Morgunblaðið - 18.12.2012, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. DESEMBER 2012
Elsku tengda-
mamma. Ég þakka fyrir
ógleymanlegar stundir sem voru
margar og var mér tekið strax
opnum örmum hjá ykkur hjón-
um.
Við áttum margar ógleyman-
legar stundir hér heima og úti á
Flórída með fjölskylduna og
einnig einn með ykkur.
Mér er minnisstæð ferðin
okkar þriggja til Spánar þar
sem við keyrðum milli fjalla í
leit að rétta grjótinu í eldhúsið
þitt.
Lýsandi dæmi um hörku þína
í gegnum veikindin var þegar
við Svanur mættum til Riverwo-
od til þess að flytja milli húsa og
Auður Jóna
Árnadóttir
✝ Auður JónaÁrnadóttir
fæddist í Keflavík
13. júlí 1947. Hún
lést á Landspítal-
anum 9. desember
2012.
Útför Auðar fór
fram frá Keflavík-
urkirkju 17. desem-
ber 2012.
þú að sjálfsögðu
gast ekki setið auð-
um höndum og
tókst barnakerru
og tæmdir úr eld-
hússkápunum og
röltir yfir í nýja
húsið og gekkst frá
því þar.
Ég þakka fyrir
allan þinn stuðning
í gegnum árin. All-
ar mínar hugmynd-
ir fengu alltaf góðan hljómgrunn
og undirtektir og ég fékk alltaf
hvatningu til framkvæmda hjá
þér.
Þegar á móti blés varst þú
alltaf til staðar fyrir okkur og
stappaðir í okkur stálinu.
Ég hef alltaf sagt að þú værir
límið í fjölskyldunni.
Þinn óþekki tengdasonur,
Vignir.
Stórt skarð er nú höggvið í
vinahópinn þegar hún Auður
okkar er fallin frá. Við, í þessum
hópi, höfum reyndar þekkt Auði
misjafnlega lengi, sumir frá
barnæsku en aðrir skemur en
nánir vinir urðum við þegar
USA-hópurinn varð til með golf-
ferð fernra hjóna til Flórída í
janúar 1998. Þessi hópur hafði
þá aldrei ferðast saman en ferð-
in tókst svo vel að hópurinn hef-
ur síðan farið a.m.k. árlega í
golfferð til útlanda og ótal ferðir
innanlands. Þar er árlega
keppnin mikla á Kiðjabergi eft-
irminnilegust þar sem mikill
golfbardagi er háður og síðan
dvalið í sumarbústað á eftir.
Eyjaferðir á Volcano open,
heimsóknir í sælustaðinn í
Skorradal, LEK mót o.s.frv., sí-
fellt var leitað tilefna til að hitt-
ast og eiga góðar stundir saman.
Eitt af því sem tekið var upp
til að fjölga tilefnum til að hitt-
ast var árlegt þorrablót hópsins
þar sem hjón skiptust á að halda
blótið. Hefur það verið árlegur
viðburður allt frá fyrstu USA-
ferðinni.
Í ferðum okkar komu að sjálf-
sögðu upp skemmtileg atvik.
Eitt sinn þegar við vorum að
koma frá Eyjum var ákveðið að
framlengja ferðina vegna veður-
blíðu og spila meira golf. Ákveð-
ið var að gista á Hótel Selfossi
og þegar við vorum búin að inn-
rita okkur hringdi einhver dótt-
irin í Auði að kanna hvar þau
væru. Auður svaraði því snar-
lega að það hefði verið ákveðið
að fara í útilegu eftir Eyjaferð-
ina. Hún fékk æði oft að heyra
það síðan að Hótel Selfoss væri
alveg ný skilgreining á útilegu.
Það var einstaklega gaman að
heimsækja þau hjón, alltaf var
tekið afskaplega glæsilega á
móti okkur, hvort sem var um
miðja nótt í Flórída þegar hlað-
borð beið þreyttra ferðalanga
sem voru að koma frá Íslandi,
heimsókn í Skorradalinn eða á
Framnesveginn.
