Læknablaðið - 15.11.1986, Blaðsíða 41

LÆKNABLAÐIÐ
309
Mynd 4 sýnir einkenni við eftirrannsókn á þeim
áttatíu og fimm sem voru í hópi I (vaxandi fætur).
Sextíu af sjötiu fótum piltanna sýndu góðan
(86%) og sex fætur viðunandi árangur (8.6%).
Sextíu og sex þessara 70 fóta (94,6%) töldust því
góðir eða viðunandi. Fjórir fótanna sýndu
ófullnægjandi árangur (5,4%). Af fótum
stúlknanna (100 fætur) í hópi I voru 66 góðir
(66%) og 32 fætur viðunandi (32%). Góður og
viðunandi árangur var því 98%. Tveir fætur
sýndu ófullnægjandi árangur. í öllum hópum var
árangur því góður eða viðunandi í 96.3% tilvika
(Mynd 4).
í hópi II (fullvaxnir við aðgerð) voru tuttugu og
einn (18,8%). Hjá sex körlum (12 fætur) voru
50% góðir og 50% viðunandi. Hjá fimmtán
fullvaxta konum (29 fætur) voru 53% góðir og
47% viðunandi. Aðgerðin gaf því góðan og
viðunandi árangur hvað einkenni snerti hjá
hópnum öllum (Mynd 5).
Hjá þeim sjúklingum sem voru á vaxtarskeiði er
aðgerð var gerð (hópur I) reyndust ilbogar hafa
færst í eðlilegt horf við klíniska skoðun i 90
fótum stúlkna (90%) og á 60 fótum pilta (85,7%)
eða í 87,9% alls hópsins.
Á fullvöxnu fótunum (hópur II) kom ekki í ljós
nein mælanleg rétting á excavatus-skekkju við
eftirrannsóknina.
Varus-skekkja hælbeins hafði við eftirrannsókn á
hópi I rést á 84 fótum stúlkna (84%) og á 48
fótum pilta (68%) eða hjá 76% alls hópsins.
Ekki fannst nein mælanleg rétting á
varus-skekkju hælbeins við eftirrannsókn þeirra
sjúklinga sem fullvaxta voru við aðgerð (hópur
II).
Níutíu og tveir aðstandendur hinna vaxandi
sjúklinga voru spurðir álits varðandi árangur
aðgerðar. Sextíu og átta töldu hann góðan (74%),
tuttugu og einum fannst árangur heldur til bóta
(23%), en þrír töldu fætur barnanna óbreytta eða
verr á sig komna en fyrir aðgerð (3%).
Fylgikvillar. Engin djúp eða meiriháttar sýking
kom eftir aðgerð. Nokkrir sjúklinganna voru með
soðna húð við gipstöku sem ekki kröfðust
annarrar meðferðar en loftunar og fótabaða.
Sex sjúklinganna kvörtuðu um dofa fyrir neðan
örið og þrír á jarka allt upp í eitt ár eftir aðgerð.
Þessi fylgikvilli var horfinn hjá öllum utan þrem
við eftirrannsóknina. örið var mjög viðkvæmt
hjá tuttugu og fimm sjúklingum fyrst eftir
gipstöku og var allt upp i tvö ár eftir aðgerð.
Tveir sjúklingar úr hópi I voru endurskornir,
annar vegna viðkvæms taugahnúts í öri og hinn
vegna ófullnægjandi árangurs. Lokaárangur var
góður í báðum þessum tilfellum. Hjá einum
sjúklingi (úr hópi I) leiddi aðgerðin til ilsigs á
báðum fótum. Þessi sjúklingur var þó
einkennalaus við eftirrannsóknina og reyndist
varusstaða á hælbeini horfin.
Röntgenrannsókn. Sextíu fætur á vaxtarskeiði úr
hópi I (28.4% hópsins) voru röntgenskoðaðir
með fullu álagi við eftirrannsóknina. Mæld var
TM,-línan eða langöxull talus og os metatarsi I
(mynd 6 og 7). Á eðlilegum fæti er TM,-línan um
180° við álag (6, 7). Að meðaltali var TM,-hornið
178° hjá þessum 60 fótum sem röntgenmældir
voru.
Einnig var mælt CMv-hornið hjá þessum 60
fótum á vaxtarskeiði: Hér er um að ræða horn
það sem neðri brúnin á calcaneus og metatarsus V
mynda sín á milli við álag (Mynd 6, 7). CMV
-hornið er við eðlilegar aðstæður 150-175 (6, 7).
No symptoms less symptoms unchanged
Fig. 4. Subjective symptoms at review. Growingfeet
(Group I).
Fig. 5. Subjective symptoms at review. Fully grown
feet (Group II).