Þjóðlíf - 01.11.1986, Blaðsíða 44

Þjóðlíf - 01.11.1986, Blaðsíða 44
mennings. Einn þeirra sem stóöu að stofnun Deutsche Werkbund árið 1906 var listamaðurinn og arkitektinn Peter Behrens, sem á þessum tíma var einn af leiðandi arkitektum í Þýska- landi. Árið 1908 gekk hann til liðs við AEG-verksmiðjurnar þýsku í Berlín. Fyrir AEG teiknaði Behrens allt milli himins og jarðar - allt frá götuljós- um og rafmagnskötlum til stórra verksmiðjubygginga. Frægasta verk hans frá þessum tíma var vélaverk- smiðja, sem þykir meðal fegurstu slíkra bygginga sem byggðar hafa ver- ið. Stíll Behrens, sem e.t.v. mætti kalla einn af forverum Bauhaus- manna, einkenndist af einfaldleika og þeim hreinleika formsins, sem síð- ar varð aðalsmerki fúnksjónalismans og Bauhaus. Bauhaus stofnað 1918 Á teiknistofu Behrens í Berlín unnu um skeið þrír ungir arkitektar, sem allir áttu eftir að hafa mikil áhrif á byggingarrlist þessarar aldar. Það voru þeir Walter Gropius, Le Corbus- ier og Mies van der Rohe, sem nefnd- ir hafa verið hið fræga tríó evrópskra arkitekta. Árið 1918 var Walter Gropius 35 ára. Hann hafði þegar getið sér gott orð sem arkitekt. Árið 1911 teiknaði hann í félagi við Adolf Meyer skóverksmiðju fyrir Fagus Werke í Hannover. Þessi bygging varð algjört tímamótaverk. í stað þess að teikna húsið og deila því síð- an upp að innan, var öll byggingin skipulögð innan frá með tilliti til þeirrar framleiðslu sem þar átti að fara fram og hagsmuna verkafólks- ins. Þetta var í fyrsta sinn sem vinnu- hagræðing og vinnuaðstaða verka- fólksins var látin sitja í fyrirrúmi. í raun má segja, að Bauhaus hafi verið árangurinn af langri baráttu manna fyrir bættri lista- og hand- verksmenntun í Þýskalandi upp úr síðustu aldamótum. Þegar Gropius tekur að safna um sig listamönnum, sem hann vildi fá til samstarfs með sér í Bauhaus árið 1918, höfðu þegar staðið yfir um nokkurn tíma viðræður milli hans og stjórnenda lista- akademíunnar í Weimar og gamla lista- og handverksskólans í Weimar, sem lagður hafði verið niður í stríðinu þar sem stjórnandi hans, arkitektinn Hans van de Velde, var útlendingur og neyddist til að segja af sér og hverfa úr landi. Hann benti á þrjá menn sem væntanlega eftirmenn sína, þar á meðal Walter Gropius. Hinni íhaldsömu stjórn skólans leist ekki meira en svo á hugmyndir Gropiusar og þær kröfur sem hann gerði, tæki hann við stjórn akademí- unnar og lista- og handverksskólans. En að lokum náðust samningar og Gropius tók við stjórn þessara stofn- ana, sem hann bræddi saman í eina og nefndi Bauhaus, eða réttara sagt Staatliches Bauhaus Weimar. Nafnið Bauhaus merkir einfaldlega uppbygg- Bauhaus-byggingar í Dessau. ing eða nýsköpun og gefur góða hug- rnynd um hvað Gropiusi gekk til með stofnun þess. Samverkamennirnir sem Gropius safnaði um sig voru á hinum ýmsu sviðum lista og handverks og sannar- lega engir aukvisar á sínu sviði. Þetta voru menn eins og svisslendingurinn Paul Klee, sem stóð fyrir gleriðnaðar- deildinni, rússneski listamaðurinn Wassily Kandinsky, sem veitti for- stöðu deildinni fyrir veggmálverk, og ungverjinn László Moholy-Nagy sá um höggmyndalist. Bandaríkjamað- urinn Lyonel Feiningar sá um letur- gerð og svartlist, þjóðverjinn Oscar Schlemmer stóð fyrir Ieiktjaldagerð, leirkeragerð og prentlist voru undir umsjá þjóðverjans Gerhard Marcks og loks var Gropius sjálfur, sem kenndi byggingalist. Þetta voru þó aðeins nokkrir af ótal mörgum Iista- mönnum, sem komu við sögu Bau- haus. Aðrir sem vert er að nefna voru t.d. svissneski málarinn Johannes Itt- en, svissneski arkitektinn Hannes Meyer, Georg Munche, Mies van der Rohe, Josef Albers, Herbert Beyer, Marcel Breuer, Gunta Stadler-Stölzl og Marianne Brandt. Sumir þessara listamanna komu fyrst sem nem- endur til Bauhaus en urðu síðar kennarar eða leiðbeinendur. Sköpun heilstæðrar listar Markmið Gropiusar og samstarfs- manna hans með stofnun Bauhaus var að skapa nýja stétt lista- og hand- verksmanna, endurreisa hið forna tr 1 í ) 1 1 ma 11 > 44 ÞJÓÐLÍF
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Þjóðlíf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.