Morgunblaðið - 16.08.2013, Síða 47

Morgunblaðið - 16.08.2013, Síða 47
AF LISTUM Anna Jóa annajoa@hi.is Það hafði verið að angra mighér heima hvernig nátt-úrugripir hafa verið settir fram, því það snýst allt um upplýs- ingar en ekki hið sjónræna,“ segir myndlistarmaðurinn Sara Riel í við- tali við Morgunblaðið (07.07.13). Þessar hugleiðingar hennar urðu kveikjan að sýningunni Memento Mori – Náttúrugripasafn sem nú stendur yfir í Listasafni Íslands. Þar getur að líta fjölbreytt „nátt- úrugripasafn“ í frjálslegri og list- rænni túlkun Söru – og vissulega hefur sýning hennar yfirbragð hefðbundins náttúrugripasafns og raunar einnig vísindasafns. Þessi orð mætti einnig heimfæra á hönn- uði sýningarinnar Silfur Íslands í Þjóðminjasafni Íslands, hjónin Steinunni Sigurðardóttur fatahönn- uð og Pál Hjaltason arkitekt. Í öllu falli hefur fagurfræðilegi og sjón- ræni þátturinn verið hafður að leið- arljósi við metnaðarfulla uppsetn- ingu silfurgripanna á sýningunni. Þar eru í tiltölulega litlu rými til sýnis hátt í 2.000 gripir og hefur upplýsingum um hvern grip fyrir sig einfaldlega verið sleppt. Fram- setningin er vel heppnuð, hún leiðir hugann að álfahelli og hefur yfir sér blæ innsetningar í listasafni.    Á sýningunum Silfur Íslandsog Memento Mori – Nátt- úrugripasafn skarast þannig að sumu leyti þrjár megingerðir safna; Þjóðminjasafnið, Listasafnið og Náttúrugripasafnið. Sýningarnar eru haldnar í tveimur af skil- greindum höfuðsöfnum landsins, og síðarnefnda sýningin skírskotar jafnframt til langvarandi að- stöðuleysis þriðja höfuðsafnsins, Náttúruminjasafns Íslands. Safn- eign þess er hvergi aðgengileg al- menningi – sem óneitanlega skýtur skökku við í lýðræðislegri sögu vestrænna safna – en það stendur vonandi til bóta. Tilurð þessara safna er fram- sýnu og stórhuga fólki að þakka; vegna stofnunar forngripasafnsins fyrir 150 árum (Listasafn Íslands og Náttúrugripasafn Íslands voru síð- an stofnuð á 9. áratug 19. aldar) má nú meðal annars líta augum hið stóra safn íslenskra silfurgripa, sem spannar tímabilið frá miðöldum til síðastliðinnar aldar, á afmælissýn- ingunni í Þjóðminjasafni Íslands. Þar á sér stað mikilvægt starf sem tengist varðveislu, rannsóknum og miðlun á menningararfinum. Safnið hefur í ár gefið út hið veglega tveggja binda rit, Íslenzk silf- ursmíð, sem er afrakstur áratuga- langra rannsókna Þórs Magn- ússonar, fyrrverandi þjóðminjavarðar, á þessum dýr- gripum. Í bókinni eru m.a. ítarlegar upplýsingar um valda gripi í eigu safnsins.    Sýningin Silfur Íslands end-urspeglar áherslur í sam- tímasafnafræði um að safnið eigi að koma til móts við samfélagið og vera lifandi og öflugur vettvangur fræðslu, þekkingarmiðlunar og merkingarsköpunar. Steinunn og Páll höfða til ímyndunarafls sýning- argesta og gera þeim kleift að mynda tengsl við fortíðina og hina gömlu gripi á lifandi, aðgengilegan og myndrænan hátt. Þannig er stuðlað að auknum áhuga almenn- ings á langri og merkri hefð, frá- bæru handverki og listfengi – og þótt lesa megi grunnupplýsingar á skýringartextum á vegg bíður bók Þórs Magnússonar þeirra sem vilja sækja sér meiri fróðleik. Með upp- setningunni undirstrika þau list- rænt gildi gripanna og fegurð- arþrána sem að baki býr. Bikarar standa eins og lokkandi