Læknablaðið - 01.09.1929, Blaðsíða 3

LIKllBLflfllO
i5- arg.
Reykjavík, sept.—okt. 1929.
9.—10. blað.
Undirtektir og úrslit.
Með fullu trausti til drengskapar og samheldni íslenskra'lækna hefir
stjórn Læknafélags fslands samþykt kosningu embættanefndar.
Læknaþingið hafði stutt þetta mál með samhljóða atkvæðum (landlæknir
greiddi ekki atkv.), og 90% allra starfandi lækna höfðu kosið nefndarmenn.
Svo eindregnar undirtektir taka af öll tvimæli og eru þegjandi vottur
þess, að hér er um gott mál og brýna nauðsyn að ræöa, meðan engin trygg-
ing fæst fyrir sanngjörnum veitingum.
Hvorki kapp né léttúð hefir ráðið í þessu máli. Bæði félagsstjórn og
nefndarmönnum er það ljóst, að reynslan ein sker úr þvi, hvort þessi leið
sé fær, en hinsvegar hlutverk nefndarinnar bæði vandasamt og vanþakklátt.
Eins ber læknum að gæta: að standa allir sem einn maður.
Eitt her oss aö varast: að láta stéttarhag sitja í fvrirrúmi fyrir alrnenn-
ingsheill.
Ef vér gætuin þessa, mun alt vel fara.
Yiðvaningsbragur var á ])essari fyrst'u nefndarkosningu og féllu atkvæð-
in mjög á víð og dreif. Þessir voru kosnir:
Af eml)ættislæknum . . . .
— embættislausum lækn.
— yngstu læknunt......
— Læknadeild .........
Sjálfkjörinn ..........
Nefndarmaður:
Magnús Pétursson,
Matthias Einarsson,
Hannes Guðmundsson,
Níels Dungal.
Varamaður:
Ingólfur Gíslason,
Árni Pétursson,
Ólafur Helgason,
Sæm. Bjarnhjeðinsson.
Formaður Læknafélags íslands.
En hvað um þá, sem mótfallnir voru nefndarskipun ?
Þeir, sem eg þekki best, eru þannig skapi farnir, að þeir munu síst manna
ganga í herhögg við stéttarbræður sína. Að öllu óreyndu er engin ástæða
til að vantreysta þeim fáu mönnum, sem litu öðrum augum á ])etta mál
en allur þorri lækna. Þess er aldrei aö vænta, að allir hugsi á einn veg.
Sumir hafa vantreyst ungu læknunum. Engir hafa tekið hetur í þetta
mál en þeir! G. H.