Eftir að baráttan hófst fyrir
alvöru hjá Auði fékk hún eig-
inlega nafnið „naglinn“ í vina-
hópnum, baráttuþrekið og
æðruleysið var slíkt að allir
fylltust aðdáun. Hún spilaði með
okkur golf í Borgarnesi nú í
september og ekkert okkar
skildi hvernig hún megnaði það
en ekkert var kvartað. Á eftir
var matarboð og gisting í
Skorradalnum og þar lagði Auð-
ur sig að venju fram af fullum
krafti, raunverulega langt um-
fram það sem kraftarnir leyfðu.
Sæmundur, elsku vinur, þinn
missir er mikill. Þið hafið verið
svo einstaklega samhent í leik
og starfi að unun var að fylgjast
með ykkur. Guð blessi þig og
fjölskylduna og hjálpi ykkur að
takast á við sorgina og tregann.
Ykkar vinir,
Guðný, Einar, Hafdís,
Róbert, Ingibjörg og Júlíus.
Hannes Ingi-
bergsson afi minn
var yndislegur maður. Mannvinur
mikill, mjög hjálpsamur og með
alveg ótrúlega mikla orku. Hann
lifði fyrir það að uppfræða. Vann
mestan hluta starfsferils síns sem
leikfimikennari og ökukennari.
Hann kenndi einnig mér, til að
mynda á skíði þegar ég var fimm
eða sex ára og svo síðar að keyra
bíl. Afi stundaði ekki bara skíði
heldur nánast alla útiveru, t.d.
skotveiði, laxveiði og golf. Það síð-
astnefnda átti hug hans allan eftir
að hann komst á eftirlaun og fór
hann um árabil í golf, nánast á
hverjum einasta degi ársins.
Skipti þá engu þótt það væri snjór
á vellinum, þá var bara notuð lituð
kúla og skotið af gúmmítíi. Eins
og ég sagði hér að ofan var afi
svakalega hjálpsamur, alltaf til í
að sækja og skutla öllum þegar
það þurfti. Fyrir fimm árum
hjálpaði hann foreldrum mínum
að smíða skemmu uppi í sumarbú-
stað, þá 85 ára. Hann var þá og allt
fram á seinasta dag mjög líkam-
Hannes
Ingibergsson
✝ Hannes Ingi-bergsson fædd-
ist 24. október 1922
í Vestmannaeyjum.
Hann lést á dvalar-
heimilinu Skjóli 9.
desember 2012.
Útför Hannesar
fór fram 17. desem-
ber 2012.
lega hraustur. Það
var alltaf mjög gam-
an að heimsækja afa
og ömmu í Lálandi
þar sem þau bjuggu
alla mína æsku.
Hann hafði gaman af
því að leika við okkur
systkinin, t.d. kenndi
okkur íslenska glímu
og glímdi við okkur á
stofugólfinu. Afi
hafði einnig mjög
gaman af því að spila og spilaði
mikið bridge og tefldi. Sjálfur hef
ég líklegast erft spilaáhugann og
orkuna frá afa, þótt ég sé ekki
nærri jafnöflugur og hann.
Fyrir fjórum árum missti afi
eiginkonu sína og ömmu mína,
hana Jónínu Halldórsdóttur. Eftir
það fór minninu hjá honum að
hraka hraðar og hefur hann und-
anfarin tvö ár búið á Skjóli. Hon-
um leið vel þar þótt hann áttaði sig
ekki alltaf á hvar hann væri. Ég
sótti hann oft þangað á sunnudög-
um, en þá var okkur oft boðið í mat
til foreldra minna. Hann vildi þá
oft skrá sig út í móttökunni enda
var hann bara í fríi á hóteli, líklega
golfhóteli. Að lokum var það minn-
istapið sem stytti þessa veru hans
hér.
Núna er hann kominn á betri
stað og er þar með ömmu minni og
heldur í hönd hennar og bíða þau
þar brosandi og horfa inn í eilífð-
ina.
Gauti Kjartan Gíslason.
