Þjóðlíf - 01.04.1990, Blaðsíða 14

Þungur róður en þokkalegur afli; Jóhann Hjartarson ogjón L. Árnason tilbúniríslaginn gegn Englendingum. íbaksýn glittir íMargeir Pétursson
og Helga Ólafsson.
Stórveldaslagurinn
MORÐU SIGUR
— Sovétmenn mörðu sigur eftir œsispennandi lokaumferð
ÁSKELL ÖRN KÁRASON
Það fór eins og okkur hafði grunað að hér
mættust stálin stinn. Keppni var æsi-
spennandi og rígurinn milli stórveldanna
lá í loftinu. Minnstu munaði að þau stór-
tíðindi ættu sér stað að forystuþjóðin
mikla yrði að lúta í lægra haldi fyrir þeim
engilsaxnesku. Norðurlandasveitin skar
sig nokkuð úr; í ljós kom eins og spáð
hafði verið að markmið hennar yrði að
forðast neðsta sætið. Það tókst að vísu
ekki en sveitinni óx ásmegin eftir því sem
á leið og þegar upp var staðið var árang-
urinn prýðilegur.
ovétmenn komu á óvart með að skilja
marga af sínum bestu mönnum eftir
heima; hafa e.t.v. talið sigurinn vísan.
Stillt upp á margnefndan „pappír“ var
Sovétsveitin þó tvímælalaust sú öflugasta.
En baráttuandinn var ekki með í för hjá
öllum; einkum var árangurinn slakur á
neðri borðum (teflt var á 10 borðum, tvö-
föld umferð). Þar sem styrkur Sovét-
manna liggur ekki síst í gífurlegri breidd,
kom þetta verulega á óvart. Bandaríkja-
menn og Englendingar komu hingað með
úrval sinna bestu manna og tefldu fast til
sigurs. Framganga hinna síðarnefndu var
einkum athyglisverð; þeir börðust af
miklum krafti og þótt stóru nöfnin sem
fóru fyrir sveitinni næðu sér ekki á flug
höluðu ungu mennirnir á neðstu borðun-
um inn ófáa vinninga.
Keppnin var óhemju jöfn og mjög mjóu
munaði í öllum viðureignum ef önnur um-
ferðin er undanskilin. Þá unnu Sovét-
menn Englendinga 6.5-3.5 og bandaríska
sveitin malaði þá norrænu 7.53.5. Mikil-
vægi þessara úrslita blasa við þegar loka-
niðurstaðan er skoðuð.
Lokaumferð stórveldaslagsins var ein
sú mest spennandi sem undirritaður hefur
orðið vitni að. Þegar 17 skákum af 20 var
lokið gátu enn þrjár af fjórum sveitum
unnið keppnina. Þeir sem enn sátu við
voru þeir Hodgson og Hellers í viðureign
Englendinga og Norðurlandabúa — þeir
tefldu tvísýnt endatafl. I viðureign risa-
veldanna tveggja þreyttu þeir Júsúpov og
Gulko taflið á 1. borði og virtist sá síðar-
nefndi hafa betri færi í flókinni stöðu. Á 3.
borði tefldu Armeninn Vaganjan og
Brooklyn-strákurinn Fedorowicz og hall-
aði á Armenann. Staðan var þá sú að Eng-
lendingar höfðu 30.5 v. og einni skák
ólokið, Sovétmenn 30 og tvær skákir eftir
eins og Bandaríkjamenn sem höfðu 29.5
v.
Sekúndurnar tifuðu og smátt og smátt
tók myndin að skýrast. Hodgson var á
góðri leið með að leika skák sinni niður í
tap en náði jafntefli að lokum. Júsúpov
hafði tekist að snúa á Gulko og átti örlítið
betri færi í endatafli en staða Vaganjans
virtist enn töpuð. Mestar líkur voru því á
sigri Englendinga, en síðustu 10 mínút-
urnar réðu úrslitum; Júsúpov fann snjalla
vinningsleið og Vaganjan þvældi andstæð-
ingi sínum út í stöðu þar sem hann varð að
sætta sig við þrátefli. „Sensasjónin" datt
niður dauð, stórtíðindin urðu að engu.
Menn heyrðust tauta að alltaf kæmu þessir
fjárans Rússar niður standandi, hvernig
sem hlutirnir veltust!
ðeins um Norðurlandasveitina: Þar
vantaði sárlega Ulf Andersson og
dönsku stórmeistarana tvo, Hansen og
Larsen. Flestir liðsmenn stóðu sig þó með
14 ÞJÓÐLÍF