Morgunblaðið - 23.02.2012, Qupperneq 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. FEBRÚAR 2012
✝ SigurborgGuðmunds-
dóttir fæddist í
Flatey á Breiðafirði
27. september
1915. Hún lést á
Landspítalanum
við Hringbraut 13.
febrúar 2012.
Foreldrar henn-
ar voru Guð-
mundur Berg-
steinsson
kaupmaður og útgerðarmaður
þar, f. 1. febrúar 1878, d. 30. maí
1941, og Guðrún Jónína Eyjólfs-
dóttir, f. 17. febrúar 1887, d. 24.
mars 1989. Systkini Sig-
urborgar sem komust á legg
voru: Eyjólfur Einar, Kristín,
Ólafur, Jóhann Salberg, Regína,
Erla og Guð-
mundur.
Sigurborg giftist
27. september 1941
Karli Magnússyni
skipstjóra, síðar
fiskmatsmanni, f. 6.
apríl 1913, d. 16.
febrúar 1996. Dótt-
ir þeirra er Sigrún
Karlsdóttir.
Sigurborg lauk
kennaraprófi árið
1936 og húsmæðrakennaraprófi
árið 1947. Hún kenndi um tíma í
Hvítársíðu og í Breiðafjarð-
areyjum.
Útför Sigurborgar Guð-
mundsdóttur fer fram frá Ás-
kirkju í dag, 23. febrúar 2012,
og hefst athöfnin kl. 15.
Í dag verður til moldar borin
Sigurborg Guðmundsdóttir, frá
Flatey á Breiðafirði, móðursyst-
ir mín.
Af systkinum Sigurborgar er
Regína eftir á lífi, háöldruð. Hin
eru látin: Eyjólfur, Kristín móð-
ir mín, Jóhann Salberg, Ólafur,
Erla og Guðmundur. Þau voru
börn Guðmundar Bergsteins-
sonar, útgerðar- og kaupmanns
og konu hans Jónínu Eyjólfs-
dóttur. Sigurborg ólst upp í
þessum stóra systkinahópi við
velsæld, eindrægni, gleði og ást.
Sigurborg giftist æskuvini
sínum, Karli Magnússyni, sem
var vel látinn og farsæll tog-
araskipstjóri. Seinni hluta
starfsævinnar vann Karl við
fiskimat og ferskfiskseftirlit.
Þau voru samhent og samrýmd
alla tíð. Einkadóttir þeirra er
Sigrún, sem annaðist móður
sína frábærlega vel í banalegu
hennar.
Sigurborg fór í Kennaraskól-
ann og kenndi nokkuð að loknu
prófi. Um tíma var hún kennari
í Borgarfirði og síðar í Breiða-
fjarðareyjum. Hef ég oft heyrt
fyrrverandi nemendur hennar
þar, minnast hennar með hlýju
og þakklæti. Mörgum árum
síðar brá Sigurborg sér í Hús-
mæðrakennaraskólann og lauk
þar prófi, enda átti hún gott
með að læra.
Sigurborg og móðir mín
höfðu náið samband. Ég var
henni líka nákominn. Ungur að
árum kom ég oft á heimili
hennar og Karls; þau voru
bæði bókhneigð, lásu mikið og
áttu gott bókasafn. Þar var
haldið að mér bókum, – og mér
lánaðar góðar bækur.
Ég er elstur af barnabörn-
um ömmu og afa, og var jafnan
sendur í sumardvöl til ömmu í
Ásgarði, en svo heitir húsið
hennar í Flatey. Dæturnar
komu líka á sumrin, synirnir,
tengdasynir og barnabörn.
Það var glatt á hjalla í þessari
Paradís náttúrunnar úti á
miðjum firði.
Svo kom að því að Bogga og
Kalli, fóru að róa með drengj-
unum mínum; kenndu þeim á
miðin og áralagið, létu þá beita
og renna fyrir þaraþyrskling.
Sigurborg hélt andlegum
kröftum til hinstu stundar,
þótt líkaminn væri farinn að
gefa sig. Hún var margfróð um
gamla daga og atburði, fylgd-
ist líka vel með til hinstu
stundar.
Að lokum sendi ég Sigrúni
frænku innilegustu samúðar-
kveðjur frá fjölskyldu minni
allri.
Atli Heimir Sveinsson.
