Læknablaðið - 01.09.1954, Blaðsíða 12

120
LÆKNABLAÐIÐ
þörf, ef varúðar er gætt. Tveim-
ur fingrum er stutt í sama rifja-
bilið, og tej'gt lítiö eitt á liúð-
inni milli fingranna. (Forðast
að káfa á sjálfum stungustaðn-
um, því að hendur eru elcki
sótthreinsaðar). Nálinni er
stungið liægt (a. m. k. í fyrsta
sinn), en samt nokkurnveginn
rakleitt inn, eftir því sem þykkt
síðunnar er metin, og jafnframt
má oftast finna lítilsháttar við-
nám á tveimur stöðum, bæði
í fasciu og pleura. Ef notuð er
stílettulaus nál (eins og flestir
læknar hér á landi munu hafa),
sést hreyfing á þrýstingsmæli
blásningartækj anna j afnskjótt
og nálin kemur i „opið“ pleura-
hol.
I eðlilegri brjósthimnu er
talsverður undirþrýstingur,
gjarnan einhvers staðar á bil-
inu -v-5 til -s- 15 (miðað við
sm. i vatnssúlu).
Hreyfingar þrýstingsmælis-
ins eiga að vera jafnar og ró-
legar og lalsvert meiri undir-
þrýstingur í innöndun en út-
öndun, en livort tveggja er les-
ið af og skráð og má liafa til
liliðsjónar við síðari loftfylling-
ar. Þegar þrýstingsmælingin
þykir örugg, er hleypt inn 50—
100 ccm. af lofti, og svo lokað
fyrir loftstrauminn frá tækinu
og þrýstingur aðgættur aftur.
Þegar þrýstingur er góður, þ.
e. negativur þr. með rólegum
hreyfingum, er lialdið áfram og
gefið i einu 400—500 ccm.
(gjarnan mældur þrýstingur
við liverja 100 ccm.).
Ef engin hreyfing kemur á
þrýstingsmælinn, má að sjálf-
sögðu alls engu lofti dæla inn.
Smá útslög og rykkjótt (stak-
ato-hreyfingar) kringum 0-
punkt, + 1 + 2 og 1 -s- 2,
verður að telja merki um
lungna-þrýsting, þ. e. að nálin
sé komin of djúpt inn og inní
smáar lungnapipur eða alveoli.
Þannig fer, ef pleura-blöðin
eru samgróin á stungustaðnum
eða, við síðari áfyllingar, ef
of djúpt er farið og stungið
gegnum pnth-hólfið inn í lunga.
Þetta kemur einkum fyrir, ef
sjúlcl. spennir um leið og stung-
ið er, og þrýstir með því lung-
anu út að brjóstvegg.
Meðan loftið rennur inn,
hvílir handarjaðar þeirrar
bandar, sem nálina styður, á
síðu sjúklingsins, þá er minni
hætta en ella á að nálin færist
til. Að lokinni áfjdlingu er nál-
in dregin snöggt út, það er sárs-
aukaminnst.
Aðgerðin er annars ekki sár-
ari en svo, að ekki borgar sig
að deyfa, þ. e. a. s. staðdeyfing
er sárari en sjálf aðgerðin.
Tækni við áfyllingar í pnth.
má lieita hin sama og hér var
lýst við fvrstu aðgerð. Þá er oft-
ast vitað um góðan stungustað,
þar sem nægilegt loftrúm er
inni fyrir og þvi ekki jafnná-
kvæmt, hversu djúpt er farið