Kær bekkjarsystir í E-bekkn-
um í Melaskóla 1956-1962, Anna
Kristjana Torfadóttir fv. borgar-
bókavörður, er látin. Við hefðum
ekki trúað því að senn væri kom-
ið að kveðjustund þegar Anna
var með okkur brosmild og
glæsileg á 12 ára E-bekkjaraf-
mæli í Iðnó við Tjörnina í byrjun
júní sl. þó að við vissum að hún
háði baráttu við alvarleg veik-
indi. Hún er önnur úr bekkjar-
og æskuvinahópnum sem við
kveðjum, en áður sáum við á eftir
Dúu, Sigþrúði Ingólfsdóttur, úr
þessum mjög svo samheldna og
uppátækjasama bekk að mati
sumra lærifeðra í Meló á þeim
tíma.
Samt gekk ótrúlega vel hjá
bekkjarkennaranum Rannveigu
Löve að halda okkur að námsefn-
inu og Ólafi Einarssyni þegar
hann tók við bekknum og lauk
hverjum kennsludegi með að lesa
Jakob ærlegan sem enginn vildi
missa af í þessum annars fjör-
mikla og samheldna bekk.
Þar af var Anna Kristjana fyr-
irmyndarnemandi og ballerína
bekkjarins í Ballettskóla Þjóð-
leikhússins. Farsæl í starfi borg-
arbókavarðar eins og vænta
mátti og lagði áherslu á að rækta
þjónustu við þá sem nýta sér
bókakost og þjónustu Borgar-
bókasafns Reykjavíkur. Einnig á
sviði stafrænnar tækni og nets-
ins.
Missir Veru einkadóttur Önnu
og Gauta tengdasonar og
mömmu Veru, systkina og fjöl-
skyldna er mikill. Blessuð sé
minning æskuvinkonunnar,
Önnu Kristjönu Torfadóttur.
F.h. E-bekkjar í Melaskóla,
Margrét.
Anna Torfadóttir borgarbóka-
vörður tók mjög virkan þátt í
þróun bókasafnamála á Íslandi,
Anna Kristjana
Torfadóttir
✝ Anna KristjanaTorfadóttir
fæddist í Reykjavík
25. janúar 1949.
Hún lést á líknar-
deild Landspítalans
30. nóvember 2012.
Útför Önnu fór
fram frá Dómkirkj-
unni 11. desember
2012.
allt frá því að hún
lauk námi í bóka-
safnsfræði árið
1976. Hún var öflug
í félags- og fræðslu-
starfi stéttarinnar
og gegndi ýmsum
trúnaðarstörfum
fyrir Bókavarða-
félag Íslands og Fé-
lag bókasafnsfræð-
inga og síðar í
sameiginlegu félagi,
Upplýsingu. Hún var alltaf tilbú-
in til að miðla þeirri þekkingu
sem hún aflaði sér og hélt fjölda
fyrirlestra um fagleg málefni og
sinnti kennslu í bókasafns- og
upplýsingafræði við Háskóla Ís-
lands, auk þess sem hún skrifaði
talsvert um fagleg málefni og
sérstaklega nýjungar sem voru
að ryðja sér til rúms. Það var
einkenni Önnu að fylgjast vel
með því sem var að gerast er-
lendis, hún hafði góð tengsl við
kollega á Norðurlöndunum og
tókst í starfi sínu sem borgar-
bókavörður að innleiða margt af
því besta frá nágrannaþjóðunum
en almenningsbókasöfn á Norð-
urlöndum þykja skara fram úr á
heimsvísu.
Anna var farsæll stjórnandi og
átti aðkomu að helstu framfara-
málum í starfi bókasafna hér á
landi síðustu áratugina með ein-
um eða öðrum hætti. Hún tók
þátt í stefnumótun og þróun
samstarfsverkefna, var lausna-
miðuð og lagði ævinlega gott til
málanna. Framsýni hennar,
áhugi og metnaður fyrir hönd
fagsins fleytti mörgum verkefn-
um yfir erfiða hjalla. Hún var
alltaf talsmaður samvinnu, að
bókasöfn og starfsfólk þeirra
ynnu saman, því þannig næðum
við betri árangri. Meðal verkefna
sem hún kom að má nefna Þjón-
ustumiðstöð bókasafna, Lands-
kerfi bókasafna, Alefli, notenda-
félag Gegnis, Landsaðgang að
rafrænum tímaritum og gagna-
söfnum eða Hvar.is og nefndir
um endurskoðun laga um bóka-
söfn.
