Læknablaðið - 01.06.1941, Qupperneq 18

6o
LÆ K NA B LAÐ1Ð
þarmas^úkdóinum, svo sem eins
og bló'Ssótt (Dysenteri) þarf aö
gera varnarráöstafanir gegn. Ráö-
stafanir til ])ess aö foröast þessa
sjúkdóma eru margskonar. Geng-
iö er úr skugga um, aö allir þeir,
sem starfa viö meöhöndlun mat-
væla, séu lausir viö alla þesskpn-
ar smitun. Matvælin sjálf eru
skoöuö til þess aö ganga úr
skugga um aö þau séu ekki saurg-
uö. Öll vatnsból eru skoöuö af
heilsufræðingi (Hygiene Officer),
og ef þau eru ekki alveg örugg
(eins og vatnsleiöslur í bæjum)
er alt drykkjarvatn ætíö „klóraö“
(chlorinated), með því að blanda
það klórkalksdufti (chloride of
lime) til gerilsneyðingar. Þannig
má segja, aö allra hráefna sé
tryggilega gætt og matreiðsla og
matvælageymsla undir nákvæmu
eftirliti. "
Almenns heilbrigöis og heil-
brigöisreglna er samvizkusamlega
gætt til þess að foröast þann
möguleika, aö smit breiöist út meö
saur. Salerni eru ætiö gerð flugna-
lield og eru þau hreinsuð með sótt-
hreinsunarefni (Cresol) og tæmd
daglega. Þau eru ætiö sett nokkuð
frá herbúðunum. sérstaklega fjarri
eldhúsinu, og undan vindi, þar sem
ákveðin vindátt er aö staðaldri. —
Matvælaskemmur eru flugna- og
rottuheldar. Allar þessar ráðstaf-
anir, þegar saman koma, hafa bor-
iö þann árangur, aö smitandi
þarmasjúkdómar eru orðnir mjög
sjaldgæfir.
Enn er eftir sá flokkur næmra
sjúkdóma, sem berast meö beinni
snertingu manna á milli, svo sem
smitandi húðsjúkdómar, kláði og
lýs.
Varnir gegn þessum sjúkdójnum
eru aöallega fólgnar í ströngum
aga. Hermönnunum er bannaö aö
fá að láni rakhnífa, raksápu, hand-
klæöi og þess háttar, og þess er
gætt með eftirliti, aö hver maður
hafi sín eigin tæki. Þess er kraf-
ist, að hver maöur taki baö einu
sinni í viku og einnig aö hann hafi
vikulega fataskifti. Læknir (Medi-
cal Officer) skoöar iöulega alla
menn i hverfi hverju og eru þeir
þá teknir til meðferðar, sem sýkt-
ir reynast og hafa ekki áður leitaö
Iæknis. Jafnframt því, aö sjúkling-
ur er tekinn til rækilegrar með-
feröar, eru föt hans sótthreinsuö
meö heitu lofti eöa gufu, til þess
að koma í veg fyrir endursmitun.
Þá er það einn flokkur sjúk-
dóma, sem herlæknirinn (Military
Hygienist) lætur sig miklu skifta.
en þaö eru kynsjúkdómarnir. Er
það og ofur skiljanlegt, þar sem
við er að eiga heil byggðarlög af
hraustum ungum mönnum. fjarri
umhverfi heimkynna sinna.í öllum
hverfum (units) eru. með vissu
millibili, hlaldnir fyrirlestrar um
hættu á kynsjúkdómasmitun og
þaö kennt, að skírlífi sé eina vörn-
in. sem er alveg trygg!
Ef einhver óttast aö hann hafi
oröið fyrir smitun, þá er hann
hvattur til aö undirgangast lækn-
ismeðferö til vonar og vara, og
hver, sem leynir á sér kynsjúk-
dómi, gerist brotlegur gegn her-
aganum, og er honum refsaö.
Sýktir menn fá viöeigandi lækn-
ingu og engum er refsað þó hann
fái kynsjúkdóm, svo framarlega
sem hann ekki leynir því.
Þaö er talið áríðandi aö gefa
mönnutn möguleika til hressingar
og sjá þeirn fyrir þægindum í
hressingarskálum, veitingastofum
o. s. frv., til þess að foröa þeim
frá aö sækja verri staði. Menn eru
hvattir til erfiðisvinnu og til þess
að iðka iþróttir, er krefjast mik-
illar orkueyöslu. Er talin mikil
hjálp í slíku í þessu sambandi.