Skessuhorn - 23.11.2011, Qupperneq 106

106 MIÐVIKUDAGUR 23. NÓVEMBER
Nú fyr ir stuttu var ég
spurð ur um höf und eft ir­
far andi vísu og jafn framt
hvort hún væri rétt með
far in: Þar sem ég gat ekki
svar að spurn ing unni sýn ist
mér til val ið að varpa henni
á fram til les enda minna:
Sunn lend inga sé ég hóp
sem til lít ils dug ar.
Þeg ar drott inn þessa skóp
þá var hann ann ars hug ar.
Endi lega haf ið sam band ef þið kann ist við
þenn an kveð skap og vit ið um höf und. Reynd­
ar finnst mér að ég hafi séð þessa vísu með
höf undi ein hvers stað ar ný lega en auð vit að
man ég það ekki frek ar en ann að.
Ann ars er það ekki nýtt að menn séu að
yrkja ein hvern mis al var leg an skæt ing um
granna sína eða íbúa ann arra sýslna sam an ber
vís ur Hösk uld ar frá Vatns horni um Hún vetn­
inga, til dæm is þessa:
Hún vetn inga hef ég lengi
haft á taug un um.
Fannst mér eins og fjand inn héngi
fyr ir aug un um.
Rún ar Krist jáns son fór fyr ir nokkrum árum
í bók sölu ferð um Þver ár hlíð en ekki varð
hon um það sú auðs upp spretta sem hann von­
að ist til þó veðr ið væri fag urt og út sýn ið með
á gæt um. Eft ir við komu á einu höf uð bólinu
kvað hann:
Áður þjóð in þroska spræk
þýdd ist kvæða hagi.
En þeir sem búa á þess um læk
þeir eru af öðru tagi!
Og þeg ar hann kom út á mal bik að an meg­
in veg inn var svæð ið kvatt með þess ari loka­
vísu:
Hverf ul reyn ist hver ár tíð,
hvöt ei skil ar neinu.
Það er eins með Þver ár hlíð,
þar er fátt á hreinu!
Rós berg Snæ dal orti eft ir far andi mann lýs­
ingu:
Eyddi sorg í iðu glaums
úti á torg um sviðn um
spila borg ir bernsku draums
brunnu að morgni liðn um.
Ann ar snill ing ur var Bjarni Jóns son frá Gröf
í Víði dal, úr smið ur á Ak ur eyri sem orti margt
sem fleygt hef ur orð ið, bæði gam an samt og
með ein hverj um brodd um. Það var hins veg­
ar ekki svo að hann ætti ekki fleiri strengi til
sam an ber þetta er indi:
Allt í gegn um aldarað ir
ekki breyt ast heims ins kynni,
ým ist hrygg ir eða glað ir
dansa menn um dauð ans trað ir.
­ Drott inn stjórn ar hljóm sveit inni.
Það er nú þannig að ör lög manna eru með
ýms um hætti og verða ekki alltaf auð veld­
lega fyr ir séð en ýms ir hafa til hn eyg ingu til að
velta sér upp úr því sem aflaga fer í fari ann­
arra. Jafn vel þó sjálf ir séu þeir ekki sak laus ari
en góðu hófi gegn ir. Björn Leví Gests son orti
um ein hvern sóma mann:
Stunda máttu klækja klak
og kalda fella dóma
ef sam visk unn ar breiða bak
ber það allt með sóma.
Marg ir hafa hugs að sér gott til að lifa hér
synd lausu líf erni en nátt úr lega með því hug­
ar fari að fá marg falda umbun á himn um. Það
er hins veg ar ekki al veg ör uggt og ekki úti lok­
að að lík am an um detti eitt hvað í hug með an á
jarð vist inni stend ur enda kvað Björn Leví:
Þó sértu í önn til sælu ranns
sálu veg að brjóta
líttu í náð til lík am ans
sem lang ar til að njóta.
Lík am inn á það svo til að vera með eitt­
hvert bilirí is vesen þeg ar eng inn má vera að að
vera veik ur en þá koma lækn arn ir og sjúkra­
hús in til sög unn ar og peppa skrokk inn upp
svo hann verð ur næst um eins og nýr. Að af­
lok inni sjúkra hús vist kvað Guð rún M. Ben­
ón ýs dótt ir:
Slímið er al veg úr lung un um laust,
lít ill að mag an um bagi.