Þá var Anna varamaður í
stjórn Landsbókasafns Íslands –
Háskólabókasafns frá því safnið
flutti í Þjóðarbókhlöðuna 1994 og
til 2002 og sat sem aðalmaður
1997-1998. Hún bar hag safnsins
ævinlega fyrir brjósti og fylgdist
með starfsemi þess af áhuga. Ég
átti þess kost að sitja með henni í
stjórn Landskerfis bókasafna á
árunum 2007-2012 og vil þakka
sérstaklega fyrir það, en þar
hafa verið afar frjó skoðanaskipti
og gott samstarf.
Það er sannarlega skarð fyrir
skildi við ótímabært fráfall Önnu,
en uppgjöf var ekki til í hennar
orðabók og hún tók örlögum sín-
um af æðruleysi. Við munum því
halda merkinu á lofti með sam-
vinnu og fagmennsku að leiðar-
ljósi.
Fyrir hönd starfsfólks Lands-
bókasafns Íslands – Háskóla-
bókasafns sendi ég fjölskyldu
Önnu innilegar samúðarkveðjur
og þakklæti fyrir hennar framlag
til bókasafnamála á Íslandi.
Ingibjörg Steinunn Sverr-
isdóttir landsbókavörður.
Anna Torfadóttir vann um 20
ár í aðalsafni Borgarbókasafns
Reykjavíkur sem bókasafnsfræð-
ingur og síðar safnstjóri áður en
hún tók við embætti borgarbóka-
varðar af mér. Hún var afbragðs
starfsmaður, áhugasöm, vel
menntuð og mjög skipulögð. For-
staða þessa stærsta almennings-
bókasafns landsins er ærið starf.
Er Anna tók við embættinu stóð
tölvuvæðing safnsins yfir. Velja
þurfti kerfi, færa safnkostinn inn
o.s.frv. Tímafrekast en allra
skemmtilegast býst ég við að hafi
verið að undirbúa flutning aðal-
safns úr hinu óhentuga húsnæði
þar sem safnið var í tveimur
byggingum við Þingholtsstræti
yfir í miklu stærra húsnæði við
Tryggvagötu, en þangað var þá
nýflutt Borgarskjalasafn
Reykjavíkur og nær samtímis
aðalsafni Borgarbókasafns flutti
Ljósmyndasafn Reykjavíkur
þangað. Nærri má geta að flutn-
ingur á jafnstóru safni og aðal-
safn Borgarbókasafnsins er
þarfnast góðs undirbúnings og
þar komu sér vel skipulagshæfi-
leikar Önnu. Hið frábæra starfs-
lið safnsins með Önnu í broddi
fylkingar var vandanum vaxið
eins og sjá má þegar aðalsafnið í
Tryggvagötu, Grófin, er skoðað.
Þar lofar verkið meistarann.
Ég votta Veru dóttur Önnu og
öðrum aðstandendum einlæga
samúð.
Þórdís Þorvaldsdóttir,
fyrrv. borgarbókavörður.
Við kveðjum nú Önnu Krist-
jönu Torfadóttur, borgarbóka-
vörð, með söknuð í hjarta en þeg-
ar vágestur tekur sér bólfestu í
líkamanum er ekki spurt um ald-
ur eða framtíðardrauma. Anna
var mikill brautryðjandi í stétt
bókasafnsfræðinga, frábær
stjórnandi og góður félagi. Hún
lauk BA-prófi í bókasafnsfræði
með bókmenntasögu sem auka-
grein árið 1976 en hún lét ekki
þar við sitja og sótti nám í mann-
kynssögu og trúarbókmenntum
við Háskóla Íslands fyrir utan
óteljandi lengri og styttri nám-
skeið sem hún sótti bæði hér-
lendis og erlendis til að fylgjast
sem best með í faginu. Anna
byrjaði snemma að vinna við
bókasafnastörf og var t.d. í hluta-
starfi við skólasafn Breiðagerð-
isskóla áður en hún lauk náminu,
var á Amtsbókasafninu á Akur-
eyri og víðar en lengst var hún
viðloðandi Borgarbókasafn.
