Breiðholtsblaðið - 01.01.2007, Síða 13

13BreiðholtsblaðiðJANÚAR 2007
Það eru nýliðin áramót. Það eru viss kaflaskil, tímamót. Gleðilegt ár, kæru lesendur, megi
þetta barn, þessi hvítvoðungur,
sem nýja árið er, verða okkur
öllum til blessunar og heilla um
leið og við í auðmýkt þökkum
það liðna, þökkum það góða
sem það færði okkur um leið og
við reynum, með Guðs hjálp að
sætta okkur við þau áföll og sárs-
auka sem það kann að hafa skilið
eftir.
Áramót er oft tími heitstreng-
inga og fyrirheita um að taka upp
breytta og jákvæðari lífshætti,
tími til að marka nýtt upphaf,
nýtt tækifæri til að setja sér ný
markmið, taka upp jákvæðari lífs-
stefnu.
Mér fannst forseti Íslands
ítreka með smekklegum hætti í
nýársávarpi sínu hve fjölskyldulíf
og samvistir við börn okkar eigi
nú erfiðara uppdráttar en fyrr.
Forsetinn spurði hvort samfélag
okkar sé í raun eins barnvænt
og við höfum talið. Ýmsar rann-
sóknir benda til þess að svo sé
ekki. Veröldin og heimurinn sem
börnin okkar kynnast mótast um
of af harðneskju og upplausn,
að foreldrum sé ekki gert kleift
að eiga lengri samverustundir
með börnum sínum vegna langs
vinnudags og erils. Þessi mál eru
sannarlega tímabært að íhuga,
hvernig við sinnum og ölum upp
börnin okkar, hvaða vegarnesti
og gildi við innrætum þeim til að
þau verði hamingjusamir þjóðfé-
lagsþegnar.
Okkur hættir nefnilega svo
oft til að taka ekki svona athuga-
semdir til okkar. Forsetinn átti
við hina, segjum við. Hjá mér
er allt í lagi en það er eitthvað
að í uppeldinu hjá hinum! En öll
þurfum við að skoða eigið líf og
lífsstefnu. Og við þurfum sannar-
lega að íhuga hvaða gildi og sið-
ferði við viljum innræta börnum
okkar og láta þau tileinka sér.
Við, fullorðna fólkið, erum fyrir-
myndir barnanna og uppvaxandi
kynslóðar. Undan því fáum við
ekki flúið. Börnin okkar tileinka
sér þau gildi og það siðferði sem
við sjálf byggjum á. Því þurfum
við að vanda okkur, sýna stað-
festu og ákveðni um leið og við
erum reiðubúin að hlusta og leið-
beina í kærleika.
Á nýársnótt s.l. urðu tveir pilt-
ar fyrir tilefnislausri líkamsárás
í miðborginni, annar svo hættu-
legri að líklegt er að af hljótist
varanlegt heilsutjón. Þeir þrír
piltar sem ódæðið frömdu fund-
ust ekki í fyrstu en myndir af
þeim náðust á myndavél og voru
óljósar myndir af þeim birtar í
fjölmiðlum. Skömmu síðar var
okkur sagt í fréttum að þeir sem
voðaverkin frömdu hefðu gefið
sig fram við lögreglu vegna þess
að foreldrar þeirra hefðu þekkt
þá af myndunum, talað um fyr-
ir þeim og hvatt þá til að gefa
sig fram. Og það gerðu þeir. Mér
finnst ástæða til þess að vekja
athygli á staðfestu og gildismati
foreldra þessara ógæfupilta. Ég
tel það bera vott um þroskað
gildismat og sterkt siðferði að
láta börn sín og unglinga standa
ábyrg gjörða sinna og játa það
sem rangt er gert. Með því gáfu
þau börnum sínum skýr skila-
boð um ábyrgð og afleiðingar.
