Morgunblaðið - 19.03.2012, Side 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 19. MARS 2012
✝ Rósa KempÞórlindsdóttir
fæddist á Búðum
Fáskrúðsfirði 11.
febrúar 1924. Hún
andaðist á líkn-
ardeild Landspít-
alans í Kópavogi 8.
mars 2012. For-
eldrar hennar
voru Þórlindur
Ólafsson, f. 27.5.
1887, d. 29.1. 1982,
bræðslustjóri, og kona hans
Jórunn Bjarnadóttir, f. 27.4.
1885, d. 18.12. 1955, kennari
og húsfreyja. Systkini hennar
eru Bjarni Þórlindsson, f. 1.8.
1916, d. 19.5. 2005, Kristjana
Sigríður Lilja Þórlindsdóttir, f.
21.8. 1917, d. 21.6. 2002, Ólafur
Ármann Þórlindsson, f. 20.12.
1919, d. 25.6. 1996, Birna
Guðný Þórlindsdóttir, f. 4.12.
1927, Guðlaugur Magni Þór-
lindsson, f. 6.4. 1932.
Árið 1951 kvæntist Rósa
Kemp eftirlifandi eiginmanni
sínum, Jóni Þorberg Eggerts-
syni, f. 7.10. 1922, fyrrv. skóla-
stjóra. Börn þeirra eru: 1)
Ólafur Ólafsson, f. 26.9. 1947,
kvæntur Öldu Konráðsdóttur.
1980, í sambúð með Atla Er-
icsson og saman eiga þau Ove
Vidar, c) Jón Henrik Åsberg, f.
30.6. 1984, í sambúð með Diana
Ucar. 4) Guðríður Erna Jóns-
dóttir, f. 10.3. 1956, gift Ólafi
Ágúst Gíslasyni. Börn þeirra
eru: a) Brynja Rós Ólafsdóttir,
f. 23.10. 1987, í sambúð með
Andra Erni Sigurðssyni, b)
Þórdís Ólafsdóttir, f. 21.10.
1989, c) Gísli Ólafsson, f. 2.10.
1994. 5) Jórunn Linda Jóns-
dóttir, f. 10.3. 1956, börn henn-
ar eru: a) Aldís Buzgò, f. 2.5.
1991, í sambúð með Stefáni
Georg Ármannssyni , b) Heið-
dís Buzgò, f. 2.5. 1991.
Rósa Kemp ólst upp á Búð-
um Fáskrúðsfirði og lauk það-
an grunnskólanámi og síðar
námi við húsmæðraskólann á
Laugarvatni. Fyrstu hjúskap-
arárin bjó hún á Fáskrúðsfirði
og einnig á Suðureyri við Súg-
andafjörð. Síðar flutti hún til
Patreksfjarðar þar sem maður
hennar Jón var skólastjóri í
sautján ár. Árið 1972 lá leiðin
suður til Reykjavíkur. Frá
1977 hafa þau búið í Mos-
fellsbæ. Rósa var mjög fé-
lagslynd, virk í öllu fé-
lagsstarfi, jafnframt því að
sinna stóru og gestkvæmu
heimili. Hún starfaði lengst af
við afgreiðslu- og þjónustusörf.
Útför Rósu verður gerð frá
Grensáskirkju í dag, 19. mars
2012, og hefst athöfnin kl. 13.
Þau eiga þrjú
börn: a) Rósa
Ólafsdóttir, f. 6.12.
1970, gift Örlygi
Andra Ragn-
arssyni, þau eiga
tvö börn, Öldu
Björk og Arnar
Loga, b) Konráð
Þór Ólafsson, f.
