Morgunblaðið - 09.07.2014, Síða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 9. JÚLÍ 2014
Nú undir lokin þegar við vorum
báðar hættar að vinna kallaði
Ebba mig oft til sem varamann-
eskju í bridshópinn sem hún spil-
aði með hjá öldruðum í Garðabæ.
Það slitnaði aldrei þráðurinn sem
við spunnum ungar.
Við þökkum vinkonu okkar
kærleiksríka samfylgd og vin-
áttu. Elsku Palli, missir þinn er
mikill. Við sendum þér og allri
ykkar góðu fjölskyldu innilega
samúðarkveðju.
Anna og Leifur.
Elsku Ebba mín er farin eftir
erfiðan sjúkdóm sem engan gat
grunað að myndi taka hana frá
okkur.
Við Ebba vorum eins og systur
þótt hún hafi verið móðursystir
mín. Þegar ég heimsótti ömmu og
afa í Skerjó frá Ameríku var allt-
af tilhlökkun að hitta Ebbu. Við
vorum alltaf bestu vinkonur. Hún
var alltaf svo ráðagóð, hjálpsöm
og skynsöm annað en ég, svo
fljótfær eins og hún sagði og
vissi.
Ebba var svo flink við garðinn
sinn og lagin við allt sem hún
snerti og svo listræn, að skera út
fugla, hunda og fleiri æðislegar
fígúrur. það var sama hvað hún
tók sér fyrir hendur, hún var svo
listræn og dugleg. Svo voru það
hundarnir, það sem hún elskaði
þá og var natin við að ala þá upp
og fara með á sýningar og vinna
auðvitað fullt af verðlaunum.
Hún var sérstök í öllu sem hún
tók að sér og dugleg í badminton,
golfi og öllum íþróttum sem hún
stundaði. Hún var mjög heilbrigð
kona.
Aldrei man ég eftir að Ebba
hafi fengið flensu eða kvef. Hún
var afskaplega heilsuhraust
þangað til fyrir nokkrum árum,
þegar þessi vágestur lagðist á
hana. Ég man, í sjötugsafmæl-
inu hennar, hvað hún naut þess
að hafa alla krakkana í veisl-
unni, börn og barnabörn. Það
skein úr augum hennar ánægja
sem ég hef aldrei séð áður sem
var svo yndisleg tilfinning. Ég
minnist svo margs skemmtilegs,
frá æsku okkar og til dagsins í
dag, sem ég geymi í mínu hjarta
þar til við hittumst á ný. Elsku
Palli, Þórður, Rakel, Kristján
Leifur og ykkar fjölskyldur, ég
sendi ykkur innilegustu samúð-
arkveðjur og Guð veri með ykk-
ur.
Doris Róbertsdóttir
og fjölskylda.
Ó, undur lífs, er á um skeið
að auðnast þeim, sem dauðans beið –
að finna gróa gras við il
og gleði í hjarta að vera til.
Hve björt og óvænt skuggaskil.
Ei sá ég fyrr þau skil svo skýr.
Mér skilst hve lífsins gjöf er dýr
– að mega fagna fleygri tíð
við fuglasöng í morgunhlíð
og tíbrá ljóss um loftin víð.
(Þorsteinn Valdimarsson)
Þetta ljóð kom upp í huga okk-
ar, þegar kær vinkona okkar er
kvödd í dag. Við kveðjum Ebbu
eftir margra ára vináttu með
sorg í hjarta, en þakklát fyrir all-
ar góðu stundirnar sem við áttum
saman, bæði hér á landi og úti í
Danmörku.
Við minnumst Ebbu sem stór-
glæsilegrar konu með mikinn
persónuleika. Vart er hægt að
hugsa sér indælli manneskju.
Guð geymi hana og við sendum
öllum aðstandendum okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Ása og Guðmundur.
Við minnumst Stefaníu Pét-
ursdóttur, Ebbu, með mikilli
virðingu.
Þegar vinur okkar, Páll Bragi
Kristjónsson, loks festi ráð sitt
eftir lífleg ungdómsár, vorum við,
sem höfðum þekkt drenginn um
langa hríð, hugsi. Gæti einhver
hamið þennan gæðing sem átti til
gönuhlaup og við höfðum gefist
upp á að temja svo okkur líkaði?
Okkur varð fljótt ljóst að betur
hafði til tekist en við þorðum að
vona. Hér var komin til sögunnar
kona sem hafði til að bera ró-
lyndi, festu og kímni sem reynd-
ist ásamt kostum eiginmannsins
leggja grunninn að varanlegu og
yndislegu hjónabandi.
Ebba var glæsileg kona. Hún
var keppniskona í handbolti á
yngri árum og stundaði badmin-
ton eða aðrar íþróttir alla tíð.
Kappsöm var hún og ræktaði um-
hverfi sitt, hvort sem það var
heimilið, garðurinn eða fjölskyld-
an. Þegar fjárráð voru þröng á
fyrstu búskaparárum ungu
hjónanna kom hún upp fönguleg-
um kynstofni maðka í garðinum
sem hún seldi til búsdrýginda.
Seinna voru það blóm eða
hundar, og svo raunar fjölskyld-
an öll. Hún var ræktunarsnilling-
ur. Eiginmaðurinn taldi sig að-
eins vera vinnumann hennar í
þessum efnum. En það er fallegt
dæmi um ást þeirra hvernig hann
hefur lagt sig fram um að halda
garðinum í góðu horfi þegar veik-
indin voru farin að hindra Ebbu í
að sinna garðinum.
Okkur er ofanlega í huga
hvernig Ebba stóð sem klettur
við hlið eiginmanns síns þegar
ýmis boðaföll skullu á. Og við
fundum einnig hver hugur Páls
Braga var til Ebbu sinnar. Þar
var gagnkvæm virðing og vænt-
umþykja.
Við biðjum Guð að styrkja vin
okkar og fjölskylduna alla.
Sigríður Halldóra (Sigga
Dóra) og Ásgeir Thorodd-
sen, Sigríður og Sigurður G.
Thoroddsen.
Lífið öllu langt af öllu ber,
lífi duftið þjónar,
lífi birtan löguð er
líf sér haminn prjónar.
Ei mun guð sitt aðalverk
aftur niður rífa, lífið.
Sú hans stundan sterk
stendur tíð eilífa.
(Björn Gunnlaugsson).
Góð vinkona og fyrrverandi
nágranni hefur nú kvatt, löngu
fyrir tímann finnst okkur sem
þekktum hana, því að hún var
lengst af svo lífsglöð og kraftmik-
il, að það var eins og hún yrði allt-
af til staðar hérna megin. Við
kynntumst Stefaníu Ingibjörgu
Pétursdóttur, sem kölluð var
Ebba, og manni hennar, Páli
Braga Kristjónssyni, og fjöl-
skyldu þeirra árið 1980, þegar við
fluttumst í Litla Skerjafjörð og
þar bjuggum við raunar í húsi
sem foreldrar hennar, Pétur og
Jórunn, byggðu upp úr 1930 að
Þjórsárgötu 3, en þau hin fyrr-
nefndu bjuggu þá í Fossagötu 8.
Nú hefur Rakel dóttir Páls og
Ebbu tekið við nýrra húsinu
ásamt manni sínum, Óskari Sig-
urðssyni, en Karlotta María
Leosdóttir, tekið við því eldra
með frönskum manni sínum,
Hugues Louis Marie Pons, svo að
báðar fjölskyldurnar búa enn að
hluta til á gömlu slóðunum, hvor
með sínum hætti, þótt millikyn-
slóðin hafi fyrir nokkru flust burt
af miðbæjarsvæðinu í Reykjavík.
Þau voru ávallt góðir nágrannar,
Ebba og Páll Bragi, meðan við
bjuggum öll þarna vestur frá, og
börnin undu sér vel saman, alltaf
velkomin í bæði húsin og fóru
óspart á milli.
Þegar við misstum son og
bróður, Gunnar Leó Leosson,
með snöggum hætti um mitt árið
2007, komu þau Ebba og Páll
Bragi í heimsókn til okkar til að
veita okkur styrk og samhygð og
Kristján Leifur Pálsson skrifaði
hlýja og hjartnæma minningar-
grein um leikbróður sinn í Morg-
unblaðið. Við minntumst m.a. við
þetta tækifæri með þeim margra
góðra og gamalla stunda saman
og þökkum þeim öllum af hjarta
þá vináttu sem þau sýndu okkur
þá og bæði fyrr og síðar. Síðast
heimsóttum við þau út á Arnar-
nesið, en þar hafa þau nú búið um
nokkurt skeið. Við sendum nú
Páli Braga og fjölskyldu hans og
Ebbu okkar innilegustu samúð-
arkveðjur og biðjum þess að
minningin um frábæra mann-
eskju, velviljaða, þokkafulla og
greinda, megi orna þeim sem
lengst, minningin um hana sem
maka, móður, tengdamóður og
ömmu. Nú er þessari sameigin-
legu vegferð með henni lokið í bili
en öll munum við hittast á ann-
arri ströndu síðar. Eilífðin bíður
okkar þar og fólkið okkar sem
kvatt hefur hérna megin. Megi
blessun fylgja fjölskyldum Páls
Braga og Ebbu um framtíð alla.
Guðrún Karlsdóttir frá
Stóru-Borg, Leo J.W.
Ingason, Karlotta María
Leosdóttir.
Ég þakka fyrir daginn sem ég
hitti Stefaníu vinkonu mína, það
var einn af mínum gæfudögum.
Ég þakka vináttuna, glæsileik-
ann, gleðina, hispursleysið, hug-
rekkið og hreinskilnina. Ég
þakka ekki síður traustið, hug-
myndirnar um líf með reisn, sam-
töl um að standa með sínum og
elska börnin sín takmarkalaust,
og spjall um garðrækt, dýrin og
ekki síst bókmenntir. Stefanía sá
lífið í lit og trúði á endurnýjun í
anda og verki. Það lét heldur
engan ósnortinn að fylgjast með
þeirri fallegu ást sem hún átti til
lífsförunautar síns. Gleðin á
Fossagötunni í fyrstu heimsókn
minni þangað hefur fylgt mér
sem fullkomin mynd um fallegt líf
og vinkona mín lifði sannarlega
fallega til hinstu stundar, umvaf-
in kærleika og ást sem hún sjálf
veitti svo rausnarlega af í gegn-
um lífið. Tími hennar var kominn,
um það varð ekki samið. Elsku
hjartans fjölskylda, mínar dýpstu
samúðarkveðjur og takk fyrir að
fá að vera ykkur samferða.
Arnrún Kristinsdóttir (Rúna).
Góður félagi er fallinn frá. Það
er með hlýhug sem við í Inner
Wheel Görðum minnumst félaga
okkar sem nú er fallinn frá. Hún
háði baráttu við illvígan sjúkdóm
sem hafði þau áhrif að hún gat
minna tekið þátt í félagsstarfi
okkar síðustu misserin.
Hún gekk til liðs við okkur í
Inner Wheel Görðum árið 2005
og var góður liðsmaður í glað-
værum hópi kvenna sem starfa í
félaginu okkar sem hefur vinátt-
una að leiðarljósi. Stefanía var
glaðsinna og jákvæð, það fylgdi
henni glaðværð. Hún fylgdi mál-
um eftir og þau verkefni sem hún
tók að sér leysti hún af trúfestu
og alúð. Hún var góður félagi og
það er skarð fyrir skildi í hópnum
okkar. Undir merkjum Inner
Wheel höfum við átt skemmtilegt
samstarf og vináttu sem ber að
þakka. Saman eigum við ljúfar
minningar um ánægjuríka sam-
veru og vináttu sem hlýjar á
kveðjustund.
Minningin um ljúfan félaga
okkar varir að eilífu. Fjölskyld-
unni sendum við okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Góður Guð
varðveiti Stefaníu.
F.h. félaga í Inner Wheel
Görðum,
Laufey Jóhannsdóttir.
Fyrir nokkrum árum kom hún
með vinkonu sinni inn í hópinn
okkar og setti sinn hressilega
svip á hann. Hún tálgaði og mál-
aði margs kyns hunda og fugla og
kom þeim einkar smekklega fyrir
á undirstöðum og greinum.
Þegar hún varð sjötug voru
teknar fjölskyldumyndir sem
hún sýndi með miklu stolti og
gleði. Fallegu fjölskylduna sína.
Og þegar veikindin ruddust yfir
hana sagðist hún ekki ætla að
kvarta, hún hefði átt sjötíu góð ár
og það væri meira en margur
annar. Hún mætti á meðan stætt
var, líka í frjálsu tímana og naut
þar fallegs stuðnings eiginmanns
síns og félaganna. Stefanía fyllti
vel sætin sín, bæði í starfi og
kaffihléum, samræðurnar lífleg-
ar og glaðlegar. Við, sem vorum
með henni munum sakna hennar
í framtíðinni.
Í fyrra komust þau hjónin
stundarkorn í ánægjulega sam-
verustund okkar í Skorradalnum
en nú í sumar var þeirra saknað
úr góðum og glöðum hópi.
Að leiðarlokum sendum við
eiginmanni, afkomendum og öðr-
um þeirra nánustu innilegustu
vinakveðjur og biðjum þeim far-
sældar og gæfu um ókomna tíð.
F.h. morgunsmíðahópsins í
Garðabæ,
Jóna Valgerður
Höskuldsdóttir.
Þegar við hugs-
um til langömmu okkar kemur
það einna helst í hugann hvað hún
var mikið náttúrubarn. Þess
vegna þykir okkur viðeigandi að
minnast hennar með þessu ljóði.
Af þér er ég kominn undursamlega jörð:
eins og ljós skína augu mín á blóm þín
eins og snjór lykja hendur mínar um
grjót þitt
Birgit Bang
✝ Birgit Bangfæddist í Árós-
um í Danmörku 13.
maí 1936. Hún lést
á Heilbrigðisstofn-
uninni Sauð-
árkróki 19. júní
2014.
Útför Birgitar
fór fram í kyrrþey
að hennar ósk.
eins og blær leikur and-
ardráttur minn um gras
þitt
eins og fiskur syndi ég í
vatni þínu
eins og fugl syng ég í
skógi þínum
eins og lamb sef ég í
þínum mó.
Að þér mun ég verða
undursamlega jörð:
eins og sveipur mun ég
hverfast í stormi þínum
eins og dropi mun ég falla í regni þínu
eins og næfur mun ég loga í eldi þínum
eins og duft mun ég sáldrast í þína
mold.
Og við munum upp rísa undursamlega
jörð.
(Jóhannes úr Kötlum.)
Sunna Lind og Birta Líf.
✝
Kærar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður, ömmu og langömmu okkar,
ARNRÚNAR S. SIGFÚSDÓTTUR,
Prestastíg 9,
Reykjavík.
Eiður Guðjohnsen,
Arnór Guðjohnsen, Anna Borg,
Ragnheiður Guðjohnsen, Aðalsteinn Sigurðsson,
Sigríður M. Guðjohnsen, Björgvin I. Ormarsson,
Þóra K. Guðjohnsen, Andrew T. Mitchell,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, sonar, föður okkar, afa og
bróður,
ÓMARS JÓNASSONAR
húsasmiðs,
Engihjalla 11,
Kópavogi,
sem lést föstudaginn 16. maí.
Sérstakar þakkir til alls starfsfólks 11B og 11G
á Landspítalanum, sem sýndi honum og okkur
mikla alúð og hlýju við umönnun hans.
Kristín Björgvinsdóttir,
Úrsúla Guðmundsson,
Guðmar Ómarsson, Andrea A. Guðjónsdóttir,
Karen Ómarsdóttir,
Ómar Ómarsson,
Alexandra Eir Davíðsdóttir, Viktor Sveinsson,
Kristín Birta Davíðsdóttir,
Sigríður Ása Guðmarsdóttir,
Helena Jónasdóttir,
Richard Jónasson.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
ARNMUNDUR ÓSKAR ÞORBJÖRNSSON,
Hraunbúðum,
áður Brimhólabraut 6,
Vestmannaeyjum,
lést fimmtudaginn 3. júlí.
Útförin fer fram frá Aðventkirkjunni í
Vestmannaeyjum þriðjudaginn 15. júlí kl. 14 30.
Ásta Arnmundsdóttir, Sigurður Jónsson,
Gyða M. Arnmundsdóttir, Viðar M. Aðalsteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og dóttir,
HREFNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Eskihlíð 8,
Sauðárkróki,
lést laugardaginn 5. júlí.
Útför hennar fer fram frá Dómkirkjunni
miðvikudaginn 16. júlí kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Einar Einarsson,
Lind Einarsdóttir,
Guðmundur Ingvi Einarsson,
Arndís María Einarsdóttir,
Guðfinna Jóhannesdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, sonur, bróðir og afi,
ÞORVALDUR JÓNSSON
framkvæmdastjóri,
Kotárgerði 1,
Akureyri,
lést á heimili sínu laugardaginn 28. júní.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 14. júlí kl. 13.30.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Heimahlynningu
á Akureyri eða Krabbameinsfélag Akureyrar.
Harpa Viðarsdóttir,
Jón Viðar Þorvaldsson, Anna Rósa Halldórsdóttir,
Karen Birna Þorvaldsdóttir, Valþór Ingi Einarsson,
Sigrún Stella Þorvaldsdóttir,
Jón I. Þorvaldsson, Sigrún Stella Jónsdóttir,
Helgi Jónsson, Halla Harðardóttir,
Eiður Bekan og Egill Ernir
og aðrir aðstandendur.
✝
Þökkum innilega öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu,
langömmu og langalangömmu,
GUÐRÚNAR GUÐNADÓTTUR
frá Kirkjulækjarkoti í Fljótshlíð,
síðast til heimilis á Dvalarheimilinu Ási í
Hveragerði.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á Dvalarheimilinu Ási fyrir
frábæra umönnun.
Gunnar Helgi Guðmundsson, Jóna Baldvinsdóttir,
Guðni Marís Guðmundsson, Helga Jóhanna Jósefsdóttir,
Samúel Jóhann Guðmundsson, Kolbrún Guðmundsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.