Morgunblaðið - 28.11.2011, Qupperneq 16

16
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 28. NÓVEMBER 2011
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/
VefurinnEyjan,óopinbert
málgagn Sam-
fylkingarinnar,
segir í pistli að
„æ fleiri séu
orðnir þeirrar
skoðunar að enginn for-
sætisráðherra sé í landinu“.
Þetta er dálítil yfirlýsing,
sérstaklega þegar hún kem-
ur úr þessari átt. Því er bætt
við í sama pistli, sem litið er
á sem ígildi ritstjórnar sam-
fylkingarvefsins, að þau
lausatök í stjórnsýslunni,
sem þar eru nefnd, hefðu að-
eins getað gerst með Jó-
hönnu Sigurðardóttur við
borðsendann. Segir vefurinn
„að slík framkoma einstakra
ráðherra sé einsdæmi í sögu
stjórnarráðsins og hefði ver-
ið óhugsandi í tíð annarra
forsætisráðherra“. Vefurinn
telur sem sagt að Jóhanna sé
ekki betri en enginn.
Sjálfsagt er ekki létt fyrir
þá samfylkingarmenn sem
þarna eru í forsvari og líta á
sjálfa sig sem þungavikt-
armenn í sínum flokki að op-
inbera þessa skoðun sína.
Vafalítið er að hin óþægilega
staðreynd var ekki að hvolf-
ast yfir þá í þessari andrá.
Hún hlýtur að hafa runnið
upp fyrir þeim fyrir löngu og
þeir haldið henni fyrir sig
eða hent á milli sín eins og
heitri kartöflu, en geta ekki
lengur orða bundist.
Auðvitað hefði enginn for-
sætisráðherra, (og getur þá
veröldin öll verið undir) látið
undirrita samninga við út-
lendinga um Icesave, án
þess að lesa þá sjálfur yfir. Í
þeim samningum var fólgin
áhætta upp á hundruð millj-
arða króna. En þetta gerði
Enginn, núverandi forsætis-
ráðherra, eins og menn
muna.
Og auðvitað myndi ekki
nokkur forsætisráðherra í
vestrænu ríki á 21. öld
ákveða að ganga gegn sam-
hljóða niðurstöðu sjálfs
Hæstaréttar landsins sem
nauðugur ógilti sértækar
stjórnlagaráðskosningar. En
einmitt þetta, sem enginn
forsætisráðherra myndi hafa
gert, gerði Enginn, núver-
andi forsætisráðherra Ís-
lands.
Það myndi heldur enginn
forsætisráðherra tilkynna að
hann fyndi ekki tíma á sinni
dagskrá til að
taka á móti for-
sætisráðherra
Kína og hundrað
manna fylgdarliði
hans, sem var á
ferðalagi um Evr-
ópu. Það myndi
heldur enginn forsætisráð-
herra hirta sinn eigin innan-
ríkisráðherra opinberlega
fyrir að fylgja settum lögum
landsins og tilkynna að hann
hvorki gæti né vildi veita
undtekningu frá lögum svo
selja mætti erlendum kaup-
sýslumanni spildu úr Ís-
landi, sem er á stærð við
ESB ríkið Möltu. Þess vegna
gerði Enginn forsætisráð-
herra Íslands einmitt þetta
hvort tveggja.
Og það mundi enginn for-
sætisráðherra nema Enginn
forsætisráðherra ráðast op-
inberlega á eigin sjáv-
arútvegsráðherra og segjast
hafa tekið stærsta málið sem
undir ráðherrann heyrir og
fært það öðrum og þar með
brotið lög um stjórnarráðið
og farið á skjön við stjórn-
skipan landsins.
Og sennilega myndi eng-
inn forsætisráðherra í bull-
andi atvinnuleysi flytja
hverja ræðuna af annarri, í
hálft þriðja ár, þar sem há-
tíðlega er tilkynnt að verið
sé að skapa 5.000 störf á
næstunni, 7.000 störf séu í
burðarliðnum og 13.000 störf
séu svo gott sem komin og
það eina sem hægt sé að
benda á að standi upp úr
þessu innantóma blaðri sé að
nafngreindur maður hafi
verið fluttur úr Reykjavík í
hermangssafnið á Keflavík-
urflugvelli, þar sem hann
muni í senn verða starfs-
maður og safngripur.
En Enginn, sem nú situr í
forsætisráðherrastólnum, að
mati samfylkingarvefsins
Eyjunnar, getur einmitt
hrósað sér af þessu. En af
hverju tekur samfylking-
arvefurinn á sig rögg einmitt
núna og vekur athygli á að
Enginn sé nú forsætisráð-
herra á Íslandi? Er þetta
kannski vel meint? Er verið
að reyna að bjarga Samfylk-
ingunni áður en það verður
um seinan? Er verið að
reyna að ýta við mönnum?
