Þjóðlíf - 01.11.1986, Blaðsíða 5

FRETTIR
Vorið 1983 frumsýndi Leikfélag
Reykjavíkur nýtt leikrit eftir íslensk-
an höfund, Þórunni Sigurðardóttur,
og var þar um frumraun Þórunnar á
sviði leikritagerðar að ræða. Og
innan fárra daga verður annað verk
Þórunnar frumsýnt hjá Þjóðleikhús-
inu. I smásjá kallar Þórunn þetta
verk sitt.
„Leikritið gerist á nokkrum mán-
uðum, þ.e. frá þessu hausti fram til
áramóta,“ segir Þórunn um verk sitt,
þá nýkomin að norðan frá Leikfélagi
Akureyrar þar sem hún stýrði upp-
færslu á leikriti finnans Hannu Mák-
ele, Herra Hú.
„Þarna koma tvenn hjón við
sögu,“ heldur Þórunn áfram. „Þrír
einstaklinganna eru læknar og það
má segja, að verkið fjalli um siðfræði
lífs og dauða, starf lækna og hjóna-
bandið. Æ, annars,“ segir hún svo og
hlær. „Það er svo fjandi erfitt að
segja frá þessu!“
En áfram höldum við að þjarma að
leikritaskáldinu og höfum eftirfar-
andi upp úr því. Hjónin sem hér um
ræðir eru einstaklingar af 68-kynslóð-
inni, voru a.m.k. ung á þeim tíma.
Þau hafa öll farið beina braut í lífinu
og stefnt upp á við og komið sér vel
fyrir. Þau hafa aldrei litið til baka yfir
farinn veg eða skoðað líf sitt. En nú
er komið að því. „Þetta er ekki síður
verk um viðbrögð karlmannsins við
erfiðleikum og hvernig hann þróast,“
segir höfundur. „Það má því segja,
að þetta sé að nokkru leyti þroska-
saga karlmanns. Þetta er einnig viss
pæling um það, hvað fólk er yfirleitt
öruggt með sig í velgengni sinni.“
Og nú fæst ekki meira upp úr Þór-
unni, enda ekki rétt gagnvart tilvon-
andi leikhúsgestum að rekja ofan í þá
efnisþráðinn. Aðspurð um hvort ein-
hver tengsl væru á milli þessa verks
og Guðrúnar segir Þórunn að sér
finnist svo vera. „Þessi verk eru bæði
spekúlasjónir „um ást og vináttu og
þótt þau gerist á afar ólíkum tímum
er kjarninn hinn sami,“ segir hún.
Þórunn hefur verið að skrifa /
smásjá í þrjú ár, eða allt frá því Guð-
rún var frumsýnd. Hún byrjaði að
skrifa daginn eftir frumsýningu á
Guðrúnu. „Ég veit um svo mörg
dæmi þess, að höfundar skrifa aðeins
eitt verk og síðan ekki söguna meir,
og þess vegna dreif ég mig strax af
stað aftur. Ég lít svo á, að enginn
höfundur fæðist fullskapaður, heldur
Smásjá
Þórunnar
Þórunn ásamst leikurum, leik-
stjóra og leikmyndasmið á hálf-
köruðu leiksviðinu í húsi Jóns
Þorsteinssonar, en það verður
vígt með leikriti Þórunnar, í
smásjá. (Ljósmynd: Þorvarður
Árnason)
taki það nokkur verk að ná tökum á
þessu. Þetta er mikil vinna og mikil
glíma.“
Þetta nýja verk Þórunnar verður
frumsýnt 16. nóvember á nýju sviði
Þjóðleikhússins í húsi Jóns Þorsteins-
sonar, þ.e. ef ekkert óvænt kemur
upp á varðandi húsnæðið, en þarna
verða sýnd í vetur verk eftir íslenska
höfunda eingöngu. Með hlutverk
fara Arnar Jónsson, Anna Kristín
Arngrímsdóttir, Ragnheiður
Steindórsdóttir og Sigurður Skúla-
son. Leikstjóri er Þórhallur Sigurðs-
son og leikmynd gerir Gerla. „Af-
skaplega góður hópur, hreinn
draumahópur að vinna með,“ segir
Þórunn Sigurðardóttir og er þar með
rokin.
ÞJÓÐLÍF 5