Bæjarins besta - 29.01.2009, Side 10
10 FIMMTUDAGUR 29. JANÚAR 2009
Kallar á skýra stefnumótun
Finnbogi Svein-
björnsson, formaður
Verkalýðsfélags Vest-
firðinga, ber þungar
áhyggjur af efnahags-
aðstæðum í landinu
sem koma hart niður á
vinnumarkaðinum.
Þetta upplýsti hann
þegar Bæjarins besta
hafði samband við
hann og spurði um álit
hans og horfur næstu
mánuði. Þrátt fyrir
ófremdarástand segist
Finnbogi reyna að vera
bjartsýnn og horfa á
jákvæðu hlutina. Mik-
ilvægt sé þó að vera
raunsær og afla sér
þeirra upplýsinga sem í
boði eru og hvetur
hann almenning í land-
inu til að kynna sér
réttarstöðu sína.
fjórðungnum.
„Þó hér sé verið að tala um að
atvinnuleysi sé lægst á Vestfjörð-
um miðað við annars á landinu
verða menn að athuga að hér
hefur atvinnuleysi fimmfaldast
frá því á sama tíma í fyrra. Við
erum að sjá töluna 82 á atvinnu-
leysisskrá sem var 16-17 ein-
staklingar í janúar í fyrra. Það er
því gríðarleg fjölgun og 3-4 ein-
staklingar bætast við vikulega.
Við höfum verið það lánsöm á
Vestfjörðum að ekki hefur komið
til stóruppsagna í fjórðungnum.
Ein hópuppsögn hefur verið
vegna bankakrísunnar og því
munu um 12 einstaklingar úr því
fyrirtæki bætast við tölu atvinnu-
lausra um næstu mánaðamót,
þannig að við Vestfirðingar sjá-
um brátt þriggja stafa tölu á at-
vinnuleysisskránni, það er fjöldi
sem hefur ekki sést hér mjög
lengi. Ástæða lítils atvinnuleysis
á Vestfjörðum undanfarin ár er
að atvinnuleysið hefur flutt úr
fjórðungnum og fengið vinnu þar
sem þenslan hefur verið. En nú
upplifum það frekar að fólk er að
flytja heim aftur til Vestfjarða en
því miður getum við ekki boðið
þeim þau störf sem við gjarnan
hefðum viljað.“
– Samkvæmt Finnboga voru
miklar vonir bundnar við störf
Vestfjarðanefndarinnar en þær
vonir virðast að mestu brostnar
hvað störfin varðar.
„ Mjög gott starf var unnið
við gerð Vestfjarðaskýrslunnar,
„Ég hef mestar áhyggjur af
því sem ég kalla stefnuleysi í
aðgerðum. Mikið er talað um
það sem þegar hefur verið gert
og er liðið en því fáum við ekki
breytt úr þessu. En þessi staða
hefur horft við okkur í rúma fjóra
mánuði og lítil stefnumörkun er
framundan. Allavega eftir því
sem maður best veit en ef annað
er uppi á teningnum þá er maður
ekki upplýstur um það. Maður er
því ekki alltof bjartsýnn. Ég hef
sérstakar áhyggjur af einu atriði
sem virðist því miður vera að
færast í aukana, en það er birgða-
söfnun í sjávarafurðum. Það er
áhyggjuefni þar sem við höfum
horft mest til þess að leysa hluta
vanda okkar með sölu sjávaraf-
urða og treyst á að örugg vinna
væri þar. Sömuleiðis höfum við
kallað eftir auknum veiðiheim-
ildum í þeim tilgangi að styðja
við atvinnu í veiðum og vinnslu.
Þær eru nú orðnar að veruleika
sem ber að fagna, þannig að við
skulum vona að ekki verði áfram-
hald á sölutregðu sjávarafurða
og sjávarfang bjargi okkur eina
ferðina enn út úr ógöngum þrátt
fyrir að ákveðin óvissa sé um
sölu afurðanna.“
Áríðandi að standa
við loforð Vestfjarða-
skýrslunnar
– Finnbogi hefur miklar áhyggj-
ur af aukningu á atvinnuleysi í
en því miður hafa þeir sem áttu
að efna loforð um störf sem þar
voru gefin ekki staðið við sitt.
Þar af leiðandi höfum við ekki
séð nema hluta af þeim 85 störf-
um sem þar var lofað þrátt fyrir
að komið sé vel á annað ár síðan
skýrslan var kynnt fyrir Vestfirð-
ingum.“
– Væri ástandið þá annað ef
Vestfjarðaskýrslan hefði gengið
betur eftir?
