Fréttir - Eyjafréttir - 20.07.2000, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 20. júlí 2000
Fréttir
11
Sara Guðjónsdóttir:
Ekki áhugi á
sýningarstörfum

1 zíiy Jmm ■_rff| /iMgg |o [I
b/1 <v tM [1* í X. I 4 ‘\ •-> M m: ' JH JÉ[ JjH
SARA og Sigurjón með börnin tvö, Hrafnhildi Svölu og Heklu Sif.
Sara Guðjónsdóttir varð Sumar-
stúlka Vestmannaeyja 1994. Hún
var að vinna í Iþróttamiðstöðinni
þetta sumar, en var í Framhalds-
skólanum í Vestmannaeyjum og
útskrifaðist af félagsfræðibraut
sálfræðilínu árið 1995.
Keppnin var haldin á Höfðanum
eins og svo oft áður, Hafdís
Kristjánsdóttir hafði með höndum
ífamkvæmdastjóm, en auk þess naut
Hafdís aðstoðar Óla Bogga og Selmu
Ragnarsdóttur. Sara segist ekki hafa
ætlað taka þátt í keppninni. „Það var
búið að biðja mig, en ég sagði nei í
fyrstu. En ég kunni vel við hinar
stelpumar sem tóku þátt í keppninni
og ákvað því að taka þátt og sé ekkert
eftir því. Þetta var allt saman mjög
hafa þetta og máttum finna okkar
eigin takt. En það var mjög gaman
að fá að ráða þessu dálítið sjálf, sem
gerði þetta persónulegra.“
Hmnd sagðist muna vel eftir
keppninni sjálfri þó að hún hafi verið
dálítið annars hugar þegar úrslitin
vom tilkynnt. „Það var tískusýning
og dálítið erfítt í fyrstu. Daddi diskó
sá um að kynna stelpumar og það var
dálítið skrýtið þegar hann sagði hver
hefði hlotið titilinn. Eg var ekkert
farin að pæla í því hver yrði valin, en
þegar ég áttaði mig, kom það mér
mjög á óvart að vinna og mér brá
alveg rosalega, og fór alveg í keng.
Eg er ekki frá því að nokkur óvænt
gleðitár hafi líka mnnið niður
kinnamar En þetta var mjög ánægju-
legt og pabbi og mamma vom mjög
hreykin."
Hmnd sagði að ekki hefðu opnast
neinar framaleiðir í sýningarstúlku-
bransanum, þrátt fyrir sigurinn.
„Reyndar var mér boðið að taka þátt
í keppninni um ungfrú Suðurland, en
ég hafði ekki áhuga á því. Önnur
tilboð fékk ég nú ekki í þessum dúr.
En sigurlaunin í keppninni vom ferð
til Reykjavíkur, sólarlampakort á
Hressó, íþróttagalli og fullt af
skemmtilegt. Þátttaka í keppninni var
eitthvað alveg nýtt fyrir mér og mér
fannst gaman að prófa einu sinni.“
Sara sagði að undirbúningurinn
hefði ekki verið flókinn. „Undir-
búningurinn fólst aðallega í því að
koma fram á tískusýningu og að æfa
innkomur, og slíkt. Mig minnir að
meðal skemmtiatriðanna hafi verið
einhver afrískur regndans, þó var þetta
allt með mjög íslensku yfirbragði.
Svo vomm við allar í kjólum sem
Selma hafði hannað og saumað.
Stefán Hilmarsson var kynnir ásamt
einhverjum öðmm, en hljómsveit hans
Plánetan lék svo á dansleiknum um
kvöldið."
Hvemig varð þér svo við að verða
valin Sumarstúlka Vestmannaeyja?
snyrtivörum.frá Farðanum. Þetta
kom sér allt saman vel.“
Hmnd sagði að ýmislegt hefði
skeð í lffi hennar síðan hún tók þátt í
keppninni. „Eg fór að vinna í
Tvistinum og hélt síðan til
Bandaríkjanna í nám í iðjuþjálfun.
Að því loknu fór ég að vinna á
leikskóla. Þá ákvað ég að fara í
Iðnskólann og lauk þaðan námi í
tækniteiknun og fór að vinna hjá Páli
Zóphóníassyni. Núna er ég í
fæðingarorlofi. Eg og sambýlis-
maður minn, Guðmundur Óli
Sveinsson vélstjóri á Kap VE,
eignuðumst son íyrir þremur mán-
uðum, en við höfum verið saman í
átta ár. “
Hefurðu reynt að mæta á þær
sumarstúlkukeppnir sem haldnar
hafa verið?
,Já ég hef reynt það,“ sagði Hmnd.
„ Eg á mjög góðar minningar frá
keppninni 1995. Ég reikna með að
mæta núna, þó að ég hafi ekki
ákveðið það endanlega."
„Æ, Jesús minn. Þetta var nú
kannski ekki neitt stór stund svoleiðis,
en þetta var mjög gaman og skemmti-
legt, en ekki neinar sérstakar til-
finningar tengdar því þegar ljóst var
að ég hafði unnið.“
Sara sagði að í framhaldi af titlinum
hafi henni staðið til boða að taka þátt í
fegurðarsamkeppnum. „Já mér var
boðið að taka þátt í keppni urn titilinn
ungfrú Suðurland og ungfrú Island, en
ég hafði engan áhuga á því.
