Sveitarstjórnarmál - 01.12.1983, Blaðsíða 63

TÍÐAR BREYTINGAR
Á DRÁTTARVÖXTUM
Eins og fram hefur komið í skrifum
framar í þessu tölublaði, hefur á
seinni hluta þessa árs dregið mjög úr
hraða verðbólgunnar hér á landi. Á
fyrstu mánuðum ársins 1983 var árs-
hraði hennar kominn yfir 130%, en á
síðustu mánuðum ársins er hraðinn
kominn niður undir 25%. Eðlileg af-
leiðing þessa er almenn lækkun vaxta
í landinu, eins og raunin hefur á
orðið.
Sérstök athygli er hér vakin á þess-
um vaxtabreytingum vegna útreikn-
ings á dráttarvöxtum af sveitarsjóðs-
gjöldunum, þ. e. útsvörum, aðstöðu-
gjöldum og fasteignagjöldum, en 1.
málsgrein 43. greinar laga nr. 73 frá
1980 um tekjustofna sveitarfélaga
hljóðar svo:
Séu gjöld samkvæmt lögum þessum eigi
greidd innan mánaöar frá gjalddaga,
skal greiða sveitarfélagi dráttarvexti af
því, sem gjaldfallið er, talið frá og
með gjalddaga. Dráttarvextir eru þeir
sömu og hjá innlánsstofnunum, sbr. 13.
grein laga nr. 10/1961 og ákv'órðun
Seðlabanka íslands á hverjum tíma.
Samkvæmt ákvörðun Seðlabank-
ans voru dráttarvextirnir á þessu ári
5% á mánuði allt til 21. október sl.,
er þeir urðu 4.75% á mánuði. Frá 21.
nóvember sl. urðu dráttarvextirnir
svo 4% á mánuði, og búizt er við enn
einni lækkun upp úr miðjum desem-
bermánuði. Það skal tekið fram, að
þessar vaxtaprósentur gera ekki ráð
fyrir því, að reiknuðum dráttarvöxt-
um sé jafnóðum bætt við höfuðstól
skuldar. í reglum Seðlabankans um
þetta segir: „Vaxtavextir miðað við
framangreindan vaxtafót reiknast
ekki nema vanskil standi lengur en í
12 mánuði og ekki oftar en á 12
mánaða fresti.“
SVEITARSTJÓRNIR EIGA AÐ ÁKVEÐA
GJALDDAGA FASTEIGNASKATTS
og setja reglur um ívilnanir
Að gefnu tilefni skal hér endur-
tekin ábending til sveitarstjórna um,
að með lögum nr. 95/1982 var m. a.
gerð sú breyting á lögum nr. 73/1980
um tekjustofna sveitarfélaga, að
sveitarstjórn skal sjálf ákveða, hve-
nær fasteignaskattur fellur í
gjalddaga. Með þessari lagabreyt-
ingu er niður fallið eldra ákvæði um
þetta efni, þ. e. að gjalddagi fast-
eignaskattsins sé lögbundinn við 15.
janúar.
Þetta tækifæri er jafnframt notað
til þess að minna á, að með lögum nr.
47/1982 er sú skylda lögð á sveitar-
stjórnir „að lækka eða fella niður fast-
eignaskatt, sem efnalitlum elli- og ör-
orkulífeyrisþegum er gert að greiða.
Sama gildir um slíka lífeyrisþega,
sem ekki hafa verulegar tekjur um-
fram elli- og örorkulífeyri“. Áður var
þetta heimilt, en er nú skylda. Mörg
sveitarfélög hafa reyndar árum sam-
an sett um það ákveðnar reglur,
hvernig þessum ívilnunum sé háttað.
58 SVEITARFÉLÖG FÁ 26,4 MILLJ. í AUKAFRAMLÖG
Félagsmálaráðuneytið hefur út-
hlutað aukaframlögum til sveitarfé-
laga í ár að fenginni umsögn stjórnar
sambandsins. Alls hlutu 58 sveitarfé-
lög aukaframlag samanlagt að fjár-
hæð kr. 26,4 millj. króna. Tvö sveit-
arfélög hljóta meira en tvær milljónir
króna, sjö milli einnar og tveggja
millj. kr., átta milli 500 þús. og einn-
ar milljónar, en flest fá lægra fram-
lag, allt niður í 3 þúsund krónur.
Aukaframlögum er úthlutað til
sveitarfélaga skv. reglugerð nr. 467/
1981 í samræmi við 15. gr. tekju-
stofnalaganna. Til greina við úthlut-
unina koma þau sveitarfélög, sem
skortir tekjur til greiðslu lögboðinna
eða óhjákvæmilegra útgjalda, og við
útreikningana er beitt viðmiðunar-
reglum, sem lýst hefur verið í Sveitar-
stjórnarmálum, síðast í 2. tbl. 1983.
Efni reglugerðarinnar var á hinn
bóginn gerð skil í 4. tbl. 1981.
Á árinu 1982 hlutu 43 sveitarfélög
aukaframlög samanlagt 15,1 millj.
króna.
SKILYRÐUM FYRIR
AUKAFRAMLAGI
VERÐI BREYTT
Stjórn sambandsins hefur farið
þess á leit við félagsmálaráðuneytið,
að reglugerðinni um skilyrði til að
geta hlotið aukaframlög verði nú
breytt þannig, að árið 1984 verði
11% útsvar talið nægja til þess að
sveitarfélag geti komið til greina við
úthlutunina.
381
SVEITARSTJÓRNARMÁL