Nýtt S.O.S. - 01.09.1960, Síða 36

Hann var hreint ekki viss um, hvort Eglinton væri með réttu ráði! Hann
hristi höfuðið, náði sér í þurrku og gekk út úr salnum.
Við dyrnar hafði hann nærri rekizt á Eglinton, sem greip í handlegg
hans og hrópaði æstur mjög:
„Hvar er konan?“
„Þarna hinumegin — við þriðja borðið — með súpuna —“
Að þessu þriðja borði skundaði Eglinton.
Og nokkrum mínútum seinna öskruðu sírenurnar í þriðja skiptið
þessa nótt. Enn var rauðum rakettum skotið upp í loftið og leitarflugvél-
ar hófu sig á loft. Þremur klukkustundum of seint hófst björgunar-
starfið.
KLUKKAN 5,20.
Á þakinu á Triton geta nú aðeins fáir komizt fyrir. Háflæðið færir nú
flakið allt í kaf ískyggilega ört. Viruly og Sypkens halda sér enn úti á
enda vinstri vængsins, sem enn er upp úr vatninu. Annan flugmann, van
Braake, hefur enginn séð síðan fyrir tveim klukkustundum eða til hans
heyrt. Þeir vita ekki enn, að hann féll í straumiðuna og fannst löngu
seinna drukknaður við norðurbakkann. .
Viruly kallar aftur og aftur til fólksins, sem nú er alveg að þrotum
komið. Hann segir, að nú þurfi aðeins að þrauka hálfa klukkustund
enn, þá væri hjálpin vís.
En spurningin er, hvort þessi hálfa klukkustund verði ekki of löng
þessu sárhrjáða fólki. Bráðum fer að birta. Fiskimenn munu koma auga
á þau. Flugvélar fara að fljúga yfir staðinn.
En kraftarnir eru að dvína. Enn sekkur einhver, sem hafði haldið sér
í kaðalinn, sem björgunarbáturinn var bundinn með. Hann hverfur
þegjandi og hljóðlaust ofaní straumiðuna.
Mundi Þjóðverjinn komast til lands? Það væri kannski með því móti,
ef hann gæti synt til lands. En margar sandgrynningar eru slæmur
þröskuldur á veginum. Þessar grynningar eru verri en nokkur fen. Mað-
ur sekkur ofan í sandbleytuna, og því meira sem maður berst um til að
losa sig, því dýpra sekkur maður í eðjuna.
Og hinir farþegarnir?
Viruly hefur enga von um, að nokkur þeirra nái landi. Margir þeirra
voru illa haldnir, er þeir lögðu af stað. Það eru sem næst tuttugu far-
36
Nýtt S O S