Læknablaðið - 01.02.1953, Qupperneq 18
94
LÆKNABLAÐIÐ
nota þennan stofn til að leita
að niótefnum í blóði mann-
fólks. Slíkar kerfisbundnar
rannsóknir hafa verið gerðar
nokkrum sinnum undanfarin
ár, og aðalstuðningurinn undir
skoðunina, sem cg rakti liér á
undan, er fenginn frá þeim
mælingum.
í nóvemberhefti Tbe Ameri-
can Journal of Hygiene er
grein um mælingar á slíku
mótefni í allmörgu fólki á átta
mismunandi svæðum. Greinin
er skrifuð af prófessor John R.
Paul, forstöðumanni lieilsu-
verndardeildar læknaskóla
Yale báskólans i New Haven,
Bandaríkjunum og tveim sam-
starfsmönnum lians. Greinin
styður ofannefnda skoðun
mjög vel, en ísland er einn af
stöðunum, sem þeir rannsók-
uðu blóðsýnishorn frá.
Hér er enginn kostur á að
rekja efni greinarinnar, svo
að til gagns megi verða. Hvað
ísland snertir, þá segir hún
meðal annars frá mótefnis
mælingum á 188 blóðvatnssýn-
ishornum, sem safnað var hér
á landi árið 1950 úr heilbrigðu
fólki á ýmsum aldri. Sýnisborn
voru valin þannig, að þau
dreifðust nokkurn veginn jafnt
á alla aldursflokka frá ung-
börnum til gamahnenna. Það
sýndi sig, að hjá íslendingum
myndast mótefni gegn mænu-
sóttarvírusi að jafnaði fremur
seint á ævinni. Það er t. d. ekki
fyrr en um 15 ára aldur, að
helmingur fólks hefur fengið
þessi mótefni.
A línuritinu, sem er gert
samkvæmt upplýsingum í
grein 'dr. Paul, sést, hvernig
hundraðstala þeirra, sem mót-
efnin hafa, hækkar með aldr-
inum. Til samanburðar er
dregin tilsvarandi lína fyrir
ibúa Kairoborgar, en þeir voru
fljótastir til að mynda mót-
efni eða sýkjast af mænusótt-
arvírusi af þeini hópum, sem
rannsakaðir voru þessu sinni.