Læknablaðið - 01.03.1963, Side 43

LÆKNABLAÐIÐ
17
Þegar árangur meðferðar er
metínn, kemur til greina hversu
fljótt hitinn lækkar, hversu
fljótt mænuvökvinn verður tær,
og einkum, hvort sjúklingnum
batnar með eða án fylgikvilla.
Yfirlit yfir meðferð.
Rnginn vafi er á, að fleiri
heilahimnubólgusj úklingum
hatnar nú en fyrir tíma fúka-
lyfjanna. Dánartalan var um
75% við meningococca menin-
gitis og nálægt 95% við heila-
himnubólgu af völdum hemo-
filus influenzaeí1). Dánartölur
eru þó allbreytilegar og ræður
mestu, Iiver sýkillinn er, sem
bólgunni veldur, hversu fljótt
meðferð er hafin og livort
og hverjir aukakvillar eru.
Helztu leiðir, sem rannsak-
aðar hafa verið mcð tilliti til
lækkunar dánartölu, eru: 1)
Iivort nota skuli eitt eða fleiri
lyf, 2) hvort nota skuli steroida,
3) hvort dæla skuli fúkalyfjum
inn i mænugöng, 4) hvort nota
skuli trefjaleysandi efnakljúfa.
1. Sýnt hefur verið fram
á(2»3), að tvenn lyf, gefin sam-
tímis í smáum skömmtum, geti
dregið úr verkunum heggja lvf j-
anna í tilraunaglasi. Mun þetta
einkum eiga við, ef annað lyfið
er hakteriocid, en liitt bakterio-
statiskt. Rannsóknir Leppers
og DowIingsW styrkja þessa
kenningu. Þeir meðhöndluðu
14 sjúklinga með pneumococca
meningitis með penicillini einu
saman, og aðra 14 sjúklinga
með sams konar heilahimnu-
hólgu með penicillini og aureo-
mycini. I fvrri hópnum dóu 21 %
sjúklinganna, en í hinum síð-
ari 79%.
Haggerty og' Ziai<5) ræddu
þetta atriði í nýlegri grein og
hirtu árangur af meðferð 136
sjúklinga. Sextíu og fimm sjúkl-
ingar fengu eitt lyf. Sjötíu og
einn sjúklingur fengu hins veg-
ar tvenn eða þrenn lyf samtím-
is. Heildardánartalan var 16,5%
(12,3% höfðu fengið eitt lyf og
4,2% fleiri en eitt).
Þeir hafa gagnrýnt niðurstöð-
ur Leppers og Dowlings og telja
hópa þeirra ekki hafa verið
sambærilega. Þeirra eigin nið-
urstöður eru, að það sé að vísu
æskilegt að nota eitt lyf gegn
ákveðnum sjúkdómi, en hér
sé það sjaldnast hægl, vegna
þess að i byrjun sé ekki alltaf
vitað, hver sýkillinn er, og auk
þess hafi ekkert komið í Ijós
hjá þeim, er hafi bent á gagn-
stæða verkun.
2. Steroidar hafa óumdeil-
anlega þýðingu við bráða löm-
un á starfsemi nýrnahettna. Þeir
hafa einnig verið notaðir með
það fyrir augum að ltíndra
mvndun á fihrinskánum utan á
heilanum, en á'hrif þeirra eru
miklu óvissari við meningitis
purulenta en við meningitis tu-
berculosa. Ekki höfum við fund-
ið nein rök, er mæli með því,