álfastaup á eilítið draumkenndum stöllum, í birtu kastljósa, silfurskeiðar fara á „listrænt flug“ og hverfa eins og skæðadrífa inn í myrkrið og mynda dramatískt skuggaspil. Belti hlykkj- ast eins og snákar og aðrir gripir hafa lögun blóma eða skordýra. Þarna virðist náttúrugripasafnið ekki langt undan. Þótt sýningarhönnuðirnir leiði flokkunar- og skráningarkerfi safnsins að miklu leyti hjá sér (og haldi upplýsingamagninu í skefj- um), þá er hugarflug þeirra heft af hverfulleika og „hverfanleika“ sýn- ingargripanna. Mununum í „hell- inum“ hefur verið komið fyrir í sér- hönnuðum glerbúrum (með réttu rakastigi og ljósmagni). Þannig fell- ur ekki á silfrið og munirnir, sem hagleiksmenn að fornu og nýju hafa farið höndum um – og sem sumir hverjir hafa ratað sem silfurskeiðar í munn – eru ósnertanlegir. Safnið bregður á leik en það bregst ekki varðveisluhlutverki sínu.    Sara Riel getur gefið sér lausantauminn á sýningu sinni, sem er allsherjar myndlistarinnsetning, en kýs á hinn bóginn að líkja eftir hinu dæmigerða evrópska nátt- úrugripasafni. Handverk og hugar- flug listamannsins skapar verk sem byggjast í senn á hefðbundnum og nýrri aðferðum og því eru „grip- irnir“ á sýningunni, sem eiga fyr- irmyndir í náttúrunni, síður en svo dæmigerðir. En í heild sækist Sara eftir því með sýningarframsetning- unni að endurskapa þunglamalegt og grúskkennt útlit og andrúmsloft 19. aldarinnar og hún hefur flokk- unarkerfi náttúrufræðanna að leið- arljósi. Samtímalegur áhugi og end- urmat á hlutverki safna býr þarna vitaskuld að baki. Safnið er þá not- að sem miðill í sjálfu sér og gefur tilefni til íhugunar um eðli safna og söfnunar. Sýning Söru minnir vissu- lega á að náttúrugripasöfn fela óhjákvæmilega í sér afbökun nátt- úrunnar (uppstoppuð dýr eru klass- ískt dæmi um það). Þótt framsetn- ingin skírskoti til fortíðar höfðar sýningin til ímyndunaraflsins og kveikir hugleiðingar um samband manns og náttúru.    Á safnasýningunum Silfur Ís-lands og Memento Mori – Nátt- úrugripasafn er að finna áþreif- anlegt safn muna, annars vegar sameiginlegan arf þjóðar, hins veg- ar persónulegt safn myndlist- armanns. Önnur sýningin færist á vissan hátt undan hefðbundnum skráningar-, flokkunar- og sýning- arkerfum safna en hin sækir á nos- talgískan hátt í hefðbundna gerð þeirra og fagurfræði. Báðar byggj- ast þó að grunni til á sköp- unarkrafti náttúru og manns; á menningarlegri ímyndun og list- fengi. Hvað mun fyrirhugað Nátt- úruminjasafn Íslands bera í skauti sér? Safnasamræða Morgunblaðið/Eggert Silfur Gestir virða fyrir sér silfrið við opnun sýningarinnar Silfur Íslands í Þjóðminjasafninu 24. febrúar sl. Silfur Gestir virða fyrir sér silfrið við opnun sýningarinnar Silfur Íslands í Bogasal Þjóð- minjasafnsins 24. febrúar sl. » Önnur sýninginfærist á vissan hátt undan hefðbundnum skráningar-, flokkunar- og sýningarkerfum safna en hin sækir á nostalgískan hátt í hefð- bundna gerð þeirra og fagurfræði. MENNING 47 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 16. ÁGÚST 2013 Nýr 4ra rétta seð ill og A la Carte í Perlunni Perlan • Sími 562 0200 • Fax 56 2 0207 • perlan@perlan.is • ww w.perlan.is Gjafabréf Perlunnar Góð gjöf við öll tækifæri

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.