Sál in er fjörug og hjart að er hraust,
heil inn í á gætu lagi.
Þá er vænt an lega betra að nýta skrokk inn til
starfa fyrst hann virk ar og reyna að hafa eitt­
hvað inn á hann. Axel Þor steins son frá Litlu
Brekku orti þeg ar starfs fé lagi hans bað hann
að vekja sig til vinnu en hann bjóst við að þess
gerð ist ekki þörf:
Frétt hef ég að fé von in
festi víða ræt ur
og eitt er víst að á girnd in
ýtir þér á fæt ur.
Marg ar og marg vís leg ar voru þær fram­
kvæmd ir sem dög uðu uppi í hrun inu og bæði
hef ur nú þeg ar og verð ur vafa laust á fram
margt rætt um. Þetta eru held ur ekki ný tíð­
indi og að minnsta kosti rúm lega hálf öld síð­
an Hálf dán Bjarna son kvað um ein hver verk­
efni sem ann að hvort voru strönd uð eða önd­
uð:
Ei er furða að enn sem fyrr
á er snurða friðn um.
Fjár er þurrð og fram kvæmd ir
fast ar í burð ar liðn um.
Þó marg ar séu nú fram kvæmd irn ar í ein­
hverju hæga gangs ferli þá er nokk uð ör uggt að
jól in koma á rétt um tíma. Það er bara spurn­
ing hvað við verð um búin að eyða mik ið um
efni fram þeg ar þar að kem ur. Bragi Berg­
mann orti um þann góða séra Hall grím:
Hall grím ur prest ur á Hól um
er hrif inn af rósótt um kjól um
en svört um og síð um
og sér lega víð um
hann klæð ist á hverj um jól um.
Marg ir hafa not að jól in sem tíma setn ingu
fyr ir ein hverja merk is á fanga mannsæv inn­
ar og ekki síst til gift inga. Svo eru aðr ir sem
alltaf eru að von ast eft ir gift ingu þó aldrei
verði af henni enda kvað Guð rún Mar ía Ben­
ón ýs dótt ir á Hvamms tanga:
Kem ur bið ill. Hæ, hæ, hæ!
Húrra! Ég verð kona!
Snýr til baka, æ, æ, æ,­
alltaf fer það svona.
Já, það eru mörg von brigð in í henni ver öld
og ekki minnst hjá þeim sem alltaf eru að bú­
ast við að verða skáld en um hverf ið þumb ast
við að við ur kenna þá. Hálf dán Bjarna son frá
Bjarg hús um kvað um sína ljóða gerð sem hann
virð ist ekki hafa haft neina of trú á:
Oft er dreym in innsta þrá
af því gleym ist skuggi
stak an sveim ar ofan á
and ans heima bruggi.
Fleiri hafa kveð ið um sín ar yrk ing ar og ekki
með ó hóf legri bjart sýni en rétt er að taka það
fram að ég þori ekk ert að segja um höf und
eða höf unda að næstu þrem vís um þó ég hafi
kannske ein hvern ó ljós an grun um mögu­
leika:
Þurr ar kverk ar, þung ur haus,
þind in sjúk og maginn.
Kon íaks­ og kven manns laus
kveð ég þenn an dag inn.
Uss, uss, ljóta heilsu far ið, þá er ekki von á
góðu:
Enn skal hefja óð ar rugl
orð í stuðla fella.
Sam an tengj ast þvæla, þrugl,
þvað ur bull og della.
Lát um svo stað ar numið með þess ari sem á
svos em ekki illa við núna þó að eins sé mein­
ing ar mun ur með þeim flokk un um í bili:
Bind ég enda á braga mál,
á bit lings þef inn rata,
eins og for dæmd í halds sál
í um gerð hægri krata.
