Dagblaðið Vísir - DV - 08.10.2007, Blaðsíða 9

Asskoti er það merkilegt að það þarf Bítlana sjálfa eða Clinton til að koma til okk-
ar svo það veki athygli, til að við
lítum upp. Annað tveggja hef-
ur gerst, Ísland hefur stækkað í
augum heimsins eða þá hitt að
heimurinn hefur minnkað. Hvort
sem gerðist er ljóst að Ísland er
að verða merkilegast allra landa,
eða kannski bara þar um bil. Þótt
hingað komi fólk sem fær ekki frið
á götum úti í eigin heimalandi eða
í öðrum upplýstum samfélögum
kippir sér enginn upp við það hér
þótt við mætum heimsþekktu fólki
á götu úti, eða á veitingastöðum.
Það er ekki svo langt síðan að það
birtist frétt í Tímanum um að sést
hefði til blökkumanns í Svarfaðar-
dal, ef rétt er munað.
Nú kemur hingað þekkt fólk af báðum kynjum og í öll-um litum og oft svo frægt
fólk að orð fá því varla lýst. Samt
fær það fólk að vera í friði hér,
þar sem okkur þykir það ekkert
merkilegt að sitja á næsta borði
við heimsþekkt fólk eða mæta því
á gangi á Laugaveginum. Reyndar
veit Daggeisli ekkert um hvað ger-
ist um hættulegar nætur í óeirða-
hluta Reykjavíkur. Þá kann að vera
að fræga fólkið, ef það treystir sér
á hættusvæðin, fái ekki frið þegar
myrkur og víma taka völdin af ann-
ars prúðum Íslendingum.
Nú stendur hins vegar mikið til. Yoko er löngu orðin Ís-landsvinur og það svo um
munar. Hún ku vera iðin við að
gera Íslandi skil og lofa bæði þjóð
og land. Það er gagn að því, heldur
betur. Þótt Yoko komi og kveiki ljós-
in á friðarsúlunni þykir það ekki
svo ýkja merkilegt hér á bæ.
Þegar spurðist að bæði Paul
McCartney og Ringo Starr
hygðust koma fengu margir
Íslendingar flog. Sem von er.
Þeir félagar eru ekki venju-
legir menn, þeir eru helmingur
Bítlanna og það er svo sannar-
lega ekki lítið. Íslendingar eru svo
vanir fræga fólkinu að það var
ekki fyrr en að spurðist um
Íslandsvilja þeirra Pauls
og Ringos sem frægt fólk
á leið til landsins eða ekki
á leið til landsins
komst á forsíður
þeirra dagblaða
sem vilja höfða til
hins venjulega Íslend-
ings.
Svo hverslagslegt er orðið að fá hingað frægt fólk að það
þurfti þá Bítla sem enn lifa til að
búa til spennu. Þegar Elton
John kom og lék á Laug-
ardalsvelli nennti fólk
ekki einu sinni að fara í
Laugardalinn til að hlýða
á kallinn, ekki frekar en
þar væri verið að keppa
í langstökki eða grinda-
hlaupi. Þetta er ágætt merki
um hversu góðu við erum vön. Svo
eigum við svo frægt fólk sjálf, við
eigum Björk og Eið Smára og við
eigum forseta sem er að meika það
um allan heim. Það er flott að líta
ekki upp fyrir minna en Bítla.
Útgáfufélag: Dagblaðið-Vísir útgáfufélag ehf.
Stjórnarformaður: Hreinn loftsson
framkVæmDaStjóri: Elín ragnarsdóttir
ritStjórar:
reynir traustason og Sigurjón m. Egilsson ábm.
fulltrÚi ritStjóra: janus Sigurjónsson
fréttaStjóri: Brynjólfur Þór guðmundsson
auglýSingaStjóri: Valdimar Birgisson
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
AðALnúmer 512 7000, ritstjórn 512 7010,
ÁskriftArsími 512 7080, AugLýsingAr 512 70 40.
daggeisli
ReyniR TRausTason RiTsTjóRi skRifaR. Ofurlaun minnihlutamannsins endurspegla völd hans
Græðgisvæðing
leiðari
Meðferð framsóknarmannsins Björns Inga Hrafnsson-ar og sjálfstæðismannsins Vilhjálms Þ. Vilhjálmsson-ar á eigum Orkuveitu Reykjavíkur hefur dregið fram í dagsljósið hve auðvelt er að misstíga sig á vegi dyggð-
arinnar. Borgarstjórinn og borgarráðsformaðurinn hafa blygð-
unarlaust pönkast með eignir almennings í borginni og deilt út
milljörðum á vafasömum forsendum. Þótt ákvörðun um kauprétt-
arsamninga hafi verið afturkölluð að hluta standa þeir eftir uppvís-
ir að því að brjóta gegn almennu siðferði og jafnvel lögum. Hvor-
ugur skeytir um reglur eða lýðræði og þeir ganga í því efni framhjá
samherjum jafnt sem pólitískum andstæðingum við ákvarðanir
sem snúa að því að almenningsfyrirtæki fari í gróðabrall. Sjálfsagt
er að einkavæða Orkuveitu Reykjavíkur ef tekin er um það upplýst
pólitísk ákvörðun. Og það er frábært að stofna til útrásarfyrirtæk-
is á sviði orkuþekkingar. En það getur ekki verið með þátttöku al-
menningsfyrirtækis á borð við Orkuveituna. Baktjaldamakkið og
græðgisvæðing fyrirtækisins er með öllu óþolandi. Því alvarlegra
er málið ef litið er til þess að Björn Ingi hefur aðeins að baki sér
fimm prósent atkvæða borgarbúa en Vilhjálmur hefur fært honum
völd sem eru langt umfram umboð. Ofurlaun minnihlutamanns-
ins endurspegla völd hans en þau eru talsvert hærri en hjá borg-
arstjóranum og slá raunar út flest það sem sést í ríkisgeiranum að
meðtöldum ráðherrum ríkisstjórnarinnar.