10.1. 1976, í sam-
búð með Sigríði
Margréti Birkis-
dóttur, þau eiga tvö börn, Sól-
eyju Líf og Ísak Frey, c) Andri
Ólafsson, f. 9.11. 1980, kvæntur
Hildi Maríu Hjaltalín Jóns-
dóttur, þau eiga þrjú börn, Est-
er Ósk, Ólaf Alexander og
Daníel Inga. 2) Svala Haukdal
Jónsdóttir, f. 31.5. 1952, gift
Kjartani Oddi Þorbergssyni,
dóttir þeirra er Sif Haukdal
Kjartansdóttir, f. 14.3. 1987,
unnusti hennar er Tryggvi
Kristmar Tryggvason. 3) Þór-
dís Elva Jónsdóttir, f. 9.7.
1953, í sambúð með Hafsteini
Ágústssyni. Börn hennar eru
þrjú: a) Linda María Lisle, f.
2.12. 1977, gift Matthew Lisle,
barn þeirra er Leo Thomas, b)
Kristín Lilja Åsberg, f. 24.1.
Minninganna liðnu myndir,
merla eins og tærar lindir,
innst í hugarheimi mér.
Vorsól blíð og endurborin,
býður fyrstu rós á vorin
faðminn sinn og fagnar þér.
(J.Þ.E.)
Mamma skilur eftir sig ljúfar
minningar. Það er unun og auð-
velt að hverfa á vit þess liðna og
kalla fram í hugann faðmlag,
stroku um kinn, hlýlegt bros
eða glaðan hlátur. Heima hjá
mömmu og pabba var alltaf
glatt á hjalla og heimilisfólkið
gaf sér ævinlega góðan tíma til
að spjalla yfir kaffisopa og ný-
bökuðum kökum, samveru-
stundir urðu margar og
skemmtilegar.
Mamma og pabbi eru mjög
áhugasöm um garðrækt og ber
umgjörð heimilis þeirra vott um
það. Þau hjón fengu viðurkenn-
ingu Mosfellsbæjar 1982 og
2004 fyrir fallegan garð þar sem
fegurðin og fagmennskan nýtur
sín, sama er að segja um heim-
ilið þeirra sem ber vott um
mikla samheldni og sköpun list-
verka beggja, áhugamálin mörg
og gefandi okkur sem njóta.
Mamma var sannkölluð blóma-
drottning og voru uppáhalds-
rósirnar hennar Chinatown –
gul og Lili Marlene – dökkrauð.
Íslensk blóm voru hennar fóst-
urbörn og lifa góðu lífi víða í
görðum vina og ættingja.
Sæból í Haukadal í Dýrafirði
er mömmu og pabba mjög kært,
í faðmi dalavina, fjalla, kyrrðar
og náttúru. Þar hefur fjölskyld-
an átt yndislegar stundir saman
síðustu ár. Við Sæból er fallegur
trjálundur og mikið af skraut-
blómum, verk foreldra minna á
liðnum árum. Mamma sá lista-
verk í steinum náttúrunnar og
eru ófáir skrautsteinar heima úr
ferðum þeirra um landið.
Elsku pabbi minn, missir
þinn er mikill eftir farsælt og
elskulegt hjónaband í liðlega 60
ár. Góður Guð gefi þér styrk.
Ég kveð þig með söknuði,
elsku mamma mín, með litlu
kvæði eftir Jórunni ömmu.
Ég hef fundið frið og skjól
fjöllunum þínum undir.
Í vetrarhríð og sumarsól
sælar lifað stundir.
Þín dóttir,
Svala Haukdal.
Í dag kveð ég kæra og ynd-
islega tengdamóður mína, hana
Rósu tengdó, eins og ég var
vanur að kalla hana. Það var á
haustdögum 1977 sem ég kynnt-
ist Rósu og Jóni fyrst í Stóra-
gerði 17 í Reykjavík, þegar
samband okkar Ernu dóttur
þeirra hófst, síðar fluttu þau að
Barrholti 7 í Mosfellsbæ. Frá
fyrstu kynnum bar aldrei
skugga á okkar samskipti og
alltaf var stutt í glettnina og
kímnina hjá Rósu. Það er margs
að minnast á þessum 35 árum
sem ég hef þekkt tengdó. Hún
var alla tíð dugnaðarforkur og
undi sér best úti í garði á sumr-
in innan um allar þær plöntur
og tré sem prýddu garð þeirra
hjóna í Barrholtinu í Mos-
fellsbæ. Garðurinn þeirra bar
vitni um natni og eljusemi
þeirra og hefur hann verið val-
inn í tvígang sem fallegasti
garðurinn í Mosfellsbæ. Þau
hjón hefur ávallt verið gott og
notalegt heim að sækja, alltaf
vel tekið á móti manni, strax
boðið upp á kaffi og með því, en
tengdó var ansi dugleg að baka
alls kyns góðgæti. Rósa var
kokkur góður enda hafði hún
lokið námi frá Húsmæðraskól-
anum á Laugarvatni.