Með þökk fyr ir lest ur inn,
Dag bjart ur Dag bjarts son
Hrís um, 320 Reyk holt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is

Kon íaks- og kven manns laus - kveð ég þenn an dag inn
„Þeg ar ég var að vinna í Ax els­
búð á ár un um 2000 til 2004 þá var
ég oft að selja efni og út bún að til
flugu hnýt inga. Ég er nú ekki flugu­
hnýt inga mað ur sjálf ur en ég fór að
pæla í því hvern ig þetta væri not­
að. Hvern ig snerlunni og þessu
öllu væri fyr ir kom ið og fékk þau
svör að menn festu þetta bara á eld­
hús­ eða borð stofu borð ið. Ég fór
þá að hugsa um hvort ekki væri
hægt að út búa eitt hvað sem héldi
utan um tæk in og efn ið svo þetta
væri ekki út um allt. Ég lagði haus­
inn í bleyti og smíð aði þetta borð
þar sem hægt var að hafa allt við
hend ina og setja þetta svo bara í
heilu lagi inn í skáp,“ seg ir El í as Jó­
hann es son smið ur á Akra nesi sem
hann að hef ur sér stakt borð fyr­
ir flugu hnýt inga menn. „Svo þró­
aði ég þetta á fram og nið ur stað an
var skjalataska með öllu í sem hægt
er að taka með sér í veiði t úr inn ef
því er að skipta. Menn fara bara
með þetta í veiði t úrana eins og þeir
gerðu við viskíið og kon íakið áður
fyrr. Nú er það allt orð ið til stað­
ar í veiði hús un um þannig þeir taka
bara flugu hnýt inga bún að inn með í
stað inn.“
Erfitt að fá skjala tösk ur
El í as seg ist hafa smíð að nokk ur
stykki af þessu og selt þeg ar hann
var að vinna í Ax els búð. „Svo þeg­
ar ég er hætt ur að vinna núna hef
ég gert meira af þessu í bíl skúrn­
um heima og selt tal svert af tösk­
un um. Það versta er að nú er orð ið
erfitt að fá þess ar skjala tösk ur, all­
ar tösk ur eru mið að ar við far tölv­
ur í dag. Ég er bú inn að leita um
allt land að þess um kassa laga skjala­
tösk um og einn bók sal inn gróf upp
fyr ir mig tösk ur víða um land og ég
á ein ar 18 tösk ur til að nota. Þess ar
tösk ur mega ekki vera dýr ar því ég
reyni að stilla verð inu á þessu í hóf
. Ann ars var mér gef in taska utan af
hnífa p ara setti um dag inn og hún
hent aði á gæt lega fyr ir þetta.“ El í as
seg ist hafa þró að þetta með ýms um
auka bún aði sem hægt sé að koma
fyr ir í tösk unni því mis jafnt sé hve
veiði menn þurfi mik ið með sér.
Á nægð ar eig in kon ur
Strax eft ir að El í as hafði selt
fyrstu flugu hnýt inga borð in fékk
hann sím töl frá á nægð um eig in kon­
um flugu hnýt inga manna sem sögðu
þessi borð einn besta vin sinn. Nú
væru eld hús­ eða borð stofu borð in
ekki und ir lögð af þessu leng ur og
allt á sín um stað. „Svo heyrði ég í
veiði manni sem sagð ist hafa tek­
ið tösk una með öllu sem til þurfti
með sér á ár bakk ann í veiði túr og
þeg ar hann var orð inn uppi skroppa
með vin sæl ustu flug una í þeirri á þá
hnýtti hann bara fleiri á bakk an um.
Þá hafi það skemmti lega gerst í vor
að ferm inga dreng ir hefðu kom ið til
sín með hluta af ferm inga pen ing­
un um og keypt tösk ur, enda þeg­
ar byrj að ir að hnýta flug ur. „Ég hef
ekk ert aug lýst þetta en sendi mynd­
ir af þessu í nokk ur veiði hús og
þetta hef ur spurst út enda eru það
bestu með mæl in með þess um bún­
aði að flugu hnýt inga fólk ið sjálft
bendi öðr um á þetta,“ seg ir El í as
Jó hann es son.
hb
El í as Jó hann es son smið ur á Akra nesi
Hann ar og smíð ar flugu hnýt inga borð
Flugu hnýt inga borð með öllu til heyr andi.
El í as með tösk una góðu.