Allt um íþróttir - 01.04.1951, Side 17

Árið 1921 setti Nurmi fyrsta
heimsmet sitt, var það í 10 km.
hlaupi, er hann hljóp vegalengd-
ina á 30:40.2 mín. á móti í Stokk-
hólmi. Síðan setti Nurmi hvert
heimsmetið á fætur öðru, allt frá
1500 m. og upp úr.
Á Ólympíuleikunum í París 1924
stóð Nurmi á hátindi frægðar sinn-
ar og vakti meiri undrun og að-
dáun en nokkur hefur gert á Ól-
ympíuleikum fyrr eða síðar. Hann
keppti í þrem greinum, eða 1500
m. og 5000 m. hlaupum og 10 km.
víðavangshlaupi. Honum tókst að
sigra í öllum þessum hlaupum og
það við hin erfiðustu skilyrði og
aðstæður. Úrslit í 1500 og 5000 m.
fóru t. d. fram á sama klukkutím-
anum og eftir að hafa sigrað alla
beztu 1500 m. hlaupara heimsins
með yfirburðum, lagði hann upp í
5 km., en þar voru heldur engin
smámenni fyrir, eða landi hans
Ritola og Svíinn Wide. Samt tókst
honum að sigra og það á nýju ól-
ympisku meti, 14:31.2.10 km. víða-
vangshlaupið í París var það síð-
asta í röðinni á Ólympíuleikjum,
og var það ekki að ástæðulausu.
Þegar hlaupið fór fram gekk nefni-
lega hitabylgja yfir Frakkland og
mun hitinn hafa verið um 55 gráð-
ur á Celcius. Hlaupið var yfir hæð-
óttar vegleysur og hnéhátt gras,
sem ekki virtist vera sérstaklega
heppilegt fyrir hlauparana. Það
var ekki nema lítill hluti hlaupar-
anna, sem komu í mark, margir
fengu sólsting o. s. frv. Sá eini,
sem hitinn virtist ekki bíta á, var
Nurmi, hann kom langfyrstur í
mark, og í svip hans var hvorki
mæðu né þreytu að sjá.
Nurmi var alger bindindismaður
og var ekki hrifinn af kjöt- og
fiskáti, aftur á móti var hann mik-
ið fyrir grænmeti og fannst það
hafa góð áhrif á líkamann.
Ekki komst Nurmi hjá því að
vekja á sér geysilega eftirtekt með
afrekum sínum, en hann sagði, að
það væri ekki frægðin, sem gerði
mennina mikla, heldur framkoma
þeirra í daglegu lífi, og aðferðin,
sem þejr uppfylltu skyldur sínar
með.
íþróttaferli Nurmis lauk með
því, að hann var dæmdur atvinnu-
maður í íþróttum, og fekk hann
því ekki að vera með í maraþon-
hlaupinu í Los Angeles 1932, eins
og hann hafði í hyggju.
í sambandi við það var sögð sú
saga, að Nurmi hefði einu sinni
samþykkt að taka þátt í 5 km.
hlaupi í Þýzkalandi fyrir ákveðna
peningaupphæð, en þegar hann
var kominn á staðinn, prúttuðu
Þýzkaramir og sögðust ekki geta
greitt honum nema % af því, sem
umsamið var. Nurmi gat ekkert
við þessu sagt, en þegar hann hafði
hlaupið 3 km., gekk hann úr leik.
Þá var hann búinn að hlaupa fyrir
það, sem honum var greitt.
ALLT UM ÍÞRÓTTIR
Gerizt ásTcrifendur!
IÞRÓTTIR
125