Um svipað leyti las ég aðra frétt
í blaði um að lögreguluþjónar
hefðu tekið ungan ökuníðing í 5.
eða 6. skipti á skömmum tíma
fyrir glæfraakstur. Og lögreglan
kvartaði yfir því að annað for-
eldri unglingsins hefði í þessu til-
felli talið lögregluna leggja barn
sitt í einelti. Hann væri góður
ökumaður og ekkert óeðlilegt að
hann æki á 120 til 140 km hraða á
klst. þar sem aðstæður væru góð-
ar á þjóðvegum landsins! Hvaða
skilaboð og fyrirmynd er slíkt
foreldri sem réttlætir lögbrot fyr-
ir barni sínu, hvaða lífsgildi felur
það í sér að réttlæta lögbrot og
glannaskap gagnvart sjálfum sér
og öðrum?
Við sem fullorðin erum eigum
að setja okkur hin innri mark-
mið, gefa gaum gildum okkar,
skerpa þau góðu gildi lífs okkar,
hin trúarlegu gildi um það að
okkur kemur annað fólk við og
þá ekki síst börnin okkar og við
erum ábyrg eigin gjörða. Eigum
við ekki að muna að við erum
fyrirmyndir - vonandi góðar fyr-
irmyndir? Þegar við heyrum frá-
sagnir af hættulegri hegðan unga
fólksins eigum við að spyrja okk-
ur sjálf: Hvernig fyrirmynd er ég
í svona máli, ef þetta væri mitt
barn? Hver eru mín lífs- og sið-
ferðisgildi sem ég vil að barnið
mitt tileinki sér?
Hugsum um það, ekki bara á
nýju ári, heldur alltaf.
TIL UMHUGSUNAR
Eftir séra Svavar Stefánsson
Erum við góðar fyrirmyndir?
Öflugt unglingastarf
RKÍ í Mjóddinni
Í hverri viku, á miðvikudög-
um, hittist hópur unglinga í ung-
lingastarfi Rauða kross Íslands
í Mjóddinni. Þar vinna þau að
fjölbreytilegum verkefnum sem
tengjast starfi Rauða krossins.
Þannig gefst þeim tækifæri til
að láta gott af sér leiða, kynnast
starfsemi Rauða krossins og fá
allskonar gagnlega og skemmti-
lega fræðslu um leið.
Á meðal þess sem hópurinn hef-
ur tekið sér fyrir hendur er að
búa til og dreifa rauðum borðum
á alþjóðlega Alnæmisdaginn. Líka
hafa verið búin til jólakort sem
hafa verið send eldri borgurum
sem eiga ekki fjölskyldu og eru ein-
mana. Þjálfun í skyndihjálp er líka
hluti af fjölbreyttu starfi. ,,Fundirn-
ir eru mjög fjölbreyttir, stundum
koma sendifulltrúar sem hafa ver-
ið við hjálparstarf í öðrum lönd-
um og segja okkur hvernig lífið
og hjálparstarfið gengur fyrir sig
þar, stundum er farið í einhverjar
vettvangsferðir og stundum er
bara slakað á og spjallað saman
yfir pizzusneið” segir Sóley Björk
Stefánsdóttir verkefnastjóri ung-
lingastarfsins. ,,Ferðalög eru hluti
af starfi hópsins og stefnt er á að
fara í helgarferð í Alviðru í Ölfusi
í lok febrúar. Það verður lagt af
stað á laugardegi og komið heim
á sunnudegi og tíminn notaður
til að kynnast áherslum Rauða
krossins, æfa skyndihjálp og leysa
allskonar verkefni ásamt auðvitað
kvöldvöku og öðrum skemmtiat-
riðum” bætir Sóley við.
Hópurinn samanstendur af
unglingum úr 8., 9. og 10. bekk
sem hittast á hverjum miðviku-
degi klukkan 17-19 í sal þjónustu-
miðstöðvar Reykjavíkurborgar,
Álfabakka 12, í Mjóddinni. ,,Það
eru allir unglingar á þessum
aldri velkomnir og alltaf skemmti-
legt að fá fleiri í starfið og um
að gera að hafa samband við
okkur til dæmis með að hringja
545 0407 eða senda tölvupóst á
soley@redcross.is, ef einhvern
langar til að vera með”.
Frá unglingastarfi RKÍ í Mjóddinni í Breiðholti.