Björn Ingi var fyrir viku síðan framtíðarleiðtogi Fram-sóknarflokksins. Hann þurfti aðeins að gæta þess að misstíga sig ekki og umgangast eigur borgarbúa af virðingu og varúð. Málefni Orkuveitu Reykjavíkur
og Reykjavík Energy Invest hafa líklega útilokað Björn Inga
frá frekari áhrifum en nú er orðið. Hann gerði tilraun til að
hygla kosningastjóra sínum og fleiri gæðingum með tugum og
hundruðum milljóna. Hann þrefaldaði sín eigin stjórnarlaun
hjá dótturfyrirtækinu og sýndi ótrúlegan siðferðisbrest í öllu
málinu. Á örfáum dögum hefur Birni Inga tekist að fá á sig spill-
ingarstimpil, margfalt verri en þann sem Alfreð Þorsteinsson,
forveri hans, bar. Björn Ingi er í dag án baklands og hans eigin
formaður hefur opinberlega snuprað hann fyrir siðblinduna.
Vilhjálmur borgarstjóri er síðan ábyrgðarmaður að öllu þessu
og hefur tekist að ofbjóða sínum eigin borgarstjórnarflokki.
Vilhjámur varð borgarstjóri í gríðarlegum meðbyr en stendur
nú á bersvæði uppvís að pólitískum yfirgangi og að vera skjól
fyrir spillingu. Það er vandséð hvernig félagarnir í meirihluta
borgarstjórnar ætla að rísa undir reiði almennings. Kannski
tekst þeim að sitja áfram, trausti rúnir. Ábyrgð unga fólksins í
borgarstjórnarflokki Sjálfstæðisflokksins er mikil. Ef þau vilja
ekki dragast inn í spillinguna og einræðið verður að skipta um
leiðtoga og samstarfsflokk.
dómstóll götunnar
ERu kaupRéttaRsamningaR í REykjavik EnERgy invEst EðlilEgiR?
„mér þykir þetta frekar skrýtið, en
kannski veit ég ekki nógu mikið um
þetta.“
Björn Sigþór Ólafsson,
12 ára nemi
„nei. fólkið í landinu er skilið út undan
eins og svo oft áður.“
Soffía Gísladóttir,
33 ára myndlistarkona
„Á íslandi er þetta allt eins eðlilegt og
hugsast getur.“
Einar Tönsberg,
34 ára tónlistarmaður
„Ég spyr á móti, er eðlilegt að selja
gullfoss og norðurljósin?“
Haraldur Jóhannesson,
34 ára forritari
sandkorn
n Steingrímur J. Sigfússon,
formaður VG, hefur í tímans
rás orðið mildari í afstöðu
sinni til ým-
issa mála.
Orðið á göt-
unni vekur
athygli á því
að kapp-
inn vígfimi
sat fundi í
þingmanna-
nefnd á Evr-
ópuþinginu og braut þar odd
af oflæti sínu og heimsótti
höfuðstöðvar NATO í Brussel
þangað sem hann hafði aldrei
á löngum ferli komið. Hermt
er að Steingrímur hafi bland-
að geði við herforingjana
og hlýtt á álit þeirra á gangi
mála. Þetta hefði verið óhugs-
andi fyrir nokkrum árum en
nú eru greinilega breyttir
tímar.
n Margrét Sverrisdóttir, borg-
arfulltrúi Frjálslynda flokks-
ins, kom nokkuð á óvart þeg-
ar hún í
viðtali við
DV tók upp
hanskann
fyrir hinn
ferðaglaða
Björn Inga
Hrafnsson,
formann
borgar-
ráðs, og sagði mikið gagn vera
að skipulögðum utanlands-
ferðum hinna ýmsu sviða
Reykjavíkurborgar. Þessi orð
féllu um það leyti sem Mar-
grét steig upp í júmbóþotu
Eimskips til að fara til Kína á
kostnað fyrirtækja Borgarinn-
ar og Eimskips ásamt Birni
Inga og fleiri gæðingum til að
opna frystigeymslu.
n Á meðan Margrét Sverris-
dóttir kældi sig niður í Kína
fór Svandís Svavarsdóttir
á kostum í gagnrýni sinni
á meirihlutann og sukkið í
kringum
Orku-
veituna.
Svandís
sýndi af sér
vígfimi og
rökfestu
og haft var
á orði að
hún stæði
sig ekki síður en faðir hennar,
Svavar Gestsson, þegar hann
var á hátindi ferilsins. Víst er
að Svandís er búin að velgja
Vilhjálmi Þ. Vilhjálmssyni
borgarstjóra vel undir uggum.
n Ásgeir Davíðsson á Gold-
finger, konungur súlustað-
anna, er þessa dagana á ferða-
lagi ásamt konu sinnu Jöru.
Svo er að sjá sem Geiri sé ekki
á flæðiskeri staddur því hann
er á sjö stjörnu hóteli í Dubai
þar sem lúxusinn er við hvert
fótmál. Herbergi hjónanna er
127 fermetrar, eða eins og stór
blokkaríbúð á Íslandi. Geiri
ferðast með stæl því þegar
hann kom á flugvöllinn stóð
valið um að fara með þyrlu
eða limmósínu á hótelið.
Limminn varð ofan á vegna
þess að Jara, eiginkona Geira,
er flughrædd.
DV Umræða mÁnuDAgur 8. október 2007 9
Ísland og fræga fólkið