Franskir dagar - 01.07.2013, Síða 5

Helga með sonarsyni sínum Bergi Hallgrimssyni að loknu minningarhlaupi um
afa hans og nafna á Frönskum dögum árið 2001. Á bak við pau er húsið Garðsá og
minnisvarðinn um Berg sem var afhjúpaður á Frönskum dögum árið 2000.
QjfwmÁvty (faywtv
Jjxúfotm^tanruá
1 . ,-v M
fW ' v .5
L / k w-
Jóhanna og Bjarni (Birkihlíð með bömum s(num,fv. He/ga, Sigurbjörg, Guðný og Þorsteinn. Myndin
er tekin á nýársdag árið 1983.
þeim. í Hafnarnesi var mikið útræði, bæði heima-
manna, vermanna og Færeyinga. Mikill íþrótta-
áhugi einkenndi Hafnnesinga sem bjuggu sér til
knattspyrnuvöll, þar kepptu þeir bæði við Búð-
strendinga og Stöðfirðinga. Þá var æft spjótkast,
kringlukast, kúluvarp og langstökk. Bergur keppti
aðaUega í langhlaupum og var um tíma í lands-
Uðinu í 3000 m hindrunarhlaupi með tilheyrandi
keppnisferðalögum. Eftir dvöl á Eiðum fór hann
í Samvinnuskólann í Reykjavík árið 1954.Til að
komast þangað inn þurfti uppáskrift frá kaup-
félagsstjóra. Svo þurfti hann að vinna það af sér,
þ.e. að koma til baka í einhvem tíma eftir að skól-
Þennan stól smíðaði Þorgrtmur langafi Helgu oggaf hennipegar
hún feddist. Þetta var pað síðasta sem hann smíðaði, hann dó
rúmum mánuði síðar.
anum lauk. Þegar Helga var nítján ára fóru þau
Bergur að búa í kaupfélagsbústaðnum Sólvangi
á Stöðvarfirði og hann vann hjá kaupfélaginu.
Hún þekkti vel til á staðnum því tveimur ámm
áður hóf hún þar störf á símanum. Til að halda
sér í formi og undirbúa sig fyrir keppnir hljóp
Bergur stundum frá Stöðvarfuði í Hafnarnes og
til baka á morgnana áður en hann mætti til vinnu.
SÍLDAR-
ÆVINTÝRIÐ
Eftir nokkur góð ár á
Stöðvarfirði fluttu ungu
hjónin í Kópavoginn og
fljótlega á eftir byrjaði
síldarævintýri. Arið 1963
stofnuðu Jóhann Anton-
íusson, Sverrir Júh'usson
og Bergur síldarsöltunina
Hilmi og söltuðu sumar-
síld úr norsk-íslenska
stofninum.
Eftir fyrsta söltunarsum-
arið dró Bergur sig út og
Pólarsíld varð til. Bergur,
Már bróðir hans og Þór-
hahur Þorláksson, oftast
kenndur við Marco, keyptu til þess húsið Fram.
Þórhahur seldi seinna sinn hlut til Stefáns Péturs-
sonar útgerðarmanns á Húsavík.
„Þegar þeim datt í hug að kaupa Fram lofaði ég
tveimur ámm, mér væri sama hvert hann færi
í síldarævintýrið, nema til Vestmannaeyja. Við
vomm á flakki mihi Fáskrúðsfjarðar og Kópa-
vogs th 1968.”
A ámnum 1964-68 vom helstu miðin út af Aust-
urlandi, þessi ár var saltað í tugi þúsunda tunna
á Fáskrúðsfirði, hjá Hraðfrystihúsinu, Pólarsíld,
Agh Guðlaugssyni og Hhmi.
Fyrstu árin var sildin á Pólarsíld sölmð á um
fimmtíu bjóðum undir bemm himni, söltunin
stóð yfir sumarmánuðina og fram á haust. Um-
söltunin byijaði að vertíð lokinni og sfldin var flutt
út eftir áramót. 1965 eða '66 keyptu þeir Svarta
húsið (sem var áður nefnt Stangelandshúsið) og
þá saltaði Pólarsfld á tveimur stöðum.
Á fyrri síldarárunum kom talsvert af ungu fólki
austur til að vinna, einnig komu brottfluttir
Fáskrúðsfuðingar. Helga eldaði ofan í fólkið á
loftinu í Fram. „Það hús var verbúð þar sem um
fjömtíu manns gistu og snæddu hjá mér í mat
auk fólksins úr sveitinni. Við lentum aldrei í
vandræðum með farandverkafólkið. Bergur setti
eitt sldlyrði: Aldrei heimamenn inn í braggann
(loftið í Fram).”
Þarna vom 40 karlar og fjölmargar heimasætur í
bænum. Ef kom bræla, lá ahur flotinn í höfn og