Læknablaðið - 01.06.1971, Blaðsíða 55

LÆKNABLAÐIÐ
109
ar væri hluti af læknadeilunni á Húsavík og yrði að ræða málið í
heild.
Arinbjörn Kolbeinsson sagði, að setning reglugerðarinnar væri
einstæður atburður vegna alvarlegra deilna milli lækría,’1'sem L.í. gat
ekki staðið á móti, að yrði leyst. Lýsti hann hlut stjórnar L.í. í
setningu reglugerðarinnar. Vitnaði hann til ársskýrslunnar og minnti
á, að stjórn L.f. hefði fengið tilmæli um að nefna einn lækni í nefnd
til þess að semja uppkast að reglugerð fyrir sjúkrahúsið á Húsavík.
Hefði verið tilnefndur Páll Gislason yfirlæknir, sem nyti óskoraðs
trausts starfsbræðra sinna. Einn maður gæti ekki raðið öllu í heilli
nefnd, þar yrðu venjulega allir að slaka nokkuð á ströngustu sköðun-
um sínum, til þess að samkomulag næðist.
Páll Sigurðsson sagði, að reglugerðin hefði ekki verið lögð form-
lega fyrir fund stjórnar L.í. fullfrágengin. Á fundi 19. maí var eina
álit lögfræðings á reglugerðinni, að hún væri gölluð, og ráðlagði hann
nánari athugun. Páll gagnrýndi, að lögfræðingur félagsins væri ekki
á"fundinum. Taldi Páll einnig vera ófært, að Páll Gíslason yfirlæknir
skyldi ekki heldur vera viðstaddur. Einn af aðalgöllum reglugerðar-
innar væri sá, að sjúkrahússtjórn drægi völd frá læknum. Taldi Páll,
að þetta hefði mátt leysa nieð ráðningu lækna við sjúkrahúsið til að
stunda hver sinn sjúkling, þ. e. Landakotskerfi.
Arinbjörn Kolbeinsson skýrði frá því, að reynt hefði verið að fá
lögfræðing félagsins á þingið, en ekki tekizt, þar sem hann væri
erlendis. Taldi hann það álit lögfræðings, að ekki væri ráðlegt fyrir
stjórn L.í. að fara r mál vegna atvika Húsavíkurdeilunnar.
Daníel Daníelsson sagði, að það hefði verið rétt, að Landakots-
kerfið hefði leyst deiluna, en við ráðningu voru ekki uppi neinar
slíkar hugmyndir. Ámælti hann stjórn L.í. fyrir að hafa ekki undir-
búið návist lögfræðings. Sagði hann, að lögfræðingurinn hefði á maí-
fundinum ráðlagt sér að standa fast á sínum rétti, og að nokkru
væri þess vegna stjórnin ábyrg fyrir því, að sér hefði verið sagt upp
störfum.
Sigmundi Magnússyni fannst ósamræmi í sjálfum sjúkrahúslög-
unum á aðstöðu yfirlækna.
Nú var fundi haldið áfram alllengi, án þess að nokkuð nýtt kæmi
fram í málinU annað en það, að tveir læknar, aðilar Húsavíkurdeilu,
hefðu óskað eftir rannsókn af hálfu gerðardóms L.í. og/eða stjórnar
L.í. Þessir tóku til máls og sumir oftar en einu sinni: Daníel Dárfíels-
son, Brynleifur H. Steingrímsson, Arinbjörn Kolbeinsson, Páll Sigurðs-
son, Sigmundur Magnússon og Gísli Auðunsson.
Þá talaði Jón Þorsteinsson, og ræddi hann urfi h’étt yfirlækna og
taldi þá ekki hafa neinn rétt til að segja öðrum sérfræðingum fyrir
verkum eftir sjúkrahúslögunum, og sé þetta staðfest álit ráðuneytis-
stjóra heilbrigðismálaráðuneytisins. Heimfærði hann þetta upp á deilu
Húsavíkurlækna, þar sem allir aðilar hefðu ótakmarkað lækninga-
leyfi.
Guðmundur Sigurðsson flutti svohljóðandi dagskrártillögU, sem
borin var upp af honum, Ingvari Kristjánssyni og-Ingólfi Sveinssyni:
„Þar sem komið hefur í ljós, að óskað hefur verið eftir, að gerðar-