Morgunblaðið - Sunnudagur - 20.07.2014, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - Sunnudagur - 20.07.2014, Blaðsíða 42
42 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20.7. 2014 Viðtal A gnar Sverrisson er eini Íslend- ingurinn sem hlotið hefur Mic- helin-stjörnu en í um 15 ár hef- ur hann verið búsettur í Bretlandi og rekur í dag einn virtasta veitingastað London, Texture, en allt í allt rekur hann fjóra veitingastaði í borginni. Hann og einn þekktasti sjónvarpskokkur Breta og jafnframt einn virtasti kokkur þar í landi; Raymond Blanc, eru afar góðir vinir og Agnar kallar Blanc lærimeistara sinn. Blanc sá fljótt hvað bjó í Agnari og hvaða árangri hann gæti náð. Vinátta þeirra er einstök og fyrir stuttu birtist í sunnudagsútgáfu Indep- endent viðtal við þá félaga um hvernig þeir kynntust. Þeir félagar eru nýkomnir úr Bláa lóninu þegar við hittumst á Hótel Marína. Á staðn- um eru Bretar sem blaðamaður og ljósmynd- ari gefa sig á tal við meðan beðið er eftir að félagarnir renni í hlað og það spyrst út að við séum að bíða eftir Raymond Blanc. Auðvitað er það svipað og vera að bíða eftir Nigellu eða Jamie Oliver. Við Íslendingar, sem lærum hvaða erlendu kokkar eru þekktir í gegnum sjónvarp, þekkjum Blanc minna því þættir hans hafa ekki enn verið sýndir hérlendis. Áður en lengra er haldið er rétt að gera að- eins betur grein fyrir því hversu stórt númer Blanc er ytra. Fyrsti veitingastaðurinn hans, sem hann opnaði 1977, Les Quat’Saisons, í Oxford, hlaut 2 Michelin-stjörnur og sá næsti, sem hann er frægastur fyrir, Le Manoir aux Quat’Saisons, er eina sveitahótelið í Bretlandi sem hefur fengið 2 Michelin-stjörnur á 30 árum. Þar lendir frægðarfólk stundum á þyrlum til að snæða. Hann er líka þekktur fyrir grillstaði kennda við hann sjálfan, um 20 staði í Eng- landi. Hann er lærifaðir margra þekktustu kokka Bretlands og hefur alið af sér um 20 Michelin-stjörnukokka. Árið 2007 tók hann við heiðursorðu hennar hátignar í Bretlandi, OBE, orðunni sem að- eins fólk á borð við Bítlana fær, fyrir ástríðu sína og baráttu við að vekja almenning til umhugsunar um gildi hollra máltíða sem hluta af góðu fjölskyldulífi. Í fyrra tók hann við æðstu heiðursorðu sem veitt er í Frakk- landi, Legion d’Honneur. Það er vonandi að matreiðsluþættir hans sem sýndir hafa verið á sjónvarpsstöðum BBC, seríur á borð við The Very Hungry Frenchman og Kitchen Secrets eða nýjustu þættirnir hans, How to Cook Well, verði sýndir hér á landi. Það er af ótal mörgu að taka af ferli Raymonds Blanc en þess má að lokum geta að Blanc er forseti samtaka sjálf- bærra veitingahúsa og sendiherra sjálfbærra útgerðarbæja í Bretlandi. Hann er varaforseti lífrænnar garðræktunar og hefur verið í far- arbroddi slíkrar ræktunar í Bretlandi. Hann vinnur náið með Konunglega garðyrkju- samfélaginu. Ágætur lesandi hlýtur að vera búinn að ná því hvers konar stærð maðurinn er í Bretlandi en síðast en ekki síst má nefna að hann hefur eitthvað sérstakt og mikið fram að færa til matargerðar í heiminum og hann hefur verið andlegur stuðningur við Agnar og haft óbilandi trú á honum. Blanc hvíslar því að blaðamanni þegar Agnar bregður sér frá að hann hafi lengi vilj- að að Agnar gerði eitthvað líka í heimalandi sínu. Enda þekkir Blanc það sjálfur að ræt- urnar eru sterkar þrátt fyrir búsetu erlendis – sjálfur er hann franskur. Fengið ótal tilboð um að koma heim Agnar er sestur aftur. Hvað kemur til að einn stærsti kokkur Breta tekur íslenskan kokk undir sinn verndarvæng? „Ég vil taka það fram að ég get ekki tekið neitt kredit fyrir það sem Agnar hefur verið að gera. Hann kom til starfa hjá mér á Le Manoir og þar kynntist ég honum fyrst. Ég sá strax að hann hafði eitthvað sérstakt, hann var ótrúlega duglegur, hann vinnur tvöfalt á við flesta, er forvitinn og hafði þann eig- inleika til að bera sem börn hafa – að vilja vita meira og spyrja spurninga. Ég hef haft margt fólk í vinnu hjá mér og veit alltaf um leið ef menn hafa það sem þarf til að skara fram úr,“ segir Blanc. „En það má ekki skilja þetta sem svo að Agnar þræli bara og þræli – það sem hann hefur líka er skýr sýn og hug- sjónir og hann vill vinna með fólki og gefa af sinni þekkingu. Þegar Agnar vildi fara og opna sinn eigin stað vissi ég að hann væri á réttri leið með það og hvatti hann eindregið þess. En eins og ég segi. Agnar hefur lagt nótt við dag síðustu árin í vinnu, hann á allt kredit af sínu öllu.