Læknablaðið - 01.09.1929, Blaðsíða 14

140
LÆKNABLAÐIÐ
í Akureyrarsjúkrahúsi. Og sannast aö segja hefi eg látiÖ viÖgangast aÖ
fylla stofurnar eins og raun hefir á orÖið, af því aÖ aÖsóknin er mikil, og
eg á bágt með aÖ úthýsa vesalingum, sem eiga við enn verra loftrými aÖ
búa heima, og „last not least’* fyrir það, að cg hcfi sannfœrst itin að i sjúkra-
stofum þar sem sjúklingar eru ekki illa haldnir eða meÖ daunilla útferð
eða þessháttar, þá sé öldungis óhætt og heilsunni ósaknæmt, þó að loftrými
sé ekki meira en svo, aö 9—10 rúmmetrar komi á mann. En nota bcnc:
Þetta er þeim skilyrðum bundið, að ætíÖ sé opinn gluggi dag og nótt, mið-
stöðvarhitun góÖ og raflýsing, sem ekki eyÖir lofti að neinum mun. Og
])essum skilyrðum er vel fvlgt í Akureyrarspítala.
Þótt ])að sé fiarri mér að vilja halda fast í þröngbýlið (því þvert á móti
ann eg mjög, bæði fegurðar og þæginda vegna, að hafa riflegan gólfflöt
handa hverju rúmi og hátt undir ioftiö) — þá er mér sama hvað hinir
lærðustu heilsufræðisprófessorar kunna að prédika um 25—30 m3 á sjúkl.
Eg hefi reynsluna fyrir mér, aÖ langtum minna má vel duga í viðlögum
eða þar sem fátækt skamtar rúmiÖ. Hinsvegar veit eg það líka. aÖ lærðu
mennirnir eru ósammála. Margir þeirra líta alt öðrum augum á loftrými
sjúkrahúsa nú en áður. Það er einhver munur, að hafa stöðuga, góÖa loft-
ræstingu og losna viö olíuljósin (miðlungsstór steinolíulampi framleiðir
t. d. nálega þrefalt meiri kolsýru en fullorðinn maður).
En hvað um þetta. Eg hlakka til að sjá öll sjúkrahús landsins að eins
hæfilega skipuð sjúklingum, en ekki troÖfylt eins og nú tiökast. Og eg hlakka
til að mega bráðlega eiga von á að sjá nýtt og gott sjúkrahús reist á Akur-
eyri og hið gamla notað cinungis sem berklaspitala.
Embætti.
Reykjarfjarðarhérað.
Umsóknarfrestur um hjeraö þetta er nú útrunninn, en enginn hefir sótt
svo kininugt sje. Hinsvegar hefir stjórnin boöiö hjeraöið einum eöa fleiri
Iæknum, en þeir ekki þrgiö, þó margir hafi litiö aö gera. — Vestigia
terrent.
Læknafél. íslands hefir látiö þetta mál hlutlaust til þessa, en eigi aö
síöur er illt til þess að vita, aö hjeraðið skuli vera læknislaust, því lerfitt
er og oft ókleift að leita læknis á Hólmavík. Duglegan og framkvæmda-
saman lækni þyrftu þeir aö fá hjeraösbúar í Rieykjarfjarðarbjeraöi, sem
gæti orðiö þeim góöur liösmaöur bæöi i heill)rigöismálum og allri fram-
íaraviöleitni.
Nokkur skylda ber læknastjettinni til þess að láta ;ekki á sjer standa
með læknishjálpina ef unnt er, en þá veröur jafnframt aö gera hjeraöiö
boðlegt. Læknir hefir ekki átt þar kost á sæmilegu húsnæði undanfariö,
])ví enginn er læknisbústaðurinn, og viö það bætist. aö litlar horfur eru
á aö losna þaðan og fá annaö betra hjerað eftir hæfilegan tíma. meö þeim
veitingareglum sem tíökast hafa undanfarið. Meöan ekki fæst úr þessu
bætt er bjeraöiö gildra ein, sein enginn skynsamur læknir gengur í,