Árvakur - 01.02.1932, Side 10

8
ÁHVAKUB
7. D.
ð§ læddist heim aö kofannm og leit inn nm gluggann og sá mennina vera
'að ganga út; en mennirnir, sem hundnir vo.ru.; lágu á gólfinu. Sigurð-
ur faldi sig bak við runna og sá sér til mikillar gleði; að mermirn-
ir gengu burt. Ha.nn fór heim að kofanum, en hurðin var læst. Þá
fór hann' aö glugganum; hraut rúðuna og skreiö inn. Hann fór undir
eins að leysa hcndin á monnunum; og spuröi þá hvers vegna mennirn-
ir hefðu verið aö hinda þá og fara með þ'á hingað. Þeir sögðust vera
bræöur og hefðu skui.de.5' þeim 200 krónur og ekki getað borgað; og
þeir hefðu verið á gangi í skóginum, og þá heföu þeir ráðizt á þá
og bundið þá og farið'með þá hingað; og þeir hefðu ekki vitað; hvað
þeir hefiöu ætlað að gera við sig. Og þegar þeir voru hhiir aö segja
Sigurði frá þessu; fóru þeir út um gluggami og héldu af stað heim-
leiðis. Þegar þeir komu niöur í horgin.i, fóru þeir strax á lögreglu-
stöðina; og eftir litla stund sást bíll ful.lur af lögrogluþjónum
fara af staþ út í skóginn; og þar voru þei.r teknir fastir. En bræð-
urnir lofuöu Sigurði að búa í húsinu þeirra; og bar lodð Sigurði vel.
Halldór G. Gjslason.
SKEMMTILEGUR RIGNIUGARDAÖUR.
!í im; ir ;< u .. íi ;; tM! it t) inn? if ti i? i! í; n íi si k in; w ;; ÍT “ Truu’íi u w !i ími'í; ;;;; u ;r tr ;;u u u ;; 11« ;i t; u
Annan ágúst síöastliöiö sumar kl. 8 vaknaöi ég af værum blundi,
Um leið og ég vissi af mér; reis ég upp til aö gá til veðurs.
Eg var á barnaheimili austur í Ölfusi um tveggja mánaða tíma;
og hefi ég lítið verið að heirnan fyr. Mér'haföi borizt sú gleöifrétt
kvöldið áður; að foreldrar mínir ætluöu ao heimsækja_mig; ef veður
l'eyfði, og taka mig mecl séj fram í Elóa til systur minnar. Þegar ég
leit út um gluggann; gaf véðrið mér ekki goöar vonir. Það var þung-
búið og leit út fyrir regn; en samt sem áður fannst mér í huga mín-
um; aö þessi da^ur ypöi gleðidagur, Mér f'arnst ^morguninn vera ótrú-
lega lengi að líða; sem ég eyddi vio að ganga ú.t_ og inn. Loksins
var klukkan orðin hál.fellefu. þá var ég faxinn að skrifa ^mér til af-
þreyingar uppi á loftinu.. Þá kallaði forstöð'okonan til mín og sagði
mér að pabbi væri kominn. Mér fannst ég i.íða í .loftinu niður stig-
ann. Pábbi heilsaði mér meö kossi. Aö ^því þránu sparöi ég hvar mamma
væri; en hann sagði mér; að hún biöi úti í bílnum. Eg var klæddur í