Fljótlega var augljóst að þar fór
efni í góðan stjórnanda sem
Anna var. Hugur hennar var sí-
kvikur og hún hafði mikinn
áhuga á öllu sem snerti bókasöfn
og rétt almennings til að hafa að-
gang að upplýsingum. Hún hafði
líka mikinn áhuga á menntun
bókasafnsfræðinga og faglegum
þroska stéttarinnar. Virðingin
var gagnkvæm og stéttin veitti
henni viðurkenningu sem heið-
ursfélaga fyrr á þessu ári.
Þegar Anna lauk BA-prófinu
var erfitt að komast í framhalds-
nám og þegar tækifæri bauðst að
fara í meistaranám með fjar-
námssniði var Anna ein af þeim
fyrstu hér á landi sem skráðu sig
til þess náms við Bókavarðaskól-
ann við Háskólann í Aberyst-
wyth í Wales og þaðan lauk hún
prófi í stjórnun 1995. Ritgerð
hennar fjallaði um ákvarðana-
töku og hvernig nýta má upplýs-
ingar til að undirbyggja ákvarð-
anir. Eftir nokkur ár sem
millistjórnandi á Borgarbóka-
safni tók hún við sem Borgar-
bókavörður 1998 og gegndi því
starfi á meðan kraftarnir leyfðu
eða fram á árið 2012.
Anna var óþreytandi að inn-
leiða breytingar og með dyggum
stuðningi starfsfólksins gerði
hún Borgarbókasafnið að menn-
ingarmiðstöð sem Reykvíkingar
geta verið mjög stoltir af. Ég tel
ekki á neinn hallað með því að
segja að Anna hafi verið einn
færasti og faglegasti bókasafns-
fræðingur þjóðarinnar. Hún var
hugmyndarík og horfði á vanda-
mál sem viðfangsefni, og var
mjög glögg að sjá lausnir fremur
en að einblína á vandann. Það er
því mikill missir að þessari flottu
konu sem bar merki bókasafna
hátt og hlúði að stofnuninni sinni
með ráðum og dáð.
Sigrún Klara Hannesdóttir.
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
Þegar andlát ber að höndum
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
✝
Okkar innilegustu þakkir til allra sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát
og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu,
langömmu og langalangömmu,
ÁGÚSTU SIGURDÓRSDÓTTUR
húsmóður og bónda,
Götu, Hrunamannahreppi.
Katrín Stefánsdóttir, Anton Viggósson,
Sigríður Stefánsdóttir, Ragnar Óskarsson,
Sigurdór Már Stefánsson,Guðbjörg Fríða Guðmundsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar ástkærrar
eiginkonu, móður, tengdamóður og ömmu,
SELMU JÓHÖNNU SAMÚELSDÓTTUR
frá Steinstúni.
Starfsfólki Höfða á Akranesi eru færðar
sérstakar þakkir fyrir góða umönnun.
Ágúst Gíslason,
Gísli Ágústsson, Jóhanna Kristín Teitsdóttir,
Samúel Ágústsson, Anna Berglind Einarsdóttir,
Guðlaugur A. Ágústsson, R. Edda Hafsteinsdóttir,
Ingibjörg Ágústsdóttir, Már Einarsson,
Arnar H. Ágústsson, Steinunn Ó. Benediktsdóttir
og ömmubörn.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Neðst á forsíðu mbl.is má finna
upplýsingar um innsendingarmáta og skilafrest. Einnig má smella á
Morgunblaðslógóið efst í hægra horninu og velja viðeigandi lið
Minningargreinar