Frjáls verslun - 01.08.2010, Síða 136

136 F R J Á L S V E R S L U N • 8 . - 9 . T B L . 2 0 1 0
Eyþór sagðist ekki sjá mörg fyrirtæki eins og
CCP auglýsa eftir hundrað manns í vinnu. „Við
eigum að leggja meiri áherslu á sprotafyrirtækin
sem jarðveg fyrir vaxtarfyrirtæki á Íslandi. Það
er algjört skilyrði fyrir framtíð landsins. Við
getum ekki endalaust verið auðlindaþjóðfélag.
Við getum ekki endalaust mergsogið auðlindir
okkar. Við verðum einhvern tíma að breytast
í nýsköpunarþjóðfélag sem skapar en
„hámarkar“ ekki bara þær náttúruauðlindir
sem það hefur. Það er þetta sem skiptir máli og
það er staðreynd að verkfæri frumkvöðulsins
er nýsköpun og mikið af þeirri nýsköpun sem
verður til í þjóðfélagi verður til hjá nýjum
fyrirtækjum. En auðvitað á nýsköpun að verða
til hjá öllum fyrirtækjum.“
Samkvæmt Eyþóri Ívari ætti nýsköpun
að vera miðpunktur iðnvæðingar Íslands og
nýsköpun á ekki að vera framandi orð. En það
sem skipti máli í tengslum við nýsköpun sé
þekkingarsköpun.
Og Eyþór sagði síðan með hárri raust:
„Hvers konar framtíð er það að reyna að skera
niður alla háskóla landsins og senda alla í
einhvers konar jarðvegsvinnu? Er það þetta
sem er ljúft á botninum?“
Hann lagði áherslu á að auðvitað þyrftum
við að búa til þessa þekkingu sem við gætum
byggt einhverja nýja framtíð á, einhverja
nýsköpun, einhverja vöru og þjónustu sem
skiptu okkur máli.
„Vissulega getum við tekið ál og gert eitthvað
nýtt við það og þar fram eftir götunum,
eins og Símon minntist á. En aðalatriðið
er að búa til þekkingu með vitneskjunni úr
háskólunum, verðmætasköpunarinnar vegna.
Við verðum að búa eitthvað til úr þessu, ekki
bara að leika okkur í háskólum. Ein af þessum
frægu setningum sem hefðu oft verið notaðar
væri: „Let thousand flowers bloom“ eða látum
þúsund blóm blómstra, en það snerist einmitt
um að hafa úrval, úrval af nýjum fyrirtækjum,
en ekki einhæfni.
Að sjálfsögðu eigum við að halda í
sjávarútveginn, áliðnaðinn, stóriðju og
ferðamenn en við byggjum ekki framtíð okkar
á þessum atvinnugreinum. Það verður að
vera breiðari grundvöllur fyrir sköpun lands
og nýsköpunar. Það er nauðsynlegt fyrir
þróun samfélagsins að sköpun fari fram. Við
þurftum að byggja upp þjóðfélag sem byggðir
á nýsköpun svo úr verði atvinnusköpun og þar
með verðmætasköpun.
„Það sem við gerum við hjá Klaki, og
stærum okkur af, er að við höfum búið til
klak módel þar sem við hjálpum fyrirtækjum
að búa til viðskiptahugmyndir. Hugmyndir
sem skapa verðmæti fyrir viðskiptavini. Þetta
snýst um að finna rétta fólkið, frumkvöðla
sem hafa trúverðugleika, og geta hrint þessum
við skiptahugmyndum í framkvæmd, geta gert
þær að fyrirtækjum. Það verður að búa til
fyrirtæki sem frumkvöðlar geta sótt í og leiðir
saman hæfileika. Ég lít á Klak sem sam­
félagslegt sprotafyrirtæki sem hjálpar öðrum
sprota fyrirtækjum.
Við gerum í raun þrennt; við leggjum
gríðarlega áherslu á viðskiptaþekkingu eða
þekkingu almennt og það er einn af þessum
þáttum sem eru afskaplega vannýttir á Íslandi.
Það skiptir öllu máli að það sé við skipta­
þekking í þeim fyrirtækjum sem við höfum
verið að búa til. Þetta snýst líka um að finna
fjármagn og því höldum við ráðstefnur eins
og Seaform Iceland til að draga fjármagn
að frumkvöðlum. Það snýst ekki síður um
tengslanet, því tengslanet og kúltúr eru eitt
það mikilvægasta sem sprotafyrirtæki geta
haft.
Þess vegna eigið þið að taka þátt í þessu,
þið eigið að opna veskin og vera með, deila
þekkingu ykkar. Nýtið ykkar tengslanet og
opnið fyrir önnur. Þannig gerum við fleiri og
betri sprotafyrirtæki á Íslandi. Það er það sem
skiptir máli. Þetta er heilög þrenning, þetta er
land, þjóð og tunga.“
Við getum ekki endalaust
verið auðlindaþjóðfélag
Við getum ekki endalaust
mergsogið auðlindir okkar. Við
verðum einhvern tíma að breytast í
nýsköpunar þjóðfélag sem skapar en
„hámarkar“ ekki bara þær náttúru-
auðlindir sem það hefur.
Eyþór Ívar Jónsson, framkvæmdastjóri Klaks. „Let thousand flowers bloom“ eða látum þúsund blóm blómstra.