Læknablaðið - 01.09.1929, Blaðsíða 20

146
LÆKNABLAÐIÐ
heilhrigÖisráðstafanir margvíslegar, og 200 rúm á heilsuhælum f. berkla-
veika sjúklinga. Berklavarnalögin veita og ókeypis heilsuhælis- eöa si)ítala-
vist flestum I)erklaveikum sjúklingum.
A'Öeins 44 eru holdsveikir. Úr sullaveiki dóu 8 sjúkl.
HeilbrigÖisskýrslurnar íslensku eru vissulega merk og fróÖleg bók. Sí-
felt er próf. GuÖm. Hannesson aÖ leggja læknunum góÖ ráð um skoðun
og meðferÖ á sjúklingum. Hann varpar fram spurningum til læknanna, og
örfar ungu læknana til dáða í starfinu. Próf. G. H. mun vera kennari
flestra núlifandi ísl. lækna, og er hanu í náinni kynningu viÖ sína gömlu
lærisveina. Þeir senda honum skýrslur sínar, en íá aftur á móti með Heil-
brigðisskýrslunum glögt yfirlit um heilbrigðisástand liðins árs, ásamt vitur-
legum og umhyggjusömum ráöum læriföður þeirra.
Þýtt af G. Cl.
Smágreinar og athugasemdir.
Styrktarsjóður ekkna og munaðarlausra barna íslenskra lækna
hefir huft óueiiju litlar tekjur það xem af er þessu ári. Að eins 3
kvknar utan Reykjavíkur hafa </reilt árstillag fgrir 1929!
Á síðastliðnnm 3 árum, sem sjóðurinn hefir starfað, hefir hann
veitt 2100 kr. stijrk, sem allnr hefir farið til hjeraðslæknaekkna.
Meira en helmingur hjeraðslækna hefir aldrei greitt neitt í
sjóðinn.
Mjög væri æskilegt að sjóðurinn hefði meira fje til umráða en
nú er.
Gjaldkeri sjóðsins er: GUNNLACGCR EINARSSON, Reykjavík.
Tillögurnar og tíðarandinn. (Brot úr bréfi frá héraðslæklii).
.... Eg er þakklátur fyrir tillögurnar og treysti mér ekki að bæta þær. Eg
óska þess innilega, að atlir Uckuar landsins samþykki þær.
Eg er þessu máli ekki svo mjög fylgjandi vegna ..anciennitetsins", — eg
held að stundum sé rétt og nauðsynlegt a'Ö fara ekki eftir embættisaldri —
heldur vegna þess a'Ö ])eir eiga mestu a'Ö rá'Öa, sem þekkinguna hafa, en
ekki hinir sem hafa hana minni en enga.
Eg. vona að samtökin um þetta mál sé að eins byrjunin á baráttunni gegn
þvi, a'Ö alls ófróðir menn stjórni heilbrig'Öismálunum. Aldrei myndi eg hlý'ða
þeim bónda, sem segði mér fyrir verkum, þegar eg sæti yfir konunni hans,
nema mér þættu ráð hans skynsamlcg. Xæsta óliklegt. aö þa'Ö vrði oft. Því
á þá a'Ö fela alls ófróðum mönnum þau hin stærri atriðin, sem miklu meiru
skifta en eins manns lííi?
Næsta orusta verður líklega um kosningu lækna, og síöan aö þeir fái enga
borgun fvrir verk sin. F.kki væri þa'ð svo fráleitara en annað, að lyfin fengi
svo fólki'Ö ókeýþis- Að kosningar séu til ills eins, bæði fvrir lækna og al-
menning, liggur í augum uppi. A'Ö mörgu leyti væri það ágætt. að borgun
frá einstaklingum til lækna félli ni'Öur, en þó er það að minsta kosti hér