Læknablaðið - 01.01.1941, Blaðsíða 21

LÆKNAB LAÐ IÐ
11
Mér tókst ekki að hafa samband
við sjúkl. eftir það, og veit þess
vegna ekki, hvort hér hefir verið
að ræða um verulegan liata.
Eg vil að lokum minnast eins
sjúkdóms eða öllu heldur sjúkdóms-
myndar, sem nefnist post-traumat-
isk halesterese, og kvað geta verið
allalvarlegur sjúkdómur, er getur
leitt til post-traumatisk dystrofi.
Þessi sjúkdómur kemur eftir
trauma, t. d. fractur og lýsir sér
með halesterese, eins og nafnið
bendir til. Hefi eg séð eitt tilfelli
eftir fractur á crus, þar sem að öll
beinin í limnum sýndu halesterese.
Lækningin við þessu tilfelli var
immobilisation, lýsi og kalk og virt-
ist þessi meðferð gefast vel. Ann-
ars er therapian talin frekar erfið.
Eg hefi nú minst á nokkra af
þeim sjúkdómum, sem geta verið
orsök til verkja í fótum. Sumum
hefi eg alveg slept, en aðra hefi eg
aðeins nefnt.
Mér finst, að ýmsum þessara
sjúkdóma sé of litill gaumur geí-
inn, og er það illa farið, því að
margt virðist benda í þá átt, að
fæturnir, sem gera manninum kleift
að ganga uppréttum, séu það ein-
asta, er réttlæti það, að hann kalli
sig æðri öðrum skepnum jarðar-
innar.
Literatur:
Toldt: Anatomischer Atlas.
H. Johansen: Praktiske Erfarin-
ger angaaende K.B.-behandling. U.
f. L. nr. 37, 1936.
H. Bisgaard: Ulcus og Eczema
Cruris, Phlehitidis sequele m. m.
Kbh. 1939.
A. P. Lund: Haandhog i Mas-
sage og Sygegymnastik. Kbh. 1931.
L. Wullenstein und H. Kúttner:
Lehrbuch der Chirurgie, Band II.
Jena 1931.
Kovács: Yearhook of physical
Therapy 1939.
P. G. Iv. Bentzon: Ortopædiske
Fodlidelse. Diagn. og Behandl. —-
(Lægeforeningens Aarbog 1933).
Úr erlendum læknaritum.
Deilan um stjórnarbrauðið.
Enska stjórnin reynir nú til
þess að' drýgja hveitimjölið meS
því að mala 80—85% hveitikorna
í mjöl, en á'ður.voru aðeins 70%
notuð í mjöl. Lendir þá mest öll
hveitihvitan (alevronat-protein) í
mjölinu, nokkuð af hýðinu (bran)
og kímið, svo mjölið verður auð-
ugra af bætiefnum, söltum, fitu og
hvítu. Þá er varað við því að
lileikja rnjölið. Það er talið til
bóta að bæta nokkru kalki og Bx-
vitam. í mjölið.
Að sjálfsögðu eru þessar ráð-
stafanir gerðar vegna stríðsins, en
ekki eru læknar sannnála um að
þær séu allskostar heppilegar.
Meðal annars er bent á gömlu
mótbárurnar: að slíkt hveitimjöl
meltist ver og að mjöl með kíminu
geymist ver. Auk þess telja sumir
það ekki hættulaust að auka Ca
i mjölinu. Hvernig sem þessu er
fariö, verður fróðlegt að sjá ár-
angurinn af þessari miklu tilraun
og hvort Englendingar taka aftur
upp hvíta hveitið eftir ófriðinn.
(Lancet 3. ág. '40). G. H.
Þrifnaður fyr og nú.
Elstu menn muna þá tíð, að
moldargólf voru algeng í baðstof-
um hér á landi, og þau voru ekki
með öllu horfirí um síðustu alda-
mót. Á yfirborði moldargólfanna