Sveitarstjórnarmál - 01.12.1983, Blaðsíða 31

Þjónustumiðstöðin Vonarland á Egilsstöðum tók til starfa í júnímánuði árið 1981 og var reist fyrir atbeina Styrktarfélags
vangefinna á Austurlandi. Félagsmálaráðuneytið annast reksturinn, nú samkvæmt lögum um aðstoð við þroskahefta og
öryrkja, en frá áramótum samkvæmt lögum um málefni fatlaðra. Þar er í senn langtíma- og skammtímavistun. Það rúmar
10 vistmenn, en þar af er eitt rýmið ætlað þeim, er koma til skammrar dvalar, en eru að öðru leyti í heimahúsum. Einn
þáttur starfsins er ráðgjöf fyrir aðstandendur þeirra, og er sérstök gestaíbúð ætluð þeim. Vonarland er í tveimur einnar
hæðar húsum, sem eru samtengd með garðskála. Þau eru hvort um sig 225 m2 að stærð og að auki er jarðhæð undir
öðru þeirra. Auk íbúðarherbergja er í húsunum þjónusturými, leiktækjasafn og borðsalur, en við hönnun var lögð
áherzla á, að Vonarland væri heimilislegt, svo sem kostur væri. Á lóðinni er fleiri húsum ætlaður staður, sem myndu
tengjast þeim, sem fyrir eru. Teiknistofan Óðinstorg sf., sem þeir Helgi og Vilhjálmur Hjálmarssynir reka, teiknaði húsið.
Fjárhagsaðstoö vegna endurhæfingar
Gert er ráð fyrir í lögunum um málcfni fatlaðra,
að þeir, sem eru endurhæfðir, eigi möguleika á að fá
Qárhagsaðstoð til að framfæra sig og fjölskyldu sína,
meðan á endurhæfingu slendur. í mörgum tilvikum má
gera ráð fyrir, að slíkt sé nauðsynlegt, ckki sízt
vegna þess, að árangur endurhæfmgarinnar getur
orðið meiri, efmenn eru lausir við fjárhagsáhyggjur
á meðan.
Einnig eiga menn kost á styrk eða láni til
verkfærakaupa eða annarri fyrirgreiðslu, leggi þeir
stund á einhvers konar heimavinnu í atvinnuskyni.
Þetta er gert til að auðvelda mönnum að skapa sér
atvinnutækifæri.
í sama tilgangi gefst mönnum kostur á láni eða
greiðslu námskostnaðar, sem ekki er greiddur sam-
kvæmt ákvæðum annarra laga.
Fjárhagsaðstoðina og styrk eða lán vegna náms-
kostnaðar greiðir fclagsmálaráðuneytið, en lífeyris-
deild Tryggingastofnunar styrk eða lán til
verkfærakaupa.
Atvinnumál fatlaðra
í lögunum um málefni fatlaðra er kafli, sem
fjallar um atvinnumál, og má ætla, að með þeim
kafla verði staða fatlaðra á vinnumarkaðnum
sterkari. Að vísu duga lagaákvæði ein saman ekki til
þess, að á verði breytingar, heldur þarf til að koma
jákvæðari afstaða stjórnvalda, atvinnurekenda og
almennings yfirleitt.
Atvinnuleit
í lögunum er gert ráð fyrir, að svæðisstjórnir hver
á sínu svæði komi á fót atvinnuleit fyrir fatlaða, sem
hefur það að markmiði að aíla ÍÖtluðum alvinnu við
sitt hœfi. Atvinnuleitin á að starfa í nánum tengslum
við félagsmálaráðuneytið, vinnumiðlun viðkomandi
sveitarfélags, aðila vinnumarkaðarins og aðra hlut-
aðcigandi aðila. í Reykjavík mun atvinnuleitin
verða sameinuð þeirri deild Ráðningarstofu Reykja-
víkurborgar, sem sér um málefni öryrkja.
Aðgengi fatlaðra á vinnustöðum
Svæðisstjórnir eiga að hafa cftirlit mcð, að
349
SVEITARSTJÓRNARMÁL