Það gæti verið tvíbent. Jafn-
vel orðið bjúgverpill, því
sagt er að Enginn sé verri
þótt hann vakni.
Eyjan segir í rit-
stjórnargrein að sí-
fellt fleiri telji að
enginn forsætisráð-
herra sé í landinu}
Samfylkingarvefur
segir að Enginn sé nú
forsætisráðherra
O
kkur er ómögulegt að skilja sam-
band Guðs við tilveruna, einfald-
lega vegna þess að skilningurinn
er bundinn því sem við sjáum og
Guð er ósýnilegur – ef hann er þá
til.
En hvað er það sem kveikir lífið og slekkur
það? Úr hverju sprettur tilvistin og hvað verð-
ur um okkur þegar henni lýkur? Ef til vill var
það rétt hjá Cicero, að við þurfum ekki að
kvíða dauðanum. Eins og hann benti á, ef líf er
eftir dauðann, þá er engu að kvíða, og ef ekk-
ert tekur við, hverju er þá að kvíða – engu!
En hvernig eigum við að takast á við sorg-
ina sem fylgir missi ástvina? Það er dýrmætt
að lesa verk fullþroskaðra skálda, sem takast
á við slíkar tilvistarspurningar. Spurningin
um dauðann er þeirra svið, eins og Norman
Mailer sagði í samtalsbókinni Af Guði: „Hafandi verið
skáldsagnahöfundur allan minn starfsferil, er ég kannski
örlítils vísari um manneskjur. Ég ætti að vera það. Þær
hafa verið mitt rannsóknarefni. Það má segja að mín
guðfræði spretti af spurningum á borð við: Hver erum
við? Hvað erum við? Hvernig þroskumst við? Af hverju, í
raun, erum við til? Og er Skapari í návist okkar í því sem
við gerum?“
Það eina sem við höfum til marks um tilvist Guðs er
vera okkar á jörðinni. Við komumst hvergi nær tilgang-
inum eða tilgangsleysinu í gegnum röklegt samhengi vís-
indanna; þau lýsa aðeins því sem við „sjáum“. Ef við
þreifum okkur áfram inn í myrkrið, inn í gapandi tómið,
er því nærtækast að styðjast við skáldskapinn.
Trúið, segir ljósið
og fálmar sig áfram
inn í flöktandi myrkur.
Söknuður nefnist ný ljóðabók skáldsins
Matthíasar Johannessens. Þar glímir hann
við sorgina sem fylgir fráfalli ástvinar, sáran
söknuð og spurningarnar sem brenna á hon-
um. Og hann kastar spurningu út í eilífðina:
„... þá spyr ég dauðann/ Hvar?“
Hvar? Spurningin sem Jóhann Jónsson
margendurtók í Söknuði, kvæði sem ekki var
alveg laust við skáldskap, sagði Lárus afi.
„Augu“ eru eitt minni bókarinnar, tákn um
það sem við sjáum, það sem við sjáum ekki og
líka um það sem við sáum. „Þegar þú lítur í
augun á þeim sem þú elskar þá skilurðu að
einginn dauði er til,“ sagði konan í kirkju-
garðinum í Heimsljósi skáldsins Halldórs Laxness. Það
má greina von í orðum Matthíasar: „Þú ert mér horfin,
aðeins þó í bili.“ En óvissan nagar þann sem situr eftir:
Kvöldgul
er nóttin
og niðandi stjörnur
sem forvitin augu
á himni, ég horfi
úr einmana auga
bíð eftir vaktmanni
guðs,
að veröldin hrynji.
pebl@mbl.is
Pétur
Blöndal
Pistill
Kall út í eilífðina
STOFNAÐ 1913
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Ritstjórar:
Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri:
Karl Blöndal
Útgefandi:
Óskar Magnússon
SVIÐSLJÓS
Rúnar Pálmason
runarp@mbl.is
Þ
rátt fyrir að tæplega ár
sé liðið frá því lögreglan
á höfuðborgarsvæðinu
hafnaði tillögu Reykja-
víkurborgar um að gera
Suðurgötu að einstefnugötu eru ein-
stefnuskiltin enn á sínum stað.
Kristján Ólafur Guðnason, yfirmað-
ur umferðardeildar lögreglunnar á
höfuðborgarsvæðinu segir alveg
skýrt að umferðarmerkin séu sett
upp án heimildar og slíkt athæfi geti
m.a. varðað við 17. kafla almennra
hegningarlaga um skjalafals. Krist-
ján bendir á að sérákvæði um notk-
un á vegi til umferðar, s.s. ákvæði
um einstefnu, er tekin af lög-
reglustjóra að undangenginni tillögu
sveitarstjórnar eða vegamálastjóra
ef um þjóðveg er að ræða.