Einn staður öðrum fremri
hefur verið ofarlega í huga
tengdaforeldra minna í gegnum
tíðina en það er Sæból í Hauka-
dal í Dýrafirði, þaðan er Jón
ættaður. Þangað fóru þau næst-
um því á hverju sumri, sérstak-
lega eftir að nýtt sumarhús var
reist á jörðinni haustið 1994.
Eftir að það kom hófust þau
strax handa við að gróðursetja
tré, runna og alls kyns gróður
svo að prýði var af. Það var farið
að reita arfa, klippa gras frá
trjám, vökva o.s.frv., áður en
bíllinn var tæmdur! Við Erna
höfum farið margar ferðir þang-
að með krökkunum og dvalið
með ömmu og afa, sem ávallt
voru að segja þeim frá því sem
gerðist í gamla daga, ásamt öðr-
um fróðleik. Þarna fyrir vestan
undu þau hag sínum vel og var
oft glatt á hjalla þegar við Erna
og börnin dvöldum með þeim í
nokkra daga. Ég er svo feginn
tengdó að við náðum að komast
vestur sl. sumar, en þá keyrðum
við þangað í ágústbyrjun og
dvöldum þar við golfiðkun, bíl-
túra og sundferðir. Þetta varð
síðasta ferð Rósu vestur en mik-
ið var hún þakklát að við gátum
komist og minntist oft á það.
Það þurfti ekki mikið til þess að
gleðja Rósu og gera henni til
hæfis. Hún var alla tíð jákvæð
og raunsæ í sínum skoðunum,
aldrei talaði hún illa um nokk-
urn mann og reyndi alltaf að sjá
það góða í öllu. Hún var ansi
næm á hina ýmsu hluti og
skynjaði ýmislegt sem aðrir
gátu ekki. Börnunum okkar
þótti alltaf gott að koma til
ömmu og afa í Barrholtið og
vera í návist þeirra.
Elsku Jón, missir þinn er
mikill, en vita máttu að við mun-
um styðja þig og styrkja eftir
bestu getu og minningin um
góðan lífsförunaut mun lifa
áfram með okkur. Guð blessi þig
um ókomin ár.
Elsku tengdó, það verður
frekar tómlegt við skötuborðið á
næstu Þorláksmessu þegar við
leggjum dóm á skötuna, en að
sjálfsögðu verður þú nálægt
okkur. Ég veit að þú munt halda
áfram að fylgjast með okkur og
vernda, hafðu þökk fyrir allt og
allt.
Ólafur Ág. Gíslason.
Í dag er til moldar borin kær
tengdamóðir mín, Rósa Kemp
Þórlindsdóttir. Ég minnist
hennar sem svipsterkrar konu
með hlýja nærveru. Rósa var
mikil dugnaðarkona. Heimili
þeirra hjóna ber vitni um
snyrtimennsku og listfengi, því
þar er til prýði útsaumur henn-
ar og listaverk Jóns tengdaföð-
ur míns. Þau hjónin voru sam-
hent í öllu sem þau tóku sér
fyrir hendur utan- sem innan-
dyra, allt í röð og reglu hvert
sem litið er. Rósa átti sér mörg
áhugamál. Hún hafði unun af
söng og hjómlist og að blanda
geði við annað fólk. Ekki spillti
að hafa kaffibolla við höndina.
