Læknablaðið - 01.09.1960, Blaðsíða 72
140
fengið Ivo svæsna infarkta og
auk þess insufficientia cordis,
P-p-gildi var 12,7% þremur dög-
um áður og var þá heldur hækk-
andi (úr 10%) og gat því ekki
lalizt í hættusvæði. Dó snögg-
lega.
Enginn þessara þriggja
manna var krufinn. Er því til
lítils að ræða um dánarorsök.
Fjórði sjúklingurinn var 57
ára karlmaður með 2 eða 3 in-
farkta að 'baki. Dó mjög snögg-
lega (í rúmi sínu, án þess að
hafa reynt neitt á sig) í 3. deild
Landspítalans. Ivrufning sýndi
mjög miklar hreytingar i krans-
æðum og ruptura cordis. Svip-
uð skýring kynni að vera á fleiri
snöggum dauðsföllum, en fæst
auðvitað ekki án krufningar.
Dauðsföll meðal þessara 60
sjúklinga eru alls 12 eða 20%,
þar af 5 innan fyrstu 4 vikna,
hin öll á fyrstu 7 mánuðum
meðferðartímans. Tala þeirra,
sem hafa fengið lengri meðferð,
cr að vísu ekki há. Þeir eru 27
alls, 18 þeirra hafa verið yfir
eitt ár í meðferð. Lengsti með-
ferðarlími einstaklings er nú
(júní ’59) 2y2 ár.
Tala þeirra, sem langa með-
ferð liafa fengið, er svo lág, að
samanburður við tölur annarra
verður að bíða þess, að hún
liækki. Hitt má telja sennilegt
af töflunum liér að framan, að
sú segavarnameðferð, sem hér
er rekin, sé fullnægjandi i svip-
LÆKNABL A ÐIÐ
uðum mæli og annars staðar á
frambærilegum stöðum.
Hér liafa einungis verið gerð-
ir að umræðuefni sjúklingar frá
3. deild Landspítalans með
kransæða-sjúkdóma, en að sjálf-
sögðu liefur verið notuð dicum-
arol-meðferð við fleiri sjúk-
dóma, bæði frá þeirri deild,
handlæknisdeild Landspitalans
og fæðingardeild, einnig í all-
mörgum tilfellum frá Bæjar-
spítalanum, en .fáum annars
staðar að.
Helztu sjúkdómar auk hjarta-
sjúkdóma liafa verið: Trombo-
flebitis, flebotrombosis, infarct-
us pulmonum, tromhosis cerebri
(fáir), arteriosclerosis obliter-
ans, segamyndandi fylgikvillar
eftir skurðaðgerðir, slys og fæð-
ingar.
Að lokum vildi ég minna á þrjú
hagnýt atriði:
1) Að nota ekki dicumarol án
protrombin-mælinga, en því nefni
ég þetta, að af Heilbrigðisskýrsl-
um frá 19557) má ráða í, að slkt
hafi átt sér stað.
2) Að gæta þess að nota 20 mg dicu-
marol-töflur, en ekki 100 mg, sem
enn kynnu að geta legið í lyfja-
búð eða lyfjabúri. Eru nýleg
dæmi til þessa, en slysi varð af-
stýrt í tæka tíð.
3) Að hætta ekki snögglega lyfja-
gjöfinni, heldur gefa í 10—14
daga hálfan framhaldsskammt,
áður en alveg er hætt. Undan-
tekning er að sjálfsögðu meiri
háttar blæðingar eða skyndileg
skurðaðgerð.
Ég vil nota þetta tækifæri til þess