„Við værum kannski að horfa
á aðeins breytt landslag í atvinnu-
málum“, segir Finnbogi og bætir
við: „Ég verð að segja fyrir mína
parta að það er mikið áhyggjuefni
ef ríkið og sveitarfélög ætla al-
gjörlega að halda að sér höndum
í framkvæmdum. Ég geri mér
fulla grein fyrir því að fram-
kvæmdafé er af skornum skammti
og erfitt að nálgast hagstætt láns-
fjármagn eins og staðan er í dag,
en ef báðir þessir aðilar ætla að
skerða hluta af sínum tekjustofni
þá vitanlega verður reksturinn
enn erfiðari. En með því að skrúfa
nánast fyrir framkvæmdir og
skera niður í þjónustu dragast
tekjur líka saman með enn alvar-
legri afleiðingum en ef bætt hefði
verið í.
Ég vill helst ekki vera einn af
þeim sem segir eftir á: „Ég sagði
þér það“, en árin 2005-07 varaði
verkalýðshreyfingin við því að
ríki og sveitarfélög tækju þátt í
þeirri þenslu sem þá var í gangi,
og ráðlögðu þeim frekar að eiga
þær framkvæmdir til góða þegar
draga myndi úr mestu þenslunni
á vinnumarkaði, en fyrirsjáanlegt
var að það yrði í lok árs 2007.
Það hefði verið gott að eiga þær
framkvæmdir uppi í erminni
núna, þótt illmögulegt sé að spá
hvernig þetta breytta landslag
eftir fall bankanna hefði lagst á
þær framkvæmdir.“
Furðar sig á himin-
háum stýrivöxtum
„Rétt eins og almenningur
kallar maður eftir upplýsingum
um stefnumótun í aðgerðum,
þannig að ekki sé verið að prófa
sig áfram til að finna út hvað
virkar og hvað ekki, heldur verði
að reyna sjá fleiri leiki fram í
tímann. Spurning hvort menn
ættu að fá skákmenn með sér í
lið sem vanir eru að sjá leiki
langt fram í tímann. Það má líkja
þessu við mann sem er sleginn
niður en þegar hann stendur aftur
upp þá er enginn stjórn á líkaman-
um, stefnan er handahófskennd
og stórvarasöm en afleiðingarnar
bitna á okkur hinum“, segir Finn-
bogi og reynir að slá á létta strengi.
„Ég veit ekki hvort verið sé að
nota Evrópusambandsumræðuna
til þess að svæfa ástandið sem
ríkir hjá okkur í raun og veru.
Mér finnst það a.m.k. skrítið að
verið sé að keyra Evrópuumræð-
una í gang að fullu þegar það
þarf að taka af festu á öðrum
málum hér heima einmitt núna.
Að sjálfsögðu þarf að fjalla vel
um Evrópumálin frá öllum hlið-
um. Ég dreg ekki dul á að það
þurfi að vera upplýst umræða
um þau mál en það eru í fyrsta
lagi tvö-þrjú ár þangað til við
yrðum tekin inn í sambandið.
Síðan er vitað að við komumst
ekki inn í myntsambandið hjá
ESB fyrr en við erum komin með
fjármál okkar á hreint þ.e. lág
verðbólga ríkissjóður skuldlaus
og festu í fjármálum þjóðarbús-
ins. Við núverandi aðstæður er
það mitt mat að þar bætist við
enn lengri tími að óbreyttu.
Eitt af því sem ég tel að myndi
strax skila einhverju til baka til
okkar er það sem við í verkalýðs-
hreyfingunni gagnrýndum mjög
í haust sem er þetta gríðarlega
háa stýrivaxtarstig á Íslandi. Við
erum með 16-17% hærri stýri-
vexti hér heldur en í nágranna-
löndum okkar. Það er ekki til að
hvetja fyrirtæki áfram eða auð-
velda þeim rekstur. Þar af leið-
andi hljóta þau að draga saman
og segja upp fólki. Ég get ekki
sagt annað en að mér finnist vera
tekinn skakkur póll í hæðina hvað
þetta varðar.
Eins var talað um það í haust
að við myndum reyna auka fram-
leiðslu á innanlandsmarkaði til
útflutnings en við vitum vel að
kreppan er á fleiri stöðum en á
Íslandi og ekki síður að koma
illa við menn annars staðar þann-
ig að það er ekki sjálfgefið að
þeir hafi bankafyrirgreiðslu til
að kaupa íslenska framleiðslu