Ég held samt að aðaláhugamál
hennar hafi verið ræktun blóma
og trjáa. Verðlaunagarður
þeirra hjóna í Barrholti 7 ber
þeim fagurt vitni. Rósa var sér-
lega natin við ræktun rósa-
runna. Allt virtist geta dafnað
og vaxið í höndum þeirra. Marg-
ir hafa notið góðs af jurta- og
trjárækt þeirra því þau voru
óspör á að gefa vinum og vanda-
mönnum plöntur sem prýða
garða vítt og breitt um landið.
Meðal annars við hús okkar
Svölu, bæði í Reykjavík sem í
Hestvík. Ég minnist ánægju-
stunda með þeim hjónum í
Haukadal við Dýrafjörð. Þar
stendur Sæból, reist á æsku-
slóðum Jóns tengdó. Þangað
leitaði hugurinn er voraði. Rósa
hlakkaði mjög til að fara vestur
og ekki síst að huga að litlu
græðlingunum sem nú eru orðn-
ir að stórum trjám. Þar er gott
að dvelja og njóta kyrrðarinnar,
veðurblíðu og útsýnis í faðmi
vestfirsku alpanna.
Ég þakka Rósu tengdamóður
minni allar góðu samverustund-
irnar og þá þakka ég ekki síst
fyrir hið góða sem hún gaf.
Blessuð sé minning tengda-
móður minnar.
Kjartan.
Þær eru ótal margar minn-
ingarnar sem við eigum um þig,
elsku amma, og af mörgu er að
taka. Þegar við komum til þín
og afa varstu ekki lengi að bjóða
okkur mola úr hinni ógleyman-
legu Mozartdollu ásamt öðru
góðgæti og oftar en ekki sagðir
þú þegar við þökkuðum fyrir
allar góðu kræsingarnar: „Æ,
fyrirgefið að ég gat ekki boðið
ykkur neitt almennilegt.“ Ef svo
ólíklega vildi til að þú ættir ekk-
ert í skápunum laumaðir þú
nokkrum krónum í vasann svo
við gætum hlaupið út í bakarí og
keypt eitthvað gott með kaffinu.
Það má með sanni segja að þú
hafir alltaf verið að hugsa um
alla í kringum þig, passaðir upp
á að allir fengju nóg að borða og
voru fuglarnir þar ekki undan-
skildir.
Það var alltaf notalegt að
setjast niður og spjalla við þig,
þú þekktir marga og hafðir
ávallt einhverja skemmtilega
sögu að segja manni. Spila-
stokkurinn var alltaf innan seil-
ingar á þessu heimili og eru þeir
óteljandi kaplarnir sem voru
lagðir og ólsen ólsen spilin sem
við spiluðum saman.
Þér féll aldrei verk úr hendi.
Innivið sastu með prjónana í
höndunum á meðan þú horfðir á
sjónvarpið. Ef maður kom í
heimsókn og þú varst ekki inni
fann maður þig alltaf á kafi í
blómabeðunum enda hafðir þú
yndi af því að dunda í garðinum
þínum og gera hann fallegan.
Ógleymanlegar voru allar
ferðirnar vestur í Sæból þar
sem þú naust þín svo vel í
kyrrðinni og sveitasælunni.
Einnig er eftirminnilegt þeg-
ar við bjuggum í Noregi og hitt-
um ykkur afa í Svíþjóð hjá Dísu
frænku. Þá varst þú fótbrotin í
gifsi og fórum við meðal annars
með þig í hjólastól í Astrid
Lindgren þorpið og áttum við
þar góðan dag saman.
Elsku amma, við eigum erfitt
með að trúa því að þú sért farin
en þetta er lífsins gangur og
honum verður ekki breytt.
Við munum alltaf minnast þín
sem glaðværrar og ljúfrar
manneskju, ávallt syngjandi og
með bros á vör.
Á öðrum stað, á öðrum tíma,
er ég viss um að við hittumst á ný.
Á betri stað, ert þú nú kominn.
Þín heimkynni við undurmjúk ský.
