Læknablaðið - 01.01.1941, Blaðsíða 24

14
LÆKNABLÁÐIt)
huðinni. Wheeler rá'Öleggur sog meÖ
Biersglösum og rafmagnsdælu, og
ekki meira en svo, að það valdi
ekki verulegum sársauka. Sogið er
daglega í 5 mínútur. Brjóstasogglas
má nota, en sárara er það en jafnt
sog með dælu. (Lancet 30/11 '40).
G. H.
Tannsjúkd. á Lewiseyju.
Fyrir mörgum árum gat ég þess
í Lbl., að tönnur liarna væru ó-
venjugóðar á Island of Lewis. Var
það einkum þakkað matarhæfinu:
lifruðum þorskhausum (hausarnir
fyltir með jafnmiklu af haframjöli
og þorskalifur). Nú hefir farið
fram gagnger rannsókn á tönnum
barna á skólaaldri og 1330 börn ver-
ið rannsökuð, flest í skólum í Stor-
noway. Það kom þá í Ijós, að. enn
voru tannskemdir miklu fátíðari en
i næstu héruðunum á Skotlandi og
langmistar i sveitum á Lewiseyju.
J>ar voru 28% barna alveg laus við
c. d. og í einni sveit 50%, en að-
eins 2% í Stornoway. (1,9% í Lon-
don). Tennurnar bötnuðu, eftir því
sem fjær dró borg og þorpum.
Ekki þykist Dr. King, sem rann-
sóknina gerði, geta fullyrt neitt um
orsakir þess, hve tannsjúkd. eru til-
tölulega litlir á eyjunni, en telur þó
að sveitabörnin fái meira af A og
D bætiefnum og söltum en bæja-
börnin, og muni það eiga nokkurn
þátt í því, hve tannskemdir eru litl-
ar í sveitum. (Lancet 6/6 40).
G. 1-1.
Vertu viðbúinn!
Þó allir vonum við að sleppa við
loftárásir, þá vofir óneitanlega sú
liætta yfir, að einn góðan veðurdag
rigni sprengjum yfir kaupstaði vora,
hús hrynji, heilir líæjarhlutar brenni
(Hana nú! Þegar ég er að skrifa
þetta, er gefið ,loftárásannerki í
Reykjavík og skotið af loftvarna-
byssum), og fjöldi slasaðra manna
sé færður læknunum, sumir með
sárum, aðrir með bruna og enn aðr-
ir brotnir og allavega bramlaðir.
Hér í Reykjavík eru læknarnir nógu
margir, en eru þeir þá undir þetta
búnir? Mér sýnist það viðbúið, að
spítalalæknarnir geti ekki komist yf-
ir alt það, sem gera þarf. Hjá ó-
friðarþjóðunum kemur, að sjálí-
sögðu, út fjöldi bóka um aðgerðir
og lækningar á ófriðartímum, og
gott væri að geta hagnýft sér þær.
Eg sé t. d. að The Lancet gefur
út ,,VVar Primers", og er eitt þess-
ara kvera: Ogilvic: Wound Infec-
tion (2/6). Þá er Doughjas W.
Jolly: Field Surgery in total War
(10/6) sögð góð bók.
Væri það ekki nauðsynlegt, að
heilbrigðisstjórnin eða Læknafél.
Reykjavíkur athugaði, að hve miklu
leyti læknar eru við öllu búnir?
Það er of seint að gera það þeg-
ar sprengjum rignir niður. Loft-
varnaenfndin mun hafa útvegað
nokkurt húsnæði. G. II.
Ráð við kvefi.
Besta ráðið er að fara strax í
rúmið og liggja 1—2 daga. Áríð-
andi er að fætur og höndur séu
heitar, því Hill hefir sýnt, að slíin-
húð nefsins þrútnar, ef höndur og
fætur eru kaldar. Gamla ráðið:
,,bed, lilankets and brandy“ er eng-
an veginn fráleitt í byrjun kvefs.
þó nota megi líka heitan drykk og
aspirin í stað áfengis. Herbergið
á að vera hlýtt og loftgott. Sumir
telja gott að geisla nefið ineð stutt-
bylgjum. Diehl gafst vel að gefa
16 milligr. af codeini og ])apaverini,
jafnt af hvöru að morgni og síðari
hluta dags og 50 mgr. að kvöldi.
Menthol og ephedrinlyf, sem ýrt
er eða dreift inn í nefið, bæta nef-
þrotann í bili. (Lancet 21/12 '40).
G. H.
Bruni.
Eitt af mörgu, sem krefjast má