Læknablaðið - 15.07.1958, Blaðsíða 16

54
LÆKNABLAÐIÐ
virðist ekki upptekinn af sjúkdóms-
einkennum sínum.
Við hjartahlustun heyrðist stutt
systoliskt óhljóð af I. gráðu, við
vinstri sternalrönd í fimmta rifja-
bili, að öðru leyti eðlileg. Lungna-
hlustun var eðlileg. Greinileg vöðva-
eymsli fundust í millirifjavöðvum
vinstra megin og í vinstri m. peetor-
alis. Skoðun að öðru leyti eðlileg.
Bþ. 135/80. Þvag: h- APS. Hb.
100%, sökk 3 mm.
Rtg. af cor og pulm: eðlileg.
Línurit af hjarta (i hvíld): Eðli-
legt.
Línurit af hjarta (eftir áreynslu,
hraðan gang á götu og móður eftir
það); Greinileg vinstri hneigð (öx-
ulbreyting), lækkun á S-T2 og S-T3
með difasisk To og T3, sem sé teikn
um raun á afturvegg vinstra aftur-
hólfs.
Sjúklingur var aftur rannsakaður
af mér 3/3 1954 (16 mánuðum eftir
slysið). Segist hann þá enn fá óþæg-
indaverk fyrir hjarta við geðshrær-
ingar og við nokkra áreynslu að
ráði.
Skoðun er eins og áður er lýst
nema nú heyrist ekki systoliskt ó-
hljóð og finnast engin vöðvaeymsli.
Bþ. 130/80. Línurit af hjarta: Eðli-
legt í hvild. Eftir áreynslu sést
lækkun á S-T2 og S-T3, en þó minna
áberandi en áður. Einnig sést lækk-
un á S-T bili í præcordial-leiðslum
CR., (parasternalt) og ICR4 (api-
calt).
Sjúklingur lá á Lyflæknisdeild
Landspitalans 1/10—23/10 ’57 vegna
obs. pro tumor cerebri.
Hann telur sig aldrei hafa náð
sér fyrir hjartanu. Segist alltaf
þreytast fljótt og fá mæði, hjart-
slátt og sting fyrir hjartað við á-
reynslu t. d. við að ýta bíl, og verð-
ur þá að leggjast fyrir á eftir. Seg-
ist s.l. vor hafa reynt að mála her-
bergi heima hjá sér, en varð að gef-
ast upp við það vegna ofangreindra
hjartaóþæginda.
S.l. vor varð hann var við magn-
leysi í vinstri hendi og var höndin
og framhandleggur kaldur og dof-
inn. I ágústmánuði s.l. fékk hann
tvö köst með viku millibili með
móðu fyrir augum og höfuðverk.
Varð hann sljórri og gleymnari eftir
þessi köst. Viku fyrir komu á lyf-
læknisdeildina varð hann ruglaður,
braut allar umferðarreglur, talaði
óskýrt, en komst þó heim til sín í
bílnum af eigin rammleik. Tók þá
eiginkona hans eftir því, að hann
var lamaður á vinstri kinn og síðar
lamaðist hann á vinstrá' fæti að
sögn. Af þessum ástæðum var hann
sendur á spítala.
Rannsóknir:
Blóðrannsókn: eðlileg.
Þvagrannsókn: h- A h- S + P.
Mænuvökvi: tær, cellur: 12. Alb.
> 10 < 20. Glob. < 1. Kahn: h-
Kahn(blóð): h-.
Rtg.mynd af cranium: eðlil.
Rtg.mynd af lungum: eðlil.
Loftencephalografi: Góð fylling á
ventriculi. Dál. útvíkkun hægra
megin og jafnframt færsla yfir til
vinstri í ant,—posterior stöðu. Línu-
rit af hjarta (hvíld): eðlil. (ekki
var hægt að taka línurit eftir á-
reynslu sökum lömunar sjúklings).
Niðurstaða heilaritsins var:
,,Sennilega tumor í lobus frontalis
dxt.“
Sjúklingurinn var sendur á heila-
skurðardeild Ríkisspítalans í Kaup-
mannahöfn og lá þar 1/11—27/11
’57. Diagn.: Thrombosis (emboli?)
art. cerebri med. dxt. —
Ekki var hægt að beita neinni
skurðaðgerð.
Útdráttur.
30 ára gamall maður, hraust-