Læknablaðið - 01.10.1938, Blaðsíða 5

LÆKNAB LAÐIÐ
3. mynd. Kind II, lobus frontalis cerebri. Cortex. Focus af rnicro-
glia og greinileg perivasculer infiltration. — Litun a. m. Einarson.
Stækkun 49,7.
framheilanum, og þaö virðist sem
sjúkdómurinn hafi byrjað þar.
Lobus occipitalis er minst
skemdur en þó ekki alveg laus við
breytingar.
í litla heilanum er hin sjúklega
skemd greinileg og útbreidd. Sama
er að segja um mesencephalon,
pons og medulla en þar virðist þó
aðallega vera um secundera de-
generation að ræða.
Hemispherur stóra heilans.
Hér eru bólgubreytingar einna
mest áberandi, og næstum ein-
göngu í lobus frontalis.
í meninges sést allmikið af in-
filtrationum af microglia. ásamt
nokkru af lymfocytum og polynu-
cleærutn leucocytum. Þessar in-
filtrationir eru einna mest áber-
andi djúpt í heilafellingunum.
Þéttar ependymal infiltrationir
sjást einnig fremst í hliðarventri-
culunum með smá foci at' hnatt-
frumum dreifðum umhverfis
ventriculus.
Subcorticalt sjást einnig all-
margir sniáir og talsvert stórir
fóci af smá hnattfrumum, sem ef-
laust er microglia. í sumuni af
þessum foci eru nokkrar „stáb-
chencellur". Dreift um allau fram-
heilann sést nokkur perivasculer
infiltrátion af glia og hvítum blóð-
kornum.
Eins og áður er sagt þá eru út-
breiddar blæðingar i meninges yf-
ir lobus frontalis. Blæðingarnar
eru aðallega í arachnoidea.en einn-
ig sjást blæðingar inn í ventriculi.
Piafrumurnar eru viða óregluleg-
ar, pyknotiskar og eyðilagðar, og
pia infiltreruð af glia og lymfo-
cytum.
í cortex og subcorticalt sést
einnig allmikið af blæðingum.
Nokkrar eru svo stórar að hægt er