Sigurborg
Guðmundsdóttir
✝ VilfríðurGuðnadóttir
fæddist í Raftholti í
Holtum 11. júní
1920. Hún lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 16. febr-
úar 2012. Foreldrar
hennar voru Guðni
Halldórsson frá
Hreiðri í Holta-
hreppi í Rang-
árvallasýslu, f.
11.10. 1894 d. 21.12. 1979 og Jó-
hanna Jóhannsdóttir frá Haga í
Holtahreppi, f. 22.6. 1893, d. 28.9.
1981. Systkini Vilfríðar eru Pál-
ína Lilja, f. 6.6. 1923, d. 1996,
Þórir, f. 23.10. 1928, d. 12.2.
2009, Hulda, f. 1.7. 1925, búsett í
Chicago. Fósturbróðir og frændi
Vilfríðar var Gísli Dagsson, f.
24.5. 1937, d. 2.5. 2004.
Vilfríður giftist Guðvarði Elí-
assyni bifvélavirkja frá Hafn-
arfirði, f. 18.8. 1924, voru þau
gift í yfir 60 ár. Foreldrar hans
eru búsett í Kaupmannahöfn. 2)
Elías, flugvirki í Bandaríkjunum,
f. 18.5. 1950, giftist Jónínu Njáls-
dóttur 1975 sem er látin, þau
skildu. Þau eignuðust eina dóttur;
Elvu, f. 9.8. 1975, hún á fjögur
börn; Aniku, Justin, Joshua og Et-
han, búsett í Toronto Kanada.
Vilfríður ólst upp í Holtum í
fyrstu síðar á Lokastígnum og á
Mímisvegi 8 í Reykjavík. Hún
gekk í barnaskóla og Ingimars-
skóla. Hugur hennar lá mennta-
veginn og var hún búin að fá inn-
göngu í Menntaskólann í
Reykjavík en ekki voru fjárráð þá
á heimilinu þar sem kreppan skall
á og atvinnuleysi svo ekki var
skólagangan löng. Var í kaupa-
vinnu í 11 sumur hjá Kristni og
Sigríði í Skarði Landsveit þar sem
hún undi sér við sveitabústörf. En
Vilfríður hafði saumahæfileika og
vann í Versluninni Þjórsá um tíma
og lærði saumaskap þar. Einnig
var hún í fimleikadeild Ármanns á
yngri árum og fór m.a. til útlanda
með sýningarflokki. Vann síðar
hjá Saumastofunni Ceres í Kópa-
vogi. Hún starfaði með Sinawik-
klúbbi Hafnarfjarðar.
Útför Vilfríðar fer fram í Hafn-
arfjarðarkirkju í dag, 23. febrúar
2012, kl. 15.
voru Elías Gíslason,
f. 6.12. 1896, d. 30.3.
1936 og Arndís
Kjartansdóttir, f. 8.6.
1897, d. 14.1. 1984.
Fyrstu búskap-
arár Vilfríðar og
Guðvarðar voru á
Öldugötu í Hafn-
arfirði síðar í Græ-
nukinn 20 þar sem
þau byggðu sér hús.
Síðari ár bjuggu þau
á Sólvangsvegi 1 Hafnarfirði.
Börn Vilfríðar og Guðvarðar eru
1) Hulda læknaritari, f. 20.2. 1948,
gift Birni Guðmundssyni húsa-
smið, f. 8.1. 1949, þau eiga tvö
börn; Ívar Már Arnbjörnsson, f.
25.11. 1968, stjúpsonur Björns, í
sambúð með Camillu Mariu And-
ersson, f. 9.12. 1970, þau eiga
þrjár dætur; Annie, Sögu og Alice,
eru þau búsett í Svíþjóð. Hulda
Fríða, f. 10.8. 1982, gift Jóhannesi
Hlyni Haukssyni, f. 23.3. 1981, þau
eiga einn son; Benjamín Snæ, þau
Kveðja til móður.
Þú varst alltaf svo góð við mig,
ég fékk athygli þína óskipta,
þú lifðir fyrir mig,
hlustaðir á mig,
talaðir við mig,
leiðbeindir mér,
lékst við mig,
sýndir mér þolinmæði,
agaðir mig í kærleika,
sagðir mér sögur,
fræddir mig
og baðst með mér.
