Læknablaðið - 01.12.1943, Blaðsíða 11

LÆKN ARLAÐIÐ
»5
kom það í ljós við eftirskoðunina.
að árangurinn af einfalclri tarsec-
tomy, sem gerð var í þvi skyni að
rétta fótskekkju af völdum lömun-
ar eða til þess að rétta equino-
varus-skekkju, var mun lakari en
árangurinn af hinum skurðaðgerð-
unum. Aðalástæða þessa virtist sú
að með einfaldri tarsectomv hafði
ekki verið hægt að rétta fótskekkj-
una algerlega, og auk þess hafði
fóturinn i mörgum tilfellum
skekkzt aftur eftir aðgerðina.
Bæklun. sem snertir eingöngu mið-
hluta fótarins, er venjulega hægt
að rétta með fleygmyndaðri mið-
hlutun ristarbeina, en sé hællinn
einnig skakkur og fastur í varus
eða valgus, er sú aðgerð ekki nægi-
leg til þess að rétta alla skékkjuna.
Af þeim 33 fótum, sem tarsectomy
var gerð á vegna poliomyelitidis
sequelae, höfðu 8 skekkzt aftur
eftir aðgerðina, og af 20 fótum.
sem höfðu hlotið sömu meðferð
vegna pes equino-varus congen..
höfðu 2 skekkzt aftur. Þessi recidiv
tilhneiging fótskekkjunnar eftir
tarsectomy er mjög eðlileg, þar
sem liðhreyfing fótarins minnkar
sjaldan að mun eftir þessa aðgerð
og fóturinn hefir því jafnmikla
möguleika og áður til þess að
skekkjast, nema fullkomið vöðva-
jafnvægi hafi náðzt með sinatil-
færslum. Fleygmynduð miðhlutun
ristarbeina er álitin heppileg ein-
ungis i þeim tilfellum, þar sem fót-
skekkjan snertir aðeins miðhluta
fótarins og vafalaust þykir, að
hægt sé samtímis að ná fullkomnu
vöðvajafnvægi með sinatilfærsl-
um. Þar sem það er hinsvegar rnjög
sjaldgæft, að telja megi fullvíst
fyrirfram, að hægt sé að ná slíku
vöðvajafnvægi, er það talið ráðlegt
í allflestum tilfellum að rétta fót-
skekkjuna með því móti að gera
fleygmyndaða resection á Cho-
parts- og talocalcaneal-liðunum, þ.
e. triarticulaer subtalusarthrodes
— og gera þannig fótinn stöðugan
á öruggan hátt samtímis því, að
skekkjan er hafin.
Við eftirskoðun á þeim sjúk-
lingum, sem subtalusarthrodesis
hafði verið gerð á vegna poliomve-
litidis sequelae, kom ])að í ljós, að
í 32% af tilfellunum var árangur-
inn ekki svo góður, að hægt væri
að vera ánægður meö hann. Á-
stæður þess, að aðgerðin í þessum
tilfellum hat’ði ekki borið fullan
árangur, virtust aðallega vera
þrenns konar: ófullkomin rétting
á fótskekkjunni, þegar aðgerðin
var framkvæmd, ófullnægjandi
samvöxtur beinanna og los (laxi-
tas) í öklaliðnum.
Að undánteknum fimm, voru ö!l
þau tilfelli, sem við eftirskoðunina
sýndu góðan árangur anatomiskt.
einnig fullgóð varðandi starfshæfn-
ina.. í 15 tilfellum var starfshæfn-
in hins vegar miður góð, vegna
þess að fótskekkjan hafði ekki ver-
iö rétt nægilega vel. Það er þvi.
mjög mikilsvarðandi, að fótskekkj-
an sé algerlega rétt við aðgerð-
ina, og þess einkum gætt, að fót-
urinn sé ekki sveigður í varus. Eí
fótlagið og stilling fótarins eftir
operationina er gallalaust, má ör-
ugglega vænta góðs árangurs, svo
framarlega sem indicationir fyrir
aðgerðinni hafa verið réttar og
sjúklingnum heilsazt eðlilega eft-
ir á
Alla venjulega bæklun á fæti af
völdum poliomyelitislamana og
einnig bægifótarskekkju er hægt
að rétta á viðunandi hátt með fleyg-
mynduðum resectionum á Chop-
arts- og talocalcanealliðunum.
Takist ekki að rétta fótskekkj-
una, er ástæðan venjulega sú, að re-
sectionin hefir ekki verið gerð
nægilega fleygmynduð, þ. e. fleyg-