væru þeir margir,
Eg hygg ekki, að læknum mundi haldast slíkt uppi neinstaðar á Noröur-
löndum.
Hvers vegna drekka íslenskir læknar? Eg hvgg, aö sárafáir geri það
af óviöráðanlegri ástríöu eftir víni, lieldur af kæruleysi og hugsunar-
leysi; ]>eir gera þaö i fullri vissu þess, aö ]>eir sem yfir þá eru settir, hreyfa
ekki hár á höföi þeirra. Og þetta er einmitt dauöasynd heilbrigöisstjórn-
arinnar; hún á ekki einasta að vernda fólkið gagnvart fylliröftunum;
önnur hlið er iika á þessu máli, og hún er sú, að lijálpa læknunum sjálf-
um til þess að lenda ekki í drykkjuskapnum. Eg hefi þá trú, aö þaö mundi
verða undantekning, aö embættislæknar yröu drykkfeldir, ef heilbrigöis-
stjórnin léti sér ekki einasta ant um hvern einstakan lækni, heldur og
refsaði þeim hliföarlaust meö frávikning, ef þeir væru drukknir viö
embættisverk eða á almannafæri.
Gunnl. Claessen.