Þú varst alltaf svo nærgætin
og skilningsrík,
umhyggjusöm og hjartahlý.
Þú varst skjól mitt og varnarþing.
Við stóðum saman í blíðu og stríðu,
vorum sannir vinir.
Mér þótti svo undur vænt um þig,
elsku mamma mín.
(Sigurbjörn Þorkelsson.)
Hvíl í friði.
Þín
Hulda.
Þegar ég hugsa um ömmu
mína, Fríðu, minnist ég hve
hjartagóð, dugleg og ljúf hún var.
Hún var alltaf mjög þakklát og
vildi fylgjast með öðrum frekar
en tala um sjálfa sig. Aðrir áttu
forgang hjá henni og talaði hún
aldrei illa um neinn mann. Mér
þótti líka gaman að fylgjast með
hve vel hún hugsaði um afa og hve
góð þau voru við hvort annað.
Amma var róleg og jarðbundin
persóna en gat komið manni á
óvart með glettnislegum og
lúmskum húmor. Þótti mér gam-
an að fylgjast með henni þegar
hún var að gantast í Benjamín,
syni okkar, þrátt fyrir aldurinn en
hún fylgdist alltaf mjög vel með
honum þegar við vorum í heim-
sóknum.
Ég hef oft heyrt hve vandvirk
amma var og fannst mér gaman
að heyra um alla fallegu kjólana
sem hún saumaði á frúrnar í bæn-
um. Man ég að oft langaði mig að
skoða kjólana hennar og vildi hún
endilega gefa mér nokkra og gat
ég séð hve vel hún fór með allt.
Mér fannst líka alltaf gaman að sjá
hve þolinmóð hún var í veiðiferð-
unum hans afa og beið meðan hann
veiddi silunga eða lax. Við áttum
margar góðar stundir í veiðiferð-
unum og sumarbústaðaferðunum
við fjölskyldan.
Þær eru margar fallegar minn-
ingarnar um þig sem ég á og mun
varðveita.
Hjúkrunarfólk Landspítalans á
miklar þakkir skilið fyrir stuðning-
inn og fyrir að hjálpa ömmu að líða
sem best seinustu dagana.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Guð geymi þig, elsku amma mín.
Hulda Fríða, Jóhannes
Hlynur og Benjamín Snær.
Vilfríður
Guðnadóttir
Það voru sárar
og erfiðar fréttir sem ég og fjöl-
skylda mín fengum er við frétt-
um af óvæntu og ótímabæru
andláti þínu, elsku hjartans
Sverrir minn/okkar. Ég get eng-
an veginn fullþakkað þér það
sem þú hefur gert fyrir mig og
fjölskylduna frá því ég kom til
þín fyrst fyrir 35 árum. Ég var
bara 14 ára þegar ég þurfti að
leggjast inn á Landspítalann í
töluverðar rannsóknir svo vik-
um skipti sem og fara til út-
landa, þó það hafi oft verið erfitt
þá gerðir þú allt sem í þínu valdi
stóð til að gera líðanina sem
besta og útskýra allt svo vel fyr-
ir mér og fjölskyldunni og þú
gafst ekki upp fyrr en niður-
staða fékkst.
Þar er þér svo rétt lýst, ég
gat ekki haft betri lækni og með
árunum urðum við miklir vinir
og gat ég ávallt leitað til þín fyr-
ir mig sem og mína krakka, sem
þú fylgdist svo vel með líka,
hvort heldur t.d. í skóla eða
Sverrir Bergmann
Bergsson
✝ Sverrir Berg-mann Bergsson
fæddist í Flatey á
Skjálfanda 20. jan-
úar 1936. Hann lést
á heimili sínu 26.
janúar 2012.
Útför Sverris fór
fram frá Hallgríms-
kirkju 13. febrúar
2012.
íþróttum, þú varst
mín stoð og stytta
og gast endalaust
fundið góðar lausn-
ir, þó þú værir svo
umsetinn og alltaf
að vinna, og þó ég
yrði fullorðin var ég
alltaf litla stelpan
þín, sem mér þótti
svo vænt um.
