Læknablaðið - 01.03.1941, Blaðsíða 19
'lJEKNÁBLÁÐIÍ)
7) yfirlæknir geöveikrahælis rík-
isins,
8) yfirlæknir Tryggingarstofnun-
ar ríkisins,
9) formaöur Læknafélags íslands.
VerSi ráöiS á þenna hátt ekki
skipaö 7 eöa 9 mönnum, skipar
ráðherra lækni eSa lækna til viS-
bótar, uns 7 eru, en einn ef 8 eru
fyrir.”
U111 starfssviS ráSsins seííir í 2.
grein :
2. gr.
„ÞaS er hlutverk læknaráSsins,
aS láta dómstólunum, ákæruvald-
inu og stjórn heilbrigSismálanna
i té sérfræöilegar umsagnir varö-
andi læknisfræöileg efni.
LæknaráöiS lætur m. a. i té um-
sagnir um hverskonar læknisvott-
orö, sem liigö eru fyrir dómstól-
ana, enda sé þeim beint til ráös-
ins skv. úrskuröi dómara.
LæknaráS lætur stjórn heil-
bfigSismálanna í té álit sitt á því,
hvort tiltekiu aSgerS, hegSun eSa
framkoma læknis, tannlæknis,
nuddara, lyfsala, hjúkrunarkonu,
IjósmóSur eöa annara þvílikra
heilbrigöisstarfsmanna sé tilhlýöi-
leg eöa ekki.
LæknaráöiS lætur og stjórn
heilbrigSismálanna í té álit sitt í
sambandi viS mikilsverSar heil-
brigSisframkvæmdir, einkum
varöandi meiriháttar sóttvarnar-
ráöstafanir.“
í greinargerS frv. er einkunt
lögö áhersla á nauSsyn læknaráSs,
er sé dómstólunum til aSstoSar, m.
a. á þann hátt aS skera úr um
vottorö eöa álitsgeröir lækna. En
þaö þykir bera viö, er um álits-
gerSir frá fleiri læknum en einum
er aö ræöa i sama máli, aö illa
beri samaiT, og getur þá veriS ert’-
itt fyrir ólæknisfróSa menn aö
gera ttpp á rnilli þeirra.
ÞaS er tvímælalaust tnjög til
bóta, aS stofnaö sé læknaráö, er
veitt geti sérfræSilega umsögn í
slikum tilfellum og öSrum varö-
andi læknisfræöileg efni er til
dómstólanna koma. Slik ráö eru
víöa i öörum löndum og nefnast
réttarlæknaráð eða eitthvaS i lik-
ingu viö þaö, og er starfssviö
þeirra þaö eitt, aS veita dómstól-
unum og ákæruvaldi sérfræSilega
aöstoö (sbr. 2. gr., 2. málsgr. og
a. n. 1. 1. ntálsgr.)
Því hefir oft veriö hreyft nteö-
al lækna, aö æskilegt væri aö
stofna læknaráö landlækni til aö-
stoöar viö stjórn heilbrigöismála.
Slík ráð eru einnig viöa í öörum
löndum og mætti nefna heilbrigS-
isráö. Starfssviö heilbrigöisráSs
getur veriö nokkuö fjölþætt. Skal
þaö ekki rakiö nánar hér, en vís-
aö til greinar í Lbl. 1939, 2. tbl.
LæknaráSi frumvarpsins er og
ætlaö aö starfa á þessu sviöi skv.
4. málsgr. annarar greinar.
Þá er þriSja hlutverkiö, sem
læknaráSinu er ætlaö aö inna af
hendi, en það er aS vera nokkurs-
konar kviödómur er úrskuröi sýkn
eöa sekur skv. læknalögunum.
Öll þessi þrjú hlutverk eru þýö-
ingarmikil og a. m. k. tvö þau
fyrnefndu gera áveönar kröfur til
sérþekkingar. Sú spurning hlýtur
því aö vakna, hvort þau séu svo
skyld, aö vel fari á því aö fela
þau einu og sama ráöi til úrlausn-
ar. Hvort svo sé má fá nokkra
hugmynd um, meö því aS hugsa
sér sérstakar nefndir eöa ráö skip-
uS skv. hverju hinna þriggja
starfssviöa, sem talin eru í 2. gr.
frumvarpsins, og athuga síSan, aö
hve miklu leyti væri um sönut
menn aS ræöa, eöa hvort hin ein-
stöku ráö þannig skipuö væru
jafnvíg á öllum sviöum.
Athugum t.d. hvort réttarlækna-