Þjóðlíf - 01.11.1986, Blaðsíða 46

Þjóðlíf - 01.11.1986, Blaðsíða 46
um til bjargar, að smáborgin Dessau í Sachsen-Anhalt bauð þeim til sín. Borgarstjórnin í Dessau bauðst jafn- framt til að kosta nýja uppbyggingu skólans eftir teikningum Gropiusar sjálfs. Blómaskeið í Dessau Bauhaus-byggingarnar í Dessau eru dæmi um funkisbyggingar eins og þær gerast fegurstar og um leið ein- hver bestu verk Gropiusar; einfaldar, formfagrar og gjörhugsaðar. í þess- um byggingum voru rannsóknarstof- ur, vinnustofur, leikhús, hljómlistar- salir og fleira. Heimavistir voru byggðar fyrir nemendurna, jafnvel hjónagarðar og dagheimili fyrir börn, sem vakti ekki svo litla hneykslan, því það samrýmdist ekki tíðarandan- um, að gift fólk væri í námi. Byggð voru tvíbýlishús fyrir kennara með vinnustofum og einbýlishús fyrir Gropius sjálfan. í Dessau átti Bauhaus sitt blómaskeið. Ekki leið á löngu þar til þaðan streymdi ný hönnun á öllum sviðum. Árið 1927 var Bauhaus komið með einkaleyfi á þeim nytjahlutum, sem þar voru framleiddir. Skapaði það skólanum drjúgar tekjur. Marcel Breuer, sem veitti forstöðu húsgagnadeildinni, hannaði fyrstu stálhúsgögnin úr sveigðum krómuð- um stálrörum. Ný efni og uppfinning- ar, eins og lampar úr ópalgleri og plexigleri og fleira sem við höfum fyrir augum okkar í daglegu um- hverfi, streymdu frá verkstæðum Bauhausmanna. Húsgögn, vefnaður, rafmagnstæki, borðbúnaður, glerlist, veggfóður, bókband, jafnvel leikrit og tónlist. Bauhaus hafði sína eigin hljómsveit, sem var á sínum tíma ein þekktasta jasshljómsveit Þýskalands. Saga hermannsins eftir Igor Strav- insky var frumflutt í Bauhaus. Á þessum tíma má segja, að draumur Gropiusar um að koma listinni og tækninni í eina sæng, hafi verið á góðri leið með að rætast. Flæðir undan En eins og við mátti búast í samfé- lagi eins og Bauhaus voru menn ekki á eitt sáttir um markmið og leiðir. Vegna vaxandi gagnrýni innan hóps- ins ákvað Gropius að segja af sér. Árið 1928 sagði hann upp stöðu sinni sem forstöðumaður Bauhaus og við tók Hannes Meyer. En á næstu árum tók að flæða undan. Nasisminn var smám saman að taka völdin í þjóðfé- laginu og í þeirra augum var Bauhaus kommúnista- og gyðingabæli og tákn úrkynjunar. Árið 1932 náðu nasistar völdum í borgarstjórninni í Dessau. Peirra fyrsta verk var að loka skólan- um og flytja hann til Berlínar. Par var skólanum komið fyrir í gömlu vöru- húsi. Árið 1933 komst Hitler til valda. Þá var skólanum endanlega lokað og margir Bauhausmanna áttu ekki ann- an kost en að fara í útlegð. Síðastur til að veita Bauhaus forstöðu var arkitektinn Mies van der Rohe, sem haft hefur mótandi áhrif á bygging- arlist síðari tíma. Nasistar og þeirra fylgisveinar unnu mikil skemmdar- verk á byggingum Bauhaus í Dessau. A-Þjóðverjar hafa á síðasta áratug endurbyggt þær í sinni upprunalegu mynd. Áhrifin Þótt Bauhaus hafi átt upptök sín í Þýskalandi urðu áhrifin mest í Bandaríkjunum, en þangað flúðu margir kennarar og nemendur. Gropius varð prófessor í Harvard. Síðar komu Marcel Breuer og Josef Albers einnig til Boston. Mies van der Rohe settist að í Chicago og Moholy- Nagy stofnaði Nýja Bauhaus í Chi- cago. Þannig héldu þessir menn áfram að starfa að framgangi hug- sjóna sinna í Nýja heiminum, sem í þessu sem svo mörgu öðru naut góðs af hnignun hins gamla. Fúnksjónalisminn hefur mótað umhverfi okkar í meira en 50 ár, vagga hans stóð í Bauhaus. En eins og Mies van der Rohe sagði í veislu til heiðurs Gropiusi árið 1953: „Bau- haus var ekki stofnun með skýra stefnuskrá, — það var hugsjón, og að- eins hugsjón festir svo víða rætur.“ FYLGIST MEÐ EFNAHAGSMALUM . ■m- -44 -4 44- "1— 1 — T+T ; ; i "1 '— —— —\— 1 1 | ~r • T \ 44 - - --+4— H "1—r ~\— 4-4 -4— "4“ _j—i— 4 —f— vi—/—— \ / rm 1 ——— —1— H-- — 4l- +- —h i. +4 i —4-4- 1—— ] ._j 1 í Ha máni töfl gtc aðc bi ur )lum irins rtast um: 1:1 1 i ■ Per ■ Gr< ■ Utc ■ RíP ■ Fra Seðl. Austurs 1 ringa iiðslr mrík úsQá imlei aba Hagf »træt imál ijöfnu< isviðsl rmál ðslu nki 'ræðid< i 14, £ 5 cipti / Islan< sild nmi 20 ■ ■ ■ ds 500 Fjár Átvi 3g f Áuk um fest nnt leira yfii efn ingi ítek i rlits aha j jur gre gsrr tna íál
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Þjóðlíf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.