Allt um íþróttir - 01.04.1951, Blaðsíða 14

Myndin er frá leik milli Tottenham og Bury. Hægri útlierji Tottenhams,
Walter, hefur hlaupiö upp hœgri kant meö knöttinn og gefiö hann til Du-
quemin, miöframlierjans, sem hefur tekiö stööu vinnstri útlierja. Baily, vinstri
innherji, haföi þá tekiö hans stööu og Medley (ekki á myndinni), vinstri út-
herji hlaupiö í stööu hœgri útherja. Vörn Bury (3-/r5-6) „dekkar" aöeins tvo
mótstööumenn, og hefur Duquemin því gott ráörúm til þess aö skora mark.
vítateig meginlandsliðsins. Hann
vippaði honum fram og þar tók
hægri innherjinn, Mannion, við
honum, 10 m. fyrir framan mið-
framherjann! Mannion brenndi af.
Um 20 mín. síðar var knötturinn
sendur fram á ný og aftur var
Mannion fyrir framan Lawton, er
var vel gætt af ítalanum Parola,
og í þetta sinn skoraði Mannion.
Meginlandsliðið jafnaði, en
nokkru síðar hófu Bretar sókn á
ný og Matthews sendi knöttinn
inn á stöðu miðframherja. Law-
ton hafði aftur dregið sig til baka
með Parola á hælunum og Man-
nion var aftur „óvaldaður“ til
staðar. Ludl bægði skotinu frá
með hendi, en Mannion skoraði úr
vítaspyrnunni.
Þetta kerfi (miðframherjinn
aftur — innherjinn fram) hafði
unnið knattspyrnukappleik aldar-
innar. Reyndar hefði Mannion með
örlítilli heppni getað skorað þrjú
mörk í viðbót, en það skiptir í
þessu sambandi ekki miklu máli;
aðalatriðið var, að kerfið hafði
sannað gildi sitt í kappleik beztu
leikmanna, sem völ var á.
í enska liðinu á þessum árum
varð Mortensen oddamaðurinn, en
Mannion dró sig aftur og varð
skipuleggjarinn og heilinn í upp-
hlaupum. Það var hjá Lawton og
Mortensen í landsleikjum 1947,
sem „sóknar-innherj a-leikaðferð-
in“ komst á hæst stig.
Hinar löngu en nákvæmu spym-
ur Frank Swifts í markinu voru
tilvaldar sem aðdragandi upp-
hlaupanna, þegar hann spymti
langt fram fyrir helmingalínu, var
Lawton venjulega fremstur með
122
IÞRÓTTIR