Þjóðlíf - 01.12.1988, Qupperneq 25

INNLENT
á hausinn. Viö ætlum að vona að okkur tak-
ist að sýna fram á að það sé rekstrargrund-
völlur fyrir vinnslunni. Það var í raun og veru
skipið sem setti fyrirtækið á hausinn. Fjár-
magnskostnaðurinn var svo gífurlegur.
Vinnslan hefur hinsvegar borið sig mjög vel.
A síðastliðnu ári fengust 44,3 milljónir fyrir
rækjuna þó að vinnslan hafi einungis verið
starfrækt hálft árið.
— Ein helsta ástæðan fyrir því að fólkið
vill halda í rækjuvinnsluna eru nýlegar niður-
stöður úr rannsóknum sem farið hafa fram á
innfjarðarrækjunnni í Öxarfirði. Jón Björn
Pálsson, líffræðingur og forstöðumaður úti-
bús Hafrannsóknarstofnunar á Húsavík,
hefur nýverið sýnt fram á að það er töluvert
af smárri rækju í firðinum. Þetta þýðir að það
verði veiðanleg rækja í Öxarfirði strax næsta
haust. Þetta eru miklar gleðifréttir fyrir okk-
ur því fjörðurinn var til skamms tíma dauður
vegna ofveiði. Okkur finnst eðlilegt að við
fáum að nýta þá rækju sem er hérna við
bæjardyrnar. Til að veiða þessa rækju þurf-
Ingunn St. Svavarsdóttir
oddviti. Framleiðsluverð-
mæti íbúanna við Öxarfjörð
á sl. ári nam 270 milljónum
króna.
„Hægt að byrja að
byggja upp“
— Það er sannfæring mín að það þurfi að
halda uppi byggð á ntinni stööunum. Þeir
afla þjóðarbúinu svo mikillra tckna. íbúarn-
ir við Öxarf jörð skiluðu að meðaltali tæplega
hálfri milljón til þjóðarbúsins á síðastliönu
ári. Framleiðsluverðmætið nam samtals um
270 milljónunt og í beinhörðum gjaldeyri öfl-
uðu Öxfirðingar um 150 milljóna króna. Við
erum hreykin af þessum árangri og teljum
okkur hafa gert vel. Þess vegna fínnst nianni
voðalega súrt í broti þegar er verið að spyrja
mann hvort ekki sé allt að fara á hausinn hjá
okkur á Kópaskeri, segir Ingunn St. Svavars-
dóttir oddviti í Presthólahreppi í samtalinu
við Þjóðlíf:
— An þess að ég taki ábyrgð á því þá hef
ég heyrt að í Reykjavík afli menn að meðal-
tali um 20 þúsund krónur á mann til þjóðar-
búsins. Ég hygg að borgarbörnin átti sig ekki
á því hvaðan peningatnir koma.
— Það þýðir ekkert annað en að vera
bjartsýn, nú á þessum síðustu og verstu tím-
um. Það er ekki bara ég sem segi þetta,
heldur er þetta viðhorf einkennandi fyrir
mannlífið fyrir norðan. Fólkið ætlar ekkert
að gefast upp.
— Það er nokkurt atvinnuleysi á Kópa-
skeri þessa dagana eftir að rækjuvinnslan
Sæblik fór á hausinn. Sérstaklega hafa kon-
urnar sem unnu við færiböndin orðið fyrir
barðinu á því. Margir hafa hinsvegar fengið
tímabundna vinnu við saltfiskverkun hjá
fiskvinnslufyrirtækinu Útnesi. Við vorum
svo heppin að fá 65 tonna bát frá Hauganesi
til að landa hjá okkur, en reyndar aðeins til
jóla. Ég kom við í Útnesi um daginn og það
var alveg sérstaklega skemmtileg upplifun.
Það voru allir syngjandi glaðir og ánægðir. í
miðri aðgerð, yfir því að hafa fengið vinnu.
Fólkið var þá búið að vera atvinnulaust í einn
mánuð.
— A síðastliðnum árum hafa þrjú fiskeld-
isfyrirtæki risið í Öxarfirði. Eitt þeirra, Ár-
lax hf., er að byggja upp matfiskeldisstöð hér
á Kópaskeri. Þeireru ekki einungis að hugsa
um frameldi á laxi heldur einnig á bleikju og
öðrum tegundum. Nú er verið að reisa þrjú
fiskeldisker til viðbótar þeim tveim sem
þegar eru í notkun. Aðstæður eru mjög góð-
ar þarna til fiskeldis. Við stöðina kemur 9
gráðu heitt ísalt vatn upp úr jörðinni. Hin
fiskeldisfyrirtækin eru Silfurstjarnan, sem er
landeldisstöð eins og Árlax, og ísnó sem er
með kerin sín út í lóninu. Fiskeldið í Öxar-
firði hefur fært okkur heilmiklar tekjur í
þjóðarbúið þótt þau hafi einungis starfað í
skamman tíma. Á síðasta ári öfluðu fiskeld-
isfyrirtækin 70 milljóna í hreinum gjaldeyri.
— Við erum svo bjartsýn hér á Kópaskeri
að við höldum enn í vonina um að halda
rækjuvinnslunni, þó svo að Sæblik hafi farið
25