Tíminn líður eftir þann dag,
er þú varðst að kveðja þennan heim.
Hugsanir um horfna tíma,
og hve vel ég man eftir þeim.
Hvíl í friði, elsku amma, Guð
verndi og passi upp á þig.
Þín verður sárt saknað.
Þín elskulegu barnabörn,
Brynja Rós, Þórdís og Gísli.
Elsku amma, nú ert þú farin
til hinstu hvíldar. Það eru svo
margar góðar minningar með
þér, alveg frá því ég man eftir
mér. Manstu þegar við vorum
fyrir vestan í Haukadal, þá gát-
um við oft gleymt okkur í fjör-
unni í langan tíma við að tína
steina. Það var alltaf svo gott að
vera með þér og spjalla um allt
milli himins og jarðar. Þú hafðir
líka alltaf frá svo mörgu að
segja og kenndir mér margt.
Það var gaman að segja þér frá
draumum mínum, því þú gast
alltaf ráðið þá. Þú varst alltaf
fín og vel til höfð, með stórt
hjarta og kærleiksrík. Það sést
á allri fjölskyldunni hversu dug-
leg þú varst að prjóna, hvort
sem það voru ullarsokkar, vett-
lingar, treflar eða húfur. Þú
hafðir einnig yndi af því að elda
góðan mat, baka góðar kökur og
ekki má gleyma fallegu rósun-
um þínum. Það var svo gaman
að koma og ganga með þér um
garðinn þar sem þú sýndir mér
fallegu rósirnar. Þú varst svo
stolt af þeim. Ég þarf ekki ann-
að en að líta á blóm, þá sé ég þig
fyrir mér og heyri hláturinn
þinn. Manstu um daginn þegar
við sátum saman og flettum
gömlum myndaalbúmum og
hlógum og rifjuðum upp gamlar
minningar? Það var svo gaman.
25 ára afmælisdegi mínum á
ég aldrei eftir að gleyma. Mér
fannst erfitt að hugsa til þess að
þurfa að kveðja þig þann dag,
en nú þykir mér svo vænt um
það. Það er og verður falleg og
góð minning í framtíðinni.
Dvel ég í draumahöll
og dagana lofa.
Litlar mýs um löndin öll
liggja nú og sofa.
Sígur ró á djúp og dal,
dýr til hvílu ganga.
Einnig sofna skolli skal
með skottið undir vanga.
(Kristján frá Djúpalæk)
Ég elska þig og sakna þín.
Guð veri með þér og varðveiti.
Hvíl í friði, elsku amma.
Þín dótturdóttir,
Sif Haukdal.
Mig langar til að setja á blað
nokkur kveðjuorð og minnast
móðursystur minnar, Rósu
Kemp Þórlindsdóttur, reyndar
leit ég alltaf á hana sem stóru-
systur. Rósa fæddist á Fá-
skrúðsfirði 11. febrúar 1924.
Hún, eins og svo margir af
hennar kynslóð, fór snemma að
vinna og heyrði ég hana og móð-
ur mína ræða um veru þeirra á
Hólum í Hornafirði, en þaðan
áttu þær góðar minningar. Rósa
hélt til Reykjavíkur þar sem
hún vann fyrir skólagjöldum, en
hún fór tvo vetur í húsmæðra-
skólann á Laugarvatni, þar hef-
ur hún lært mikið enda góð
handverkskona og ekki var mik-
ið fyrir hana að gera veislur
þegar á þurfti að halda. Fyrstu
kynni mín af Rósu voru þegar
hún kom austur veturinn 1947
og átti hún þá von á sínu fyrsta
barni, en þarna var ég á tíunda
ári en eitthvað kom upp á þá um
sumarið sem ég vissi ekki. Hinn
26. september eignaðist hún son
sem skírður var Ólafur í höfuðið
á föður sínum en hann hafði far-
ist í flugslysi um sumarið. Rósa
var hjá foreldrum sínum í Lækj-
arhvoli næstu árin og vann fyrir
sér með handavinnu og allt er til
féll. Haustið 1950 kom að barna-
skólanum kennari, var hann frá
Haukadal í Dýrafirði, sem hét
Jón Þorberg Eggertsson, þau
kynntust um veturinn og svo fór
að hann fór með Rósu vestur um
vorið svo að ég missti bæði hana
og Óla, en þetta var mikið gæfu-
spor fyrir þau öll. Þau giftu sig
árið eftir og hófu sinn búskap
fyrir vestan. Leiðir þeirra lágu
austur á ný er Jón gerðist skóla-
stjóri á Fáskrúðsfirði, en þá
hafði þeirra fyrsta barn bæst í
hópinn og áður en þau fluttu aft-
ur vestur hafði enn fjölgað.