Einnig er það
ómetanlegt hvað þú
hugsaðir vel um stjúpa minn í
sínum veikindum sem og var þér
umhugað um velferð mömmu og
okkar þegar hann lést 15. júní
2007. Þú varst okkur einstakur á
þeim erfiðu tímum, það var ein-
stakt eins og svo margt annað
varðandi okkur. Við töluðum
saman nokkrum dögum fyrir af-
mælið þitt og ætluðum að hittast
svo síðar. Einnig átti mamma
mín tíma hjá þér þennan örlaga-
ríka dag, en við höldum alltaf að
við höfum lengri tíma. Þú ætl-
aðir að minnka vinnuna og vera
með konu þinni, börnum og
barnabörnum sem þér voru svo
dýrmæt.
Þú samgladdist mér svo mikið
þegar ég varð amma í júlí í
fyrra, því þér var afahlutverkið
svo miklvægt. Ég, krakkarnir og
mamma erum ekki búin að fatta
að þú sért ekki lengur hér hjá
okkur og á ég engin orð í raun til
að lýsa því hvað ég sakna þín
mikið. Það verða ekki fleiri hitt-
ingar né símtöl eða e-mail okkar
á milli í þessu lífi, en fallegu
minningarnar eigum við um ein-
staklega ljúfan og traustan vin
og erum ríkari af því að hafa átt
þig að.
Þó er söknuður eiginkonu,
barna og barnabarna mestur.
Votta ég þeim mína dýpstu sam-
úð sem og systkinum þínum og
bið þess og óska að góði Guð
vaki yfir þeim og veiti þeim
styrk á þessum erfiðu tímum.
Elsku hjartans Sverrir minn,
þakka þér af öllu hjarta fyrir allt
sem þú hefur gert fyrir mig og
mína. Guð veri með þér og fal-
lega minningin lifir í hjörtum
okkar. Þar til við sjáumst síð-
ar.Vinarkveðja.
Þín
Olga Björk og fjölskylda.
HINSTA KVEÐJA
Elsku bróðir.
Blessuð sé minning þín.
Nú sefur jörðin sumargræn.
Nú sér hún rætast hverja bæn
og dregur andann djúpt og rótt
um draumabláa júlínótt.
Við ystu hafsbrún sefur sól,
og sofið er í hverjum hól.
Í sefi blunda svanabörn
og silungur í læk og tjörn.
Á túni sefur bóndabær,
og bjarma á þil og glugga slær.
Við móðurbrjóstin börnin fá
þá bestu gjöf, sem lífið á.
(Davíð Stefánsson.)
Hvíldu í friði.
Þín systir,
Ólöf Helga.
Elsku Einar. Mér finnst ég
verða að kveðja þig með örfáum
orðum. Þú varst einn af þeim
fyrstu úr fjölskyldu Freys sem ég
hitti. Ég man það sem gerst hefði í
gær, þið Ninna systir þín sátuð og
spjölluðuð í eldhúsinu í Fjarð-
arásnum þegar við Freyr komum
askvaðandi þangað inn, en Freyr
hafði þar samastað á þessum tíma.
Freyr snaraði sér strax að þér,
heilsaði þér og kynnti mig sem
kærustuna sína. Það fyrsta sem þú
sagðir var: „Hvað heldur þú að
svona ung og falleg stúlka vilji
heilsa svona gömlum frænda!“ Svo
stóðstu á fætur, faðmaðir mig og
bauðst mig velkomna í fjölskyld-
una og við brostum öll.
Einar Gísli
Gunnarsson
✝ Einar GísliGunnarsson
fæddist á Stekkja-
bakka í Tálknafirði
5. janúar 1944.
Hann fórst með
Hallgrími SI-77 25.
janúar 2012.
Minningarathöfn
um Einar var í
Grafarvogskirkju
10. febrúar 2012.
Síðar kynntist ég
svo Ásrúnu og stelp-
unum – gimsteinun-
um þínum. Mér hef-
ur alla tíð þótt svo
aðdáunarverð sú
endalausa ást og
umhyggja sem þú
sýndir þeim öllum
og svo augljóst það
traust og sú trú sem
þær höfðu á þér.
Þeirra missir er
mikill. Ég vona svo heitt og inni-
lega að mér auðnist á lífsleiðinni að
veita börnunum mínum hlýju og
ástúð í líkingu við það sem þú veitt-
ir þínum stelpum alla tíð.