Slíkur lögformlegur ferill sé
nauðsynlegur þar sem ökumenn
verði að geta treyst því að umferð-
armerki séu sett upp af ábyrgð
hverju sinni og með samþykki yf-
irvalda. Hafa verði í huga að öku-
mönnum sé skylt að aka í samræmi
við umferðarmerki. Réttur lögform-
legur ferill tryggi auk þess lagaum-
hverfi ökumanna betur en ella ef
óhapp eða slys verða þar sem reynir
á lagalegt gildi umferðarmerkinga.
„Lögregla hefur ekki samþykkt
þetta enn og hefur ítrekað farið fram
á það við Reykjavíkurborg að breyt-
ingar verði gerðar,“ segir Kristján
um einstefnuskiltin á Suðurgötu.
Kristján segir ekki fyllilega
ljóst hvort staða málsins hefði ein-
hver réttaráhrif, tæki einhver upp á
því að aka gegn einstefnumerkinu
og valda slysi. Dómstólar yrðu að
taka á því. Þessi óvissa væri þó
áhyggjuefni, m.a. vegna þess að hver
sem er gæti keypt hvaða umferð-
arskilti sem er, miðað við þær upp-
lýsingar sem komu fram í frétt
Morgunblaðsins nýlega.
„Í ljósi þess að veghaldari ber
ábyrgð samkvæmt lögum á að merk-
ingar séu í lagi, þá þykir lögreglu
það í besta falli undarlegt að í þessu
tilviki sé það veghaldari sjálfur,
Reykjavíkurborg, sem setur merk-
ingar upp á Suðurgötu án samþykkis
lögreglustjóra og því í andstöðu við
lög. Lagaumhverfið, umferðarlög og
vegalög, gerir ekki ráð fyrir að veg-
haldari haldi þannig á málum og
okkur er því nokkur vandi á hönd-
um,“ segir hann.
Lögregla hafi ítrekað reynt að
fá viðbrögð borgarinnar við at-
hugasemdum sínum en án árangurs.
Til skoðunar hafi verið að taka þær
niður á kostnað borgarinnar. Frá því
var hins vegar fallið enda óvíst
hvaða merkingar kæmu í staðinn
eða eftir hvaða ferlum yrði farið í
ljósi forsögunnar. „Staða málsins er
því í nokkurri óvissu. Að beita
ákvæðum hegningarlaga, sem hefur
verið til skoðunar hjá lögreglu einn-
ig, er neyðarúrræði og kemur von-
andi ekki til,“ segir hann.
Í góðri trú
Ólafur Bjarnason, samgöngu-
stjóri Reykjavíkur, segir að borgin
hafi sett skiltin upp í góðri trú og
fengið þær upplýsingar frá lögreglu
að hún myndi ekki gera at-
hugasemdir við að einstefnu yrði
komið á. Það hefði síðan komið í ljós
í janúar 2011 að lögregla myndi
ekki veita samþykki sitt. Borgin
teldi sig engu að síður í fullum
rétti og hann segir að lögregla
hafi ekki krafist þess að þau
yrðu tekin niður. Þá bendir
hann á að í drögum að nýj-
um umferðarlögum sé
gert ráð fyrir að sveit-
arfélög geti framvegis
sett upp umferðarmerki án þess að
fá samþykki lögreglu.
Merki án leyfis teljast
hugsanlega skjalafals
Kristján Ólafur Guðnason tekur
fram að lögregla sé ekki andvíg
einstefnu á Suðurgötu, heldur
því hvernig breytingin var fram-
kvæmd.
Einstefnuskiltið var sett upp í
september 2010. Í áliti lögreglu
frá janúar 2011 kemur m.a. fram
að merkingarnar séu ófullnægj-
andi og í nokkrum tilvikum vill-
andi. Lögregla bendir m.a. á að
umferðar- og yfirborðsmerk-
ingar séu til þess fallnar að
skapa óöryggi fyrir ökumenn.
Þá bendir lögregla á að vegna
staðsetningar ein-
stefnumerkis á Suðurgötu
sunnan Kirkjugarðsstígs
byrji einstefna ekki á
horni þessara gatna,
eins og megi ætla
að eigi að vera.
„Merking þessi
er því fram-
kvæmd af
nokkuri létt-
úð að því er
virðist,“ segir lögregla.
Gagnrýna
framkvæmdina
EKKI ANDVÍG EINSTEFNU
Hjólað Tilgangurinn með því að gera Suðurgötu að einstefnugötu var að
koma fyrir reiðhjólastíg frá Hólatorgi að Skothúsvegi.
Morgunblaðið/Júlíus