Sumarstúlkukeppnin er miklu frá-
bmgðnari fegurðarsamkeppnum, því í
þeim þurfti maður að koma fram í
sundbol og mér fannst það hafa miklu
meiri keim af gripasýningu og iangaði
ekkert til að taka þátt í slíku, né
yfirleitt neinu sem tengist þessum
bransa. Mig minnir að Eskimó-
módels hafí verið nýbyijað þá og það
var haft samband við mig frá þeim,
hvort ég vildi fara á skrá hjá þeim og
taka þátt í uppákomum á þeirra
vegum, en eins og ég segi áhuginn var
ekki fyrir hendi.“
Eftir stúdentspróf hélt Sara til
Danmerkur, reyndar og var búin að fá
inni á skóla í Kaupmannahöfn. „Ég
ætlaði að fara í nám í iðjuþjálfun, en
það breyttist, því ég fór að eiga böm
og á nú eitt tveggja ára og eitt þriggja
mánaða með eiginmanni mínum
Sigurjóni Andréssyni, forvamafull-
trúa hjá Sjóvá-Almennum. Eftir
Danmerkurdvölina fluttum við frá
Eyjum og höfum búið í Reykjavík
síðan. Astæða þess er aðallega
atvinnan svo langar mig til þess að
mennta mig frekar og þá f einhverju
sem tengist vinnu með böm.“
Mælirðu með því að stúlkur taki þátt í
keppni eins og Sumarstúlku-
keppninni? ,,Já, ég myndi gera það,
þó fer þetta oft mikið eftir því hversu
hópurinn er samhentur hverju sinni,
en þetta var mjög góður hópur sem
tókþáttárið 1994.“
Aldís Gunnarsdóttir:
Brotinn
hæll og
rifinn faldur
Aldís Gunnarsdóttir var valin
sumarstúlka Vestmannaeyja árið
1993 og er ein yngsta stúlkan sem
tekið hefur þátt ■' keppninni og
hlotið hefur titilinn, einungis 16 ára
gömul.
Aldís sagði að líklega hefði hún
verið helst til ung að taka þátt í
keppninni, en bætti við að hún væri
mjög ánægð með að keppnin væri
haldin ennþá og leist vel á að
stúlkumar væm ekki yngri en sautján
til átján ára, því vissulega efldi keppni
sem þessi sjálfsú-aust stúlkanna. Aldís
er ógift og bamlaus, og segist ennþá
vera á „deitaldrinum“.
Aldís sagði að það hafi nú aldrei
staðið til að hún tæki þátt í keppninni.
„Þetta var þannig að ein stelpan sem
beðin var vildi ekki vera með og benti
á mig. Ég sagist skyldi taka þátt ef
hún saumaði á mig kjól til þess að
vera í í keppninni. Það gekk eftir og
við klömbruðum svo saman kjól.“
Aldís sagði að hana minnti að
undirbúningur fyrir keppnina hafi
staðið í á aðra viku. „Af því að ég var
langyngst var ég með mikla minni-
máttarkennd gagnvart hinum stelp-
unum og taldi nokkuð ömggt að ég
ætti enga möguleika. En svo var ég
valin vinsælasta stúlkan í hópnum og
þegar það var ljóst taldi ég nú að ég
væri búin að vinna keppnina, því mér
fannst það vera sigur út af fyrir sig.
En svo þegar tilkynnt var um sigur-
vegarann, varð ég mjög hissa, því ég
átti alls ekki von á því að vinna. Sjálf
var ég viss um að önnur stelpa myndi
vinna.“
Þegar hún er spurð að því hvað hafi
ráðið úrslitum um að hún vann, sagði
hún ekki gott að segja til um það. „Ég
var kannski svona stelpuleg, eða
sakleysisleg. Eitthvert umtal var um
að ég hefði verið valin af vorkunn-
semi vegna þess að ég átti lítinn
bróður sem var fatlaður, en ég vil nú
ekki trúa því. Ég tel að þetta umtal
haf einungis verið f nokkrum
óömggum öfundarstelpum úti í homi,
fekar en að fullorðið fólk hafi komið
þessu af stað. Að minnsta kosti held
ég það nú þegar ég lít til baka. í
keppninni komum við stelpurnar fram
í tískusýningu og einhverju kynn-
ingarsjói, þar sem við kynntum
kjólana sem við vomm í og
skartgripina sem við bámm. Hins
vegar hentu mig tvö óhöpp rétt fyrir
keppnina, annars vegar brotnaði hæll
af öðmm skónum mínum og svo
rifnaði neðan af faldinum á kjólnum,
en það var bara talað um að fall væri
fararheill og það virtist eiga við rök að
styðjast ef eitthvað er því ég vann
keppnina. Ég man líka að mér fannst
ég mjög mikið máluð.“
Aldís sagðist hafa fengið mjög góð
verðlaun fyrir sigurinn. „Ég fékk fullt
af snyrtivörum, fataúttekt og ferð upp
á land með hótelgistingu. Þetta var
svona týpisk Reykjavíkurferð. Ég fór
með þáverandi kærasta mínum og ég
held að við höfum aðallega farið í bíó
á meðan við vomm í Reykjavík."
Hvemig var svo framhaldið, engir
draumar um sýningarstörf og fleiri
keppnir?
„Nei það hefði aldrei gengið því ég
var allt of lágvaxin til þess að verða
fyrirsæta og vantaði löngu leggina,
þannig að ég vissi að ég yrði aldrei
fræg fyrirsæta. Núna vinn ég hjá
Flugfélagi íslands, en eftir að ég lauk
gmnnskólaprófi fór ég í Framhalds-
skólan í Vestmannaeyjum og
útskrifaðist þaðan af félagsfræðibraut.
Síðan fór ég í MK og tók IATA
diplomapróf í ferðamálafræðum."
Aldís hefur búið í Reykjavík og
unnið hjá Flugfélagi íslands á annað
ár. „Ég er nú ekki á leið til Eyja aftur,
enda fengi ég ekki vinnu sem hentaði
námi mínu. Mér finnst samt alltaf
mjög gaman að koma til Eyja og mæti
á Þjóðhátíð."