“ Agnar segir að þegar hann hafi hætt að vinna hjá Blanc og farið út í að opna sína eig- in staði hafi Raymond verið óbilandi í að plögga Texture sem steinsnar frá Oxford- stræti. Fljótlega bættust við þrír staðir sem Agnar opnaði í viðbót, undir heitinu 28°-50°. Agnar segir það hafa hjálpað mjög í stóru samfélagi að maður á borð við Raymond Blanc mælti með Texture hvar sem hann kom fram í viðtölum. Agnar hefur fengið ótal boð um að opna veitingastaði hér heima eftir að fólk sá hversu magnaða hluti hann var að gera í London. Hann hefur ekki hingað til séð að það gengi upp enda nóg að gera úti og erfitt að reka veitingastað frá útlöndum. Loksins þegar hann ákveður að gera eitthvað hér heima kemur því mikið á óvart hvað það er ná- kvæmlega. Í stað þess að opna íburðarmikinn lúxusstað fann hann litla vegasjoppu við Miklubraut sem þarfnaðist mikilla lagfæringa. Pínulítinn stað þar sem Íslendingar hafa gætt sér á Nizza-súkkulaði og heitum pylsum í að því er manni finnst 100 ár. „Þetta verður lítill staður, með aðstöðu fyr- ir nokkra viðskiptavini innandyra en svo bíla- lúgu og einungis tvo rétti á matseðli, ham- borgara og rif. Raymond Blanc kom til landsins til að taka smá snúning á matnum og smakka hann og gefa sitt álit, svona rétt til að fullkomna hann. Þetta verður hágæða skyndibitastaður og hefur fengið nafnið Dirty Burger & Ribs en staðurinn verður opnaður í ágúst,“ segir Agnar. Maður er aldrei búinn að „meika það“ Það er svolítið gaman að lesa um fortíð þína, Agnar, og sjá að þetta er svolítið eins og týndi sonurinn sé snúinn heim. Þú sagðir í viðtali fyrir nokkrum árum að þú sæir ekki fyrir þér að koma til Íslands og reka veit- ingastaði hér – þrátt fyrir að margir hafi far- ið þess á leit. Hvað breyttist? „Já, en sonurinn er ekki alkominn. Hann er kominn með stað hér sem hægt er að reka í fjarvinnu. Ég lít ekki á þetta sem veit- ingastað sem slíkan. Þetta er skyndibita- staður sem er allt annað. Þegar maður opnar veitingastað þýðir það að ég þarf að vera til- tækur allan sólarhringinn og sjá til þess að allt sé í lagi. Þess vegna er ég að opna stað sem er með aðeins tveimur réttum. Ég á ekki að þurfa að vera þarna alltaf og horfa á þetta daginn út og daginn inn. Það væri of mikil skuldbinding fyrir mig út af mínum rekstri í London. Svo er ég með góðan félaga minn, æskuvin minn Gylfa Harðarson, sem mun reka staðinn fyrir mig. Faðir minn, Sverrir Agnarsson, hefur þá verið í því að stjórna öll- um framkvæmdum á staðnum eins og herfor- ingi.“ Af hverju byrjaðirðu í matreiðslu? „Það var nokkuð einfalt. Það má segja að foreldrar mínir og amma og afi hafi ýtt mér út í þetta. Afi var að vinna á Hótel Sögu og þekkti þar til og ég fékk tækifæri til að koma og prófa að læra kokkinn. Ég vissi ekkert hvað ég vildi gera í lífinu og var eins og mað- ur segir „young, troubled man“. Mér leist nú ekkert á það að eiga að byrja að elda þarna á Upp á stjörnu- himinn Bretlands eftir brottrekstur hér heima EINI ÍSLENDINGURINN SEM HLOTIÐ HEFUR HINA EFTIRSTJÖRNU MICHEL- IN-STJÖRNU VAR REKINN AF HÓTEL SÖGU OG FLUTTI ERLENDIS OG OPNAÐI VINSÆLUSTU VEITINGASTAÐI LONDON ÞVÍ HANN FÉKK EKKI VINNU HÉR HEIMA. EINN ÞEKKTASTI SJÓNVARPSKOKKUR BRETLANDS, RAY- MOND BLANC SEGIST STRAX HAFA SÉÐ HVAÐ BJÓ Í AGNARI. Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is Morgunblaðið/Styrmir Kári Ný veitingastaðurinn er farinn að taka á sig glæsi- lega mynd við Miklubraut.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.