Samverustundirnar hefðu
vissulega getað verið mikið fleiri,
maður sér það því miður alltaf eftir
á. En þeim mun betri voru þær
sem við áttum, mikið spjallað, þú
kunnir ótal sögur að segja okkur
unga fólkinu og oftar en ekki var
hlegið dátt. Það var árvisst að
fengjum við einhverjar rjúpur í
okkar veiðiferðum var farið með
nokkrar til þín og þinnar fjöl-
skyldu. Það leyndi sér aldrei þakk-
lætið frá ykkur öllum og mikið
varstu nú alltaf glaður að stelpurn-
ar þínar myndu fá rjúpur í jólamat-
inn. Þannig fólki þreytist maður
aldrei á að gera greiða.
Það var fjölskyldunni allri mikið
reiðarslag er við fengum þær frétt-
ir að þín væri saknað eftir að skipið
sem þú sigldir með fórst fyrir utan
Noregsstrendur miðvikudaginn
25. janúar sl. Nokkrum dögum áð-
ur, eða hinn 20. janúar, voru 18 ár
síðan tengdafaðir minn, Jón B.
Andrésson, fórst í sjóslysi og hinn
19. janúar voru 46 ár frá því að
bróðir þinn Garðar féll útbyrðis af
bát sem hann reri með. Ég veit
hins vegar að þeir báðir, ásamt for-
eldrum þínum og þeim Rúnu og
Guggu, hafa tekið á móti þér og ef
ég veit rétt er tengdapabbi þarna
einhvers staðar blístrandi. Ég bið
fyrir kveðju til þeirra allra.
Sárt er að kveðja, en sú stund
rennur víst upp hjá okkur öllum.
Ég vil þakka þér, Einar, fyrir sam-
fylgdina þau 19 ár sem við þekkt-
umst og bið Guð almáttugan að
styðja og styrkja Ásrúnu, Gyðu,
Ásu Rán, Sóleyju Unni, Dýrleifu
Báru og Guggu Rún í þeirra miklu
sorg.
Er sárasta sorg okkur mætir,
og söknuður huga vorn grætir,
þá líður sem leiftur úr skýjum,
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(H.J.H.)
Hvíl í friði.
Jarþrúður Hanna,
Freyr og börn.
Okkar góði félagi, Reynir Að-
alsteinsson, er látinn langt um
aldur fram eftir stutta baráttu við
erfið veikindi. Reynir var einn
reyndasti og fjölhæfasti hesta-
maður okkar íslendinga, mikill
Reynir Aðalsteinsson
✝ Reynir Aðal-steinsson tamn-
ingameistari og yf-
irreiðkennari við
LbhÍ fæddist í
Reykjavík 16. nóv-
ember 1944. Hann
andaðist á Sjúkra-
húsinu á Akranesi
25. janúar 2012.
Útför Reynis fór
fram frá Hallgríms-
kirkju 10. febrúar
2012. Jarðsett var á Hvanneyri.
frumkvöðull og frá-
bær fyrirmynd í því
sem hann boðaði og
kenndi. Árið 2003
flutti Reynir ásamt
fjölskyldu sinni
norður í Húnaþing
vestra og gekk strax
í hestamannafélagið
Þyt og fyrir lítið fé-
lag að fá Reyni með
sinn kraft, góða við-
mót og þekkingu
reyndist ómetanlegt. Hann var
frábær kennari og ávallt tilbúinn
að miðla þekkingu sinni til ann-
arra og fór aldrei í manngrein-
arálit í þeim efnum. Ferill hans á
keppnisvellinum var afar glæsi-
legur, varð m.a. Íslands- og
heimsmeistari og síðustu ár
keppti hann fyrir Þyt og stóð sig
frábærlega.
Vert er að minnast stórgóðs
árangurs Reynis á keppnisbraut-
inni í sumar, þar sem hann lenti í
öðru sæti í fimmgangi í úrtöku
fyrir heimsmeistaramót íslenska
hestsins og þriðja sæti í fimm-
gangi á Íslandsmótinu, á gæðingi
sínum Sikli frá Sigmundarstöð-
um. Reynir var afar næmur og
umgekkst hesta af virðingu og
prúðmennsku, lagði ríka áherslu
á þann þátt í tamningu, þjálfun
og kennslu.
Stjórn Þyts sendir fjölskyldu
Reynis sínar innilegustu samúð-
arkveðjur.
F.h. Hestamannafélagsins
Þyts,
Kolbrún Stella Indriðadóttir.