Læknablaðið - 01.10.1937, Page 12

74
LÆKNAB LAÐ I Ð
læknir, sem vill sinna þessu góöa
boöi Ef einhverjum leikur hugur
á því, þá látiö mig vita.
Ef enginn héraSslæknir sækir,
geri eg ráS fyrir þvi, aö starfandi
læknar geti fengið plássiö. Þó þori
eg ekki aö fullyröa þaö. G. H.
Umferðablað.
Mér er nú sent „Mánedsskrift
for praktisk lægegærning", gott
tímarit, sem fáir hafa séö. Eg
sendi nú rit þetta í hringferð meö-
al lækna, vestur um land og norö-
ur. Vil eg biöja lækna að senda
blöðin skilvíslega næsta lækni með
næsta pósti.
Einu sinni hefir þaö veriö reynt
áöur, aö senda góöa bók í slika
umferö. Hún strandaði eöa hvarf
á Ströndum, að mig minnir. Skyldi
okkur ekki hafa farið fram í
hirðusemi, svo bláö þetta geti
gengið rétta boðleið? G. H.
ísland u. seine Probleme.
Eine hygieniske Studie uber den
Einflusz der Umwelt heitir nýút-
komin ritgerð eftir ])róf. Werner
Kollath í Rostock. Hann feröaö-
ist hjer í fyrrasumar. Eins og
flest, sem Þjóöverjar segja um oss,
er rit þetta mjög vingjarnlegt í
vorn garö og margt eftirtektarvert
í því.
Aö sjálfsögöu er sagt frá heil-
brigðishögum hér á landi, en því
miður hafa Heilbrigðisskýrslur
vorar farið fram hjá höf., svo hann
hefir aðallega stuöst viö gamlar
og nýlegar feröasögur og þvíl.
Eru því fleiri villur og vafasöm
atriöi en sagt veröi frá þeim i
stuttri grein. Hann heldur t. d. aö
sullir sé enn þá tiöur sjúkd. (6,6
hafa dáiö árl. T930—34), að engar
fastar máltíöir hafi veriö til forna,
aö menn salti ekki fisk, er hann er
soðinn, aö við skyrgerö sje mjólk-
in fyrst hleypt og síöan settur þétt-
ir í hana. Sje mjólkurhlaupið
hrært sundur meö þyrli o. s. frv.
En þrátt fyrir þessar misfellur
dylst ekki þýski vísindamaðurinn.
Höf. þótti íslenska skyriö ágætt,
en lét ekki þar viö sitja, heldur tók
að rannsaka þaö, rækta skyrsýkla
og gera skyr á rannsóknarstofu
sinni og hefir í huga aö kenna
Þjóðverjum skyrgerð. Hann fer að
athuga fæöi manna hér á landi og
tekur upp fróölega skýrslu frá
Carl. Fresenius um það efni.
Höf. segir að ytri áhrif hafi lít-
il áhrif haft á líkamsþroska og
heilbrigöi íslendinga, aftur hafi
þau haft talsverð áhrif á „die
Gestaltung der seelischen Persön-
lichkeiten, die zu einer Bildung
von Extremen fúhren und der Aus-
geglichenheit entgegenwirken". ís-
lendingum hættir við öfgum.
Próf. K. hefir opiö og glöggt
auga fyrir þjóðfélagsmálum vor-
um. Hann segir oss meöal annars
þann líeiska sannleika, aö vjer
verðum aö sniða oss stakk eftir
vexti og ekki krefjast meira en
atvinnuvegirnir geti veitt.
Höf. telur matarhæfi íslendinga
hættulegt og nauðsynlegt aö
breyta því til mikilla muna. Aö-
alatriðið telur hann aö auka
grænmeti og nota innlendar fæðu-
tegundir meira en gert er, og mætti
þetta leiða til viðreisnar á sveita-
búskáp og stööva aðstreymi að
bæjum. Hann óttast skort á bæti-
efnum. Vafalaust er fæöi voru i
ýmsu ábótavant, en þó er ekki
mikil hætta á bætiefnaskorti meö-
an ca. 1,4 lítrar af nýmjólk koma
daglega á mann. G. H.
Úber den Speckfinger
heitir bók eftir Axel Matthiesen,
K. Háuptl og Th. Tjötta (Oslo
1935) og er þar sagt frá mein-