Fluttu þau vestur á Patreks-
fjörð þar sem Jón varð skóla-
stjóri, en þar bjuggu þau lengi
og þar eignuðust þau tvíbura.
Allt voru þetta stelpur svo það
var í mörgu að snúast hjá Rósu
að hugsa um fimm börn. Öll
komust þessi börn þeirra á legg
enda fengu þau gott vegagesti
frá foreldrum sínum. Alltaf var
gott samband austur og var
komið í heimsóknir akandi á bíl
sem þau áttu, en sá sem þetta
ritar átti nokkrar ferðir í heim-
sóknir til þeirra og kynntist að
vegir voru ekki góðir og vega-
lengdir miklar en alltaf var jafn-
gaman að koma vestur og vera
með fjölskyldunni. Þegar börnin
fóru að fara í framhaldsskóla
fluttu þau suður, fyrst til
Reykjavíkur, síðan í Mos-
fellsbæinn þar sem þau komu
sér fyrir í einbýlishúsi með
garði sem mikið var unnið í, því
Rósa var mikil blómakona svo
sem sjá mátti bæði úti og inni.
Þarna bjuggu þau sér og sínum
mikinn griðastað sem skreyttur
var með handverki þeirra
beggja, hún með sinn útsaum og
hann með málverk, því Jón er
góður listmálari. Sumarbústað
byggðu þau ásamt Guðmundi
bróður Jóns á æskustöðvum
þeirra bræðra í Haukadal,
þangað var farið á hverju sumri
og gróðursett og fegrað í kring-
um bústaðinn. Hugur Rósu var
mikill austur á Fáskrúðsfjörð
og þegar undirritaður var í
heimsókn þurfti að gefa skýrslu
um menn og málefni og Jón vildi
vita um gamla nemendur sína.
Alltaf var gaman að koma í
heimsókn og sjá hvað fjölskylda
þeirra var samhent við hin ýmsu
tækifæri, það var einnig þegar
haldið var ættarmót Jórunnar
og Þórlindar á Fáskrúðsfirði
2010. Við það tækifæri gat und-
irritaður sýnt þeim hið mikla
mannvirki við Kárahnjúka. Við
hjónin, Þórunn og Albert,
kveðjum Rósu með þakklæti í
huga og sendum Jóni og börn-
um þeirra og afkomendum okk-
ar dýpstu samúðarkveðjur.
Albert Kemp.
Rósa Kemp
Þórlindsdóttir
✝
Okkar ástkæri
KRISTJÁN HELGI GUÐMUNDSSON
bóndi,
Minna-Núpi,
verður jarðsunginn frá Stóra-Núpskirkju
föstudaginn 23. mars kl. 14.30.
Ámundi Kristjánsson,
Herdís Kristjánsdóttir,
Guðbjörg Ámundadóttir,
Snorri og fjölskylda,
Erla og fjölskylda,
Guðrún og fjölskylda.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
SIGURBORG ÓLAFSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli þriðjudaginn
13. mars.
Útförin fer fram frá Áskirkju miðvikudaginn
21. mars kl. 13.00.
Hansína J. Traustadóttir,
Hjördís G. Traustadóttir, Hafsteinn Ingvarsson,
Ágústína Hlíf Traustadóttir, Kristófer Guðmundsson
og fjölskyldur.