Morgunblaðið - Sunnudagur - 06.07.2014, Blaðsíða 41

hafði samþykkt þessa óvenjulegu reikninga afsaka
skýrsluhöfundar það með því að þar sem seðla-
bankastjórinn hafi verið vanhæfur hafi allir starfs-
menn bankans verið það líka. Enginn þeirra gat því
staðfest greiðslu reiknings með áritun sinni. Ef um
löglega greiðslu til bankastjórans er að ræða hafa þeir
sem sjá um greiðslur fyrir bankann fulla heimild til að
afgreiða þær og/eða gera athugasemdir og óska eftir
skýringum. Annars væri ekki hægt að greiða banka-
stjóranum laun eða aðrar greiðslur um hver mán-
aðamót. Embættismennirnir hafa bæði rétt og skyldu
til að kanna, þegar mál er óvenjulegt, hvort formskil-
yrði, eins og samþykkt bankaráðsins, liggi fyrir. Fletta
hefði mátt staðfestum fundargerðum bankaráðsins,
sem allmargir embættismenn bankans hafa aðgang
að. Eins hefði mátt spyrja annan hvorn, bankastjórann
eða aðstoðarbankastjórann, hvort greiðslan væri lög-
mæt. Það er ekki annað að sjá en að þau pólitísku
skoðanasystkin Már Guðmundsson og Lára Júl-
íusdóttir hafi verið mánuðum saman að bralla með
þessar greiðslur til Más og farið vitandi vits framhjá
bankaráðinu, eina aðilanum sem hugsanlega hefði
mátt taka slíka ákvörðun. Margir fundir eru haldnir í
bankaráðinu, þar sem þau sitja bæði, og hvorugt
þeirra upplýsir um málið. Bæði hafa þó augljósa upp-
lýsingaskyldu. Brotaviljinn er því einarður. Án Morg-
unblaðsins væri málið enn í þagnargildi.
Æpandi þögn
Það sem vekur mesta athygli, en er ekki minnst á í
skýrslu Ríkisendurskoðunar, er það að innri endur-
skoðandi bankans kemur aldrei auga á hin augljósu
misferli, þótt þau standi yfir svona lengi. Ekki verður
séð að bankastjórinn, aðstoðarbankastjórinn, formað-
ur bankaráðsins eða rekstrarstjórinn, sem innir
greiðslurnar af hendi án þess að samþykkja þær, hafi
nokkru sinni leitað til innri endurskoðandans um álit á
málinu. Vafalítið hlýtur að vera að innri endurskoðandi
hefði tekið í taumana hefði hann vitað hvað var um að
vera, og væntanlega kallað til lögreglu.
Ekki verður séð af skýrslu Ríkisendurskoðunar að
við yfirferð málsins hafi nokkru sinni verið rætt við
innri endurskoðandann um það hvernig þetta mál
mætti hafa farið framhjá því embætti. Nú hefði það átt
að vera hægðarleikur, þar sem innri endurskoðandi
bankans, sá aðili sem hefði átt að setja puttann á þá
brotastarfsemi sem þarna átti sér stað, er systir rík-
isendurskoðanda. Er það með miklum ólíkindum að
ríkisendurskoðun, sem túlkar vanhæfisreglur um
starfsmenn Seðlabankans svo vítt, eins og gert er í
álitinu, skuli ekki hafa séð að Ríkisendurskoðandi var
vita vanhæfur til að fara með mál af þessu tagi og
raunar aðallögfræðingur og staðgengill hans einnig,
þegar af þeirri ástæðu og vegna annarra tengsla sem
eru þýðingarmikil í málinu.
Hvað næst?
Mál þetta hefur þegar skaðað mjög trúverðugleika
bankastjórans og fyrrverandi formanns bankaráðsins
og Ríkisendurskoðun kemur óneitanlega löskuð frá
málinu. Hvað er til ráða? Bankaráðið getur óskað eftir
því að forsætisnefnd Alþingis setji þegar í stað annan
ríkisendurskoðanda til að fara með málið. Þá getur
bankaráðið, eða einhver bankaráðsmanna, óskað eftir
því að aðrir aðilar taki að sér rannsókn málsins.
Það eina sem er ljóst á þessu stigi er að þetta mál
getur ekki fengið þá meðhöndlun sem það hefur fengið
fram að þessu.
Morgunblaðið/Eggert
* Ef um löglega greiðslu tilbankastjórans er að ræða hafa þeir sem sjá um greiðslur
fyrir bankann fulla heimild til að
afgreiða þær og/eða gera athuga-
semdir og óska eftir skýringum.
Annars væri ekki hægt að greiða
bankastjóranum laun eða aðrar
greiðslur um